Ben okumayı ilk öğrendiğim andan itibaren bulduğum her kitabı okurum.
Bana göre sıkıcı kitap diye bir şey yoktur.
6.Sınıfta okulun eski kütüphanesinde bir kitap bulmuştum.
Kitabın başlığı yoktu sadece kıpkırmızı bir kitaptı ve kapağı kalındı.Çok eski sayfaları yırtılmamış sadece eskidiği için sararmışlardı.
Belli ki çok fazla okunmamıştı.
Okunmamasının nedeninin sevilmediği için değil bulunamamasından kaynaklı olduğunu düşündüm .
Çünkü kitap , geniş kütüphanenin en arka taraflarındaki eski ,yıpranmış ve okunamayacak durumda olan kitapların olduğu bölümdeydi. Bu bölümdeki kitapları almak yasaktı çünkü en ufak bir dokunmada yırtılabilirlerdi.
Dolayısıyla insanların onu burada bulması imkansıza yakındı.
Ama ben yıpranmamış olduğundan emindim ve onu okumaya karar verdim.
Kitaptan 16 sayfa okuduktan sonra hiç bir şey anlamamıştım.
Kitabı kütüphanecinin izmini alarak evime götürdüm ve o akşam ilginç bir keşif yaptım.
Kitap baştan sona ilerlemiyordu .Ama sondan başa da ilerlemiyordu.
Daha ilginçti kitap ortadan başlıyor iki yöne doğru farklı şekilde ilerliyordu.
İlk önce kitabın sağına doğru ilerlemeyi tercih ettim.
Kitap ilginç bir şekilde benimle aynı özellikteki bir kızın tanıtımıyla başlıyordu.
Aslında bu biraz korkutmuştu beni o yüzden de sonuna bakmaya karar verdim ama sayfalar bir anda elimi kesti.
Daha dikkatli olarak sağlam elimle sonuna bakmaya çalışırken kitabı yanlışlıkla yere düşürdüm.
Sonra bakmamamın daha iyi olacağını düşünüp okumaya başladım.
"Ben okumayı ilk öğrendiğim andan itibaren bulduğum her kitabı okurum.
Bana göre sıkıcı kitap diye bir şey yoktur.
6.Sınıfta okulun eski kütüphanesinde bir kitap bulmuştum."
Aynı benim gibi diye düşünüp okumaya devam ettim.
"Kitabın başlığı yoktu sadece kıpkırmızı bir kitaptı ve kapağı kalındı.Çok eski sayfaları yırtılmamış sadece eskidiği için sararmışlardı."
İşte şimdi korkmaya başlamıştım.
Kitabı kapattım ve bir süre okumamaya karar verdim.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kitabı yeniden açtığımda okumaya devam ettim.
Şu ana kadar yaşadıklarım yazılmıştı.
Korkup kitabın bu sefer sol tarafından okumaya başladım.
"Yine güzel bir sabaha uyanmıştım .Aynanın karşısına geçtim ve yüzümü yıkarken aklıma bir fikir geldi kitap yazmalıydım ama bu kitap hayatı__"silinen yazının devamı okunmuyordu.
Buraya kadar her şey normaldi kitabın bu kısmı o kadar korkunç değildi ,o kadar değildi dedim çünkü bu bir adamın hayatını anlatıyordu ama benim evimin iki sokak ilerisinde yaşayan bir adamı tarif ediyordu.
Bu belki de sadece bir rastlantıdır diye düşündüm ve kitabı 2 gün boyunca okudum.
En son geldiğim noktada biraz ilgimi çekmişti adamın başına gelmeyen kalmamıştı ve adam artık ormanda yaşıyordu.
Yazar korku tercih ediyor gibiydi.Ama yine de o kadar korkunç değildi.
Yazar kendisinden bir yaratık gibi bahsetiyordu.İnsanları izleyen ,bütün düşüncelerinizi gören canavar avlarının bütün hayatını bilirmiş ve böylece planını iyi yaparak arkasında iz bırakmamayı başarırmış .ayrıca avlarını yiyerek beslenir ya da onları kendi amaçları için kullanırmış ve avlarını korkutmayı severmiş.Ama bu canavarın en önemli özelliği ise geleceği görmekmiş.
Bu bana biraz basit bir hikaye gibi gelmişti.
Kitabın yarısının sonuna geldiğimde sadece tek bir cümle dikkatimi çekmişti.
"Seni de izliyorum"
Yine de korkmamıştım.
Kitabın diğer yarısını okumaya cesaret edip devam ettim.
"Belli ki çok fazla okunmamıştı.
Okunmamasının nedeninin sevilmediği için değil bulunamamasından kaynaklı olduğunu düşündüm ... ... ... .... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... Kitabın yarısının sonuna geldiğimde sadece tek bir cümle dikkatimi çekmişti.
"Seni de izliyorum"
Yine de korkmamıştım.
Kitabın diğer yarısını okumaya cesaret edip devam ettim"
İşte şimdi kokmuştum okumaya devam ettim
"İşte şimdi kokmuştum okumaya devam ettim"
Gözlerimi kapatıp kitabın kapağını da kapattım ve hepsinin bir hayal olabileceğini düşünüp kitabı yeniden açtım ve yutkunup gözlerimi de açtım.
Ama bu sefer hiç bir yazı yoktu.
Boş sayfaları tek tek çevirdim ve kitabın sonuna kadar hiç bir yazı yoktu .
En sonunda ise tek bir cümle vardı
"Kapıdayım"
Kapatıp tekrar açtım ama bir yazı göremedim boş beyaz sayfanın üstünde kırmızı noktalar vardı .
O sırada boynumda büyük bir acı hissettim ve boynumdan sıçrayan kan boş sayfadaki kırmızı noktaların tam denk gelecek şekilde üstüne düşmüştü.
-Bir Gazete-
11 yaşındaki Cate ___ adlı kız hala kayıp .
Ebeveynlerinin ifadesi ise şöyle: "Biz eve geldiğimizde Cate evde yoktu arkadaşlarını aradık ama onların yanında da değildi . O anda ne yapacağımızı bilemedik.Evden kaçması için bir sebebi yoktu."
~Bir gazete ~ 3 gün sonra-
3 Gün önce kaybolan Cate____ adlı kızın artık ebeveynlerinden de iz yok...
/ Bir gazete/ 5 hafta sonra-
...Ormanda yürüyüş yapan bir tanıktan : "oramda yürüyüş yapıyordum ve birden haberlerdeki kızı uzakta bir ağacın altında bana bakarken gördüm.Yanına gitmeye çalıştım ama kahkaha atarak kaçmaya başladı.Peşinden gitmek yerine size geldim."
"Seni de izliyorum"
