The Vampires [Book 1]

Κεφάλαιο 10

"Καλημέρα Άλισον" λέω όταν η κατεβαίνω στην κουζίνα.
"Καλημέρα" μου λέει και εκείνη.
"Είσαι καλά;" Την ρωτάω..
Την έβλεπα λίγο ανήσυχη.
"Ναι μια χαρά... Απλά δεν κοιμήθηκα και πολύ καλά εχθές" μου λέει.
"Οοο... Εεμμ Άλισον..." Της λέω αλλά σταματάω.
"Τι συμβαίνει;" Με ρωτάει.
"Απλά... Ξέρεις... Με όλα αυτά που γίνονται έχω φρικάρει λίγο" της λέω.
"Σου είπα οι είναι βλακείες όλα αυτά Ιζαμπέλ" μου λέει.
"Δεν φαίνονται και τόσο βλακείες... Εννοώ...δεν θα εξηγείται αλλιώς" της λέω.
"Ίζαμπελ.. βγάλτο από το μυαλό σου... Είναι μύθοι" μου λέει και τότε ακούω τον Τάιλερ να κορνάρει.
"Πήγαινε ..θα αργήσετε" μου λέει και αφού παίρνω την τσάντα βγαίνω από το σπίτι και μπαίνω στο αυτοκίνητο του Τάιλερ.
"Γεια" μου λέει όταν μπαίνω στο αυτοκίνητο.
"Γεια" του λέω και του δίνω ένα φιλί.
"Είναι όλα καλά;" Με ρωτάει.
"Νομίζω" του λέω.
"Θες να μου πείς;" Με ρωτάει.
"Τάιλερ... Πιστεύεις στα υπερφυσικά;" Τον ρωτάω.
"Υπερφυσικά;" Με ρωτάει.
" Ναι.. στους βρυκόλακες ας πούμε;" Τον ρωτάω.
" Τι είναι αυτά που λες Ίζαμπελ;" Με ρωτάει.
" Δεν είμαι τρελή..  κοίτα" του λέω και του δείχνω τις φωτοτυπίες που έβγαλα από την είδηση που διάβασα.
"Δεν πιστεύεις αυτές τις βλακείες έτσι;" Με ρωτάει.
" Δεν ξέρω... Νομίζω ότι έχω τρελαθεί... Δεν ξέρω τι μου γίνεται.. αλλά από την άλλη..είναι η μόνη λογική εξήγηση" του λέω.
"Δεν είναι λογικό Ίζαμπελ" μου λέει.
"Τάιλερ... Νεκροί άνθρωποι σε όλα τα μέρη του κόσμου χωρίς σταγόνα αίματος στον οργανισμό τους... Υπάρχει σαν αυτό;" Τον ρωτάω.
"Είναι γεγονός ότι στα άγρια ζώα λατρεύουν το αίμα" μου λέει και τότε φτάνουμε στο σχολειό
" Νομίζω ότι τρελαίνομαι" του λεω.
"Όχι... Απλά... Σταμάτα να το σκέφτεσαι...οκ; Δεν υπάρχουν όλα αυτά.. είναι μύθοι και ανοησίες" μου λέει και μου χαμογελάει.
Του χαμογελάω και εγώ και μπαίνουμε στην τάξη.

