Dito sa bahay ampunan ay masaya,maraming bata,hindi ka maiilang sa kanila kasi sa sobrang tagal muna dito na naninirahan ay makasalamuha muna rin ang iba pang nandidito sa loob...
Maliban nalang kung may sasagip sayo ditong mayayaman tiyaka paglabas mo pag-aralin ka nila doon sa unibersidad na gisto mong mapasukan ....
Dito nagsimula ang lahat,dito ako lumaki,dito ako natuto sa lahat...
Hindi namn purket nandito ako sa loob ay nakakulong nalang na wala kanang magawa sa iyong buhay na wala kanang hangarin sa iyong buhay o sa madaling sabi na wala kanang pangarap sa buhay...
Sana makita ko na ang mga pamilya ko,at sana makalabas ako dito at doon ko na ipagpatuloy ang aking mga pangarap sa labas tiyaka ang tuluyang makasama ko na ang aking pamilya...
Pero siyempre hindi ko namn pwede iiwan nang basta-basta nalang si sister rose dito....may plano parin namn ako para sa kanya.....
Hahayyy...(hikab po yan hehe)ano ba yan inaantok na ako sa kadaldal ko rito parang MMK lang hahha
"Oh iha bakit hindi kapa natutulog diyan,aba malalim na ang gabi baka malunod kapa hahha"ito talagang si sister rose napakapalabiro pero ang ipinapatawag niya sa akin ay nanay....
"Wag kang mag-alala nay marunong po akong lumangoy hahha"tawa lang kami nang tawa pero ang iba ang layo nang narating nang kanilang panaginip..
(a/n:magpakilala ka muna ineng abay nakalimutan...ene be yen!!)
Ito namang si owtor hindi makapaghintay...
Pero sige na nga mahal ko kayo eh hindi ko kayo matitiis....sinusubukan ko lang namn kong makatiis kayo...kung hindi kayo mainipin hahha
Ako nga pala si Mara Encarquez 17 years old,lumaki ako sa bahay ampunan at sa lahat nang nandidito ako ang pinakamatagal na nandito pa kasi yung iba meron nang sumagip sa kanila..
Lumaki ako na ang kilala at tinuturing kong magulang ay si nanay rose,siya ang nag alaga sa akin,sa lahat nang madre dito siya lang ang sobrang close ko noon pa man kasi sabi niya siya
ang nakakita sa akin sa labas nang gate.Tinatanong ko pa nga eh kung wala ba siyang nakita na naghatid man lang at sinabing dumito muna ako kasi hindi nila ako kaayang bantayan at alagaan..pero sabi ni nanay wala raw tanging ako lang daw na nakabalot nang puting tela at dun nakalagay sa isang magarang basket at sa bracelet na suot ko raw ay may nakatahing MARA kaya ito na raw ang pinangalan niya sa akin at naniwala raw si nanay na mukang ang pamilya ko raw ay mayayaman....pero hindi ako naniwala sa sinabi ni nanay kasi kong mayaman pa ang pinagmulang ko bakit nila ako pinatira dito sa bahay ampunan...sinabi ko kay nanay na baka napukot lang nila yung magarang basket kaya dun lang ako nakalagay....at pumapangaawa namn sa akin si nanay...
Dahil kay nanay rose lumaki akong matatag,matulungin at mapagmahal na bata raw dito kaya ako daw yung nagsilbing panganay sa lahat o modelo nilang lahat....ako ang sinusunod nila...kung gagawa ako nang mabuti yun naman ang sinunod nang mga bata dito..
Dahil sa kanya kaya ako nagkaganito...at laking pasalamat ko kay nanay rose kasi hindi niya ako pinabayaan at hinayaan na mawala sa aking landas.....kahit wala akong magulang nadama ko dahil sa kanya..
Dahil sa kanya kilala ko kung sino talaga ako..pero sa aking pinanggalingan..hayyss wala talaga akong alam....
Pero kahit na nagpapasalamat parin ako kasi hindi ako hinayaan nang mga magulang ko(kung sino man sila)dito parin nila ako binilin at tiyaka kay lord kasi hindi niya ako pinbayaan at hindi tulad ng mga bata sa kalsada na nagnanakaw at kahit ano-ano pa ang mga ginawang nakakasama sa mga tao....
At lalong nagpasalamat ako na lumaki akong isang mabuti at magalang na tao at atleast may natutunan ako dito sa loob nang bahay ampunan...
Sabi nga sa akin ni nanay rose eh na...ang swerte-swerte raw nila sa akin kasi hindi daw ako nagpapabigat sa kanila...
Hindi sila nagsakripisyo nang labis nang dahil sa akin....hulog daw ako ng langit at salamat kay lord kasi napasakamay ako ni nanay rose....(eto namang si nanay rose kung maka echoss hahha wagas.....hulog nang langit??ako hahahha)
°°°°°°°°°°°°°°°°
Sana po supportahan po ninyu ang very first time story ko at mga ka mongge masaya na po ako kahit umabot man lang ng limang READS hahahha...
Don't forget to vote and comment♥♥
Oi my heart pa yan hahahha
-Crazy_Yellow_16
BINABASA MO ANG
The Orphanage Girl Is The Long Lost HEIRESS??
ActionBuhay nag isang babae na lumaki lang sa bahay ampunan na ang tanging hinahangad ay makalabas sa mundong iyon para mahanap ang kanyang pamilya. ,gusto niyang makilala niya ang kanyang pamilya para tanungin kung bakit siya nilagay sa bahay ampunan. At...
