3.BÖLÜM/ 6 'BİR ŞANS DAHA'

296 73 24
                                    

...

Bir taraftan da dolaylı bir şekilde telefon numarasını aldığı kızı aradı ve beklediği gibi birkaç kez çalan telefon açıldı;

"Nasılsın?"

Karşı tarafta ses yoktu. Konuşmaya devam eden gene kendisi oldu;

"Beni gördüğün için iyisin, bende seni gördüğüm için iyiyim... Peki, öyleyse ne zaman buluşuyoruz? Biliyorsun, konuşmamız gereken o kadar çok şey var ki..."

Duydukları karşısında iyiden iyiye sinirlenen Ela, çareyi sessizliğini bozmakta buldu;

"Seni gördüğüm için iyi falan değilim. Konuşacak hiçbir şeyimiz de yok. Sakın bir daha beni arama! "

Caner kendisine öfkeyle bağıran Ela'ya nazaran daha sakin bir sesle konuşuyordu;

"Ne demek bir daha arama, arayacağımı biliyorsun."

Sesinin tonu, kız arkadaşını sakinleştirmeye çalışan bir erkeğin ki gibiydi fakat tam tersine Ela sakinleşmek yerine iyiden iyiye sinirleniyordu.

"Aramayacaksın! Yoksa... Yoksa seni engellerim."

Aklına bir fikir gelmişcesine daha doğrusu bir şeyler kafasına yeni dank etmişçesine konuşmaya devam etti;

"Tabii ya, ben bunu nasıl düşünemedim. Bu numarayı hemen şimdi engelleyeceğim, bakalım o zaman beni rahatsız edebiliyor musun."

Caner gene aynı sakin ses tonu ile konuştu;

"Engellemeyeceksin."

"Ne?"

"İsteseydin, seni ilk aradığım anda telefonu yüzüme kapatır, numaramı da hemen engellerdin ama yapmadım ve bak, hala benimle konuşuyorsun."

Caner'in bu sakin tavrı başarılı olmuş olacak ki, Ela da daha sakin bir sesle hatta açıklama yapmaya çalışan bir sesle konuştu;

"Öyle bir şey aklımın ucundan bile geçmedi. Ben, sadece o anın şokundan ne yapacağımı bilemedim. Kendince başka anlamlar çıkarma. Ben gerçekten de isteyerek yapmadım bunu, anladın mı beni? Numara falan yapmıyorum."

Farketmeden ne kadar da çok açıklamaya yapmaya çalışıyordu böyle.

Caner'in sesi artık sakinliğin daha bir üst seviyesindeydi ve istediğini almışçasına neşeliydi. Zaten Ela ile konuşmasını uzatarak gerçekten de istediğini almıştı.

"İyi de ben numara yapıyorsun demedim ki. İstemedin...
Numaramı engellemek istemedin. Sen fark etmesende içten içe istemediğin için numaramı engellemedim."

Bu sefer karşı tarafta gene ses yoktu. Düşünceli bir sessizlikti bu...
Zihnindekileri tartmak için kullanılan  türden...

Genede Caner, Ela'nın hala orada olduğunu bildiği için konuşmaya devam etti ;

"Ama şimdi birazdan yapacaklarını tahmin edebiliyorum. Ben böyle söyledim diye numaramı engelleyeceksin; istediğin için değil sırf bana kızgın olduğun için."

Karşı tarafta hala ses yoktu.
Caner, biraz daha konuştuktan sonra Ela dayanamayıp telefonu kapattı.

Gözleri dolarak etrafına bakındığında, bakışları telefondaki kayıtlı olmayan  numaraya takıldı. Parmaklarını belli belirsiz hareketlerle telefonun üzerinde gezdirirken, Caner'in haklı olduğunu bildiği için suskunlaştı. Engellemek ve engellememek arasında tereddütte kaldığı için telefonunu sertçe oturma odasındaki koltuğa fırlattı. Elleriyle saçlarını geriye doğru ittikten sonra boynunu da eliyle sıvazlayarak sıkıntılı bir şekilde içinde tuttuğu nefesini dışarı verdi.

KİMLİKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin