Annem benim için her şeyi yapar.
Ben Lucy ve 8 yaşındayım.
Annemi çok seviyorum .
Annem hep benim bir mucize olduğumu söyler.
Ama bunların hepsini beni rahatlatmak için söylediğini biliyorum.
Çünkü okuldaki çocuklar benimle hep dalga geçerler.
Benim garip olduğumu söyler bana zorla yemek yedirmeye çalışırlar.
Benim bir kemik yığını olduğumu söylerler.
Kilo almaktan korkan aptalın tekiymişim.
Üstüme yemek döker beni iterler.
Ama annem her zaman bana destek olur.
Bu gün de okul çıkışı ağladığım için beni AVM ye getirdi.
Çok eğlenceli 2 saatin ardından ona acıktığımı söyledim.
Annem buna biraz şaşırdı ama sonra çok sevindiğini söyledi ve beni hemen yemek katına çıkardı.
Yemek katında bir sürü insan aç gözlülükle yemeklerini yiyorlar bazen de konuştukları kişilere gülüyorlardı.
Bu manzara ilk defa bu kadar karnımı acıktırmıştı .
Anneme bakıp yemeye başlayıp başlayamayacağımı sorduğumda başını olumlu anda salladı.
Ben önümde yürüyen yemeklerime bakarken en iri olanını gözüme kestirdim ve ilk yemeğimin keyfini nasıl çıkaracağımı düşünmeye başladım...