Μεριά Τάιλερ

Μόλις σχολασαμε έφυγα γρήγορα για το σπίτι. Δεν ήξερα τι να πω στην Ίζαμπελ. Σίγουρα δεν είναι τρελή αλλά δεν μπορεί να μάθει την αλήθεια... Ο κόσμος δεν είναι έτσι όπως φαίνεται. Υπάρχουν πράγματα που κάνεις δεν γνωρίζει τις την ύπαρξη τους και αν μάθουν θα είναι επικίνδυνο για την ύπαρξη τους. Δεν πιστεύω ότι κινδυνεύω από την Ίζαμπελ αλλά δεν είμαστε και απόλυτα ασφαλής με το να μάθει.
"Τι τρέχει αδερφέ; Μπορώ να σε καταλάβω από χιλιόμετρα" ακούω τον Ντέιμον να λέει.
Περισσότερες ικανότητες... Αυτα κάνει το ανθρώπινο αίμα.
"Ξέρω ότι είσαι δυνατότερος και ικανότερος από εμένα.. δεν χρειάζεται να το λες συνέχεια" του λέω.
"Μυρίζομαι προβλήματα με την μικρή" μου λέει.
"Τίποτα δεν έγινε" του λέω.
Αν μάθει ότι η Ίζαμπελ αρχίζει να καταλαβαίνει είναι ικανός να την σκοτώσει για να καλύψει το μυστικό μας.
"Δεν μπορείς να κρυφτείς απο εμένα αδερφούλη και το ξέρεις" μου λέει και με πλησιάζει.
"Και που ξέρω ότι δεν θα κάνεις καμιά βλακεία αν σου πω" του λέω.
"Εχεις τον λόγο μου" μου λέει.
"Τώρα σώθηκα" του λέω.
"Κοίτα αν δεν θες να πεις εσύ... Ξέρεις ότι μπορώ να μάθω με τον άσχημο τρόπο" μου λέει.
"Η Ίζαμπελ αρχίζει να καταλαβαίνει" του λέω.
Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο θα μάθαινε... Καλύτερα να το πω εγώ.
"Πρέπει να μου κάνεις πλάκα; Η μικρή είναι πιο έξυπνη από ότι περίμενα" λέει εκείνος.
"Προσπάθησα να το καλύψω...εμένα με ακούει" του λέω.
"Ξέρεις ότι αν σιγουρευτεί μπορεί να μας κάψει;" Με ρωτάει.
"Δεν νομίζω ότι θα κάνει κάτι τέτοιο" του λέω αλλά ούτε και εγώ είμαι 100% σίγουρο.
"Δεν πρέπει να το ρισκάρουμε... Ένα πράγμα πρέπει να κάνουμε μόνο" μου λέει.
"Ντέιμον.... Δεν υπάρχει περίπτωση να σκοτώσουμε την Ίζαμπελ...ξέχνα το" του λέω.
"Οοο... Έλα τώρα αδερφέ... Φυσικά και δεν θα σκοτώσουμε την μικρή.... γιατί πάντα βγαίνω ο κακός της υπόθεσης;" Λέει.
"Γιατί πάντα έτσι ξελασπωνεις" του λέω.
"Ναι...ίσως...αλλά αυτή την φορά δεν συμφέρει να την σκοτώσουμε ακόμα και αν είναι πάντα η εύκολη λύση" μου λέει.
Κλασικός Ντέιμον.
"Τι έχεις σκοπό να κάνεις;" Τον ρωτάω.
"Πρέπει να βρω έναν τρόπο να την κάνω να ξεχάσει"

Μεριά Ίζαμπελ

"Νομίζω ότι τρελαίνομαι κορίτσια" τους λέω.
"Όχι...μην το λες αυτό... Είναι απλά βλακείες Ίζαμπελ... Ξεχασε το" μου λέει η Άρια.
"Τζένα;" Της λέω.
Ήταν αφηρημένη.
"Ναι" λέει εκείνη.
"Πού ταξιδεύεις;" Την ρωτάω.
"Τίποτα κάτι σκεφτόμουν... Αλλά δεν πιστεύω ότι είσαι τρελή... Μπορεί όντως να είναι αλήθεια όλα αυτά" λέει η Τζένα.
"Τζένα... Τι λες; Δεν είναι αλήθεια... Σε καμία περίπτωση... Μην λες βλακείες... Δεν υπάρχουν τα υπερφυσικά... Όλα είναι παραμύθια" λέει η Άρια.
"Αν υπάρχει όμως έστω και μια περίπτωση όλα αυτά να είναι αλήθεια; Τι θα έλεγες τότε;" Ρωτάει η Τζένα  την Άρια.
"Τίποταν είναι αλήθεια... Ξεκολλατε" μας λέει.
"Νομίζω ότι έχει δίκιο...ας το ξεχάσουμε... Είναι παραμύθια... Δεν μπορεί να υπάρχουν όλα αυτά" λέω.
"Ακριβώς" λέει η Άρια.
Η Τζένα δεν νομίζω ότι έχει την ίδια άποψη. Φαίνεται σκεπτική. Αλλά η Άρια έχει δίκιο... Όλοι έχουν δίκιο... Δεν υπάρχουν βρυκόλακες. Αυτά είναι μόνο στα παραμύθια. Εννοώ.. πραγματική ζωή.. τα περισσότερα είναι λογικά και όχι απίθανα.
"Άντε πάμε για ύπνο τώρα έχει περάσει η ώρα" λέει η Άρια και ξαπλώνουμε... Έβγαλα όλες τις σκέψεις από το κεφάλι μου και έπεσα για ύπνο.

______________________________________________

Χεϋ.

Τι κάνετε;

Ελπίζω να είστε καλά και να απολαμβάνετε την ιστορία μου... Βάζω τα δυνατά μου για να βγει όσο καλύτερη γίνετε και ευχαριστώ όλους όσους την υποστηρίζεται.

Η Ίζαμπελ αρχίζει να αντιλαμβάνεται πράγμα αλλά φαίνεται μπερδεμένη..

Θα καταφέρει να ξεκαθαρίσει τα πράγματα;

Θα μάθει ποτέ την αλήθεια για τον άνθρωπο που έχει δίπλα της η όχι;

Θα το μάθουμε.

Τα λέμε στο επόμενο

Φιλάκια πολλά 💋💋💋💋💋💋💋