Beklediği mesaj gelmişti sonunda.Sevdiği çocuk ilk defa ona mesaj atmıştı
*Selam :) Naber .
*Kötü desem bir şey yapacak mısın ?
*Hep böylemisindir sen ? Hep iticimisindir ?
*Ben itici değilim amk.
*Ve küfürbaz...
*Ben küfürbaz değil ilham perilerim sürtük..
*Her lafa cevabım var diyosun yani :D Pekii . Yarın okul çıkışı seni evine bırakayım mı ?
Bu mesajı defalarca okudu Didem. Gözlerine inanamadı.Salak saçma güldü ve mesaja odaklandı.Kendini hazır hissettiğinde cevap verdi.
*Olabilir :)
*Peki yarın okul çıkışı görüşürüz :)
*Görüşürüz.. :)
Bu belkide şu kötü günlerinde başına gelen en güzel şeydi.Sevdiği kişi onu evine bırakacaktı.Konuşulacak bir sürü konu ve birbirlerini tanımak için güzel bir zamandı bu.Sabaha kadar uyumadı Didem.Ve an itibariyle bir karar aldı günlük tutacaktı artık sonuçta güzel şeyler bekliyordu onu . Sabah olunca okula koşar adımlarla gitti.Herkes onu ilk defa bu kadar mutlu görüyordu.Kullandığı ilaçtan dolayı onun mutlu olduğunu düşündüler.Begüm ise herşeyin farkındaydı.İçinden onun aşık olduğunu geçirdi.Erkek gibi bir kız duyguları düşünceleri giyinişi herşeyiyle erkek gibi bir kız ama aşık olmuştu işte.Okul çıkışı gelip çattığında arkadaşlarına döndü ve
-Hey kızlar bu gün sizle değilim bir planım var kusuruma bakmayın
dedi . Güzel bir gülümseme attı ve koşmaya başladı Aytaç'ın onu beklediği yere doğru.Gittiğinde Aytaç ortaydı.
-Selam
-Selam Didem Nasılsın ?
-İyilik ya nasıl olsun (küçük bir tebessümle) sen nasılsın ?
-Bende iyiyim sağol.Hadi gidelim.
Derken konular birbirini açtı.Didem Aytaç'ın gözlerinde kaybolmuştu resmen ama farkettirmemeye çalışıyordu.Eve geldiklerinde Aytaç Didemin telefon numarasını aldı.Didem eve gittiğinde güzel bir müzik açıp dans etmeye başladı.Çok mutluydu.Akşam Gülçin Hanım eve döndüğünde ilk defa kapıyı neşeli açmıştı Didem.
-Hayırdır kızım ? Ne bu neşe ?
-Mutlu olmak suçmu anne!
-Hayır değil kuzumda sen hep asık suratlı olurdun . Şaşırdım biraz.
-Bu gün akşam yemeğini ben hazırlıyacağım anne.
-Aaa! Gerçekten mi ? Başımıza taş yağacak heralde.
-Off anne ya sanada iyilik yaramıyor..!
Güzel birakşam yemeğinden sonra Didem odasına çekildi ve takıldığı sitelerin hepsinden Aytaç'ı ekledi.Mesaj atmasını bekledi bütün gece ve uyuyakaldı.Aradan bir hafta geçti artık iyice samimi olmuşlardı öğle arasında yemekleri beraber yiyorlardı.Aytaç hergün onu evine bırakıyordu fakat hala mesaj atmamıştı.Sonunda kendisi mesaj attı .
*Selam
*Selam Didem
*Naber Aytaç
*İyi senden ?
*Benden de öyle
*Eee anlat bakalım
*Ne zamandır mesaj atmanı bekliyorum ama gelen giden yok sonunda ben attım
*Tamamen aklımdan çıkmış kusuruma bakma
*Tamam neyse önemli değil
Uzun bir konuşmanın ardından Aytaç gecenin son mesajını attı
*Prenses ben yatıyorum iyi geceler.Pazar günü birşeyler yapalım mı ne dersin ?
Didemden mesaj geri gelmemişti.Çoktan uyumuştu çünkü sabah kalktığında mesajı görünce tamam diye karşılık verdi.
-Allah kahretsin bu gün cumartesi.Yarın ben ne giyeceğim? Hiç birşeyim yok allahım ya! Böyle bol kıyafetlerle gidilmezki makyajda yapmam gerekiyor.Siyah değil daha farklı dikkat çekecek.
Neyseki akşam annesinin dolabından birşeyler ayarladılar ve artık hazırdı.
-Sen bir korkaksın!
-Hayır değilim hiçde değilim.
-Evet sevmek için oldukça korkak birisin.
-Şey aslında ben..
-Hayır söyleme KORKAK ! Sakın bana başkasını seviyorum deme ..
-Evet Didem ben iki yıldır bir kızı seviyorum.Onu unutmak için herşeyi yaptım.Bütün kızlarla çıktım.Okulda adım pez....ke çıktı.
-Herşeyi yapmamışsın.Unutmayı denememişsin ki.Ben seni seviyorum.
-Biliyorum.Allah kahretsin ki biliyorum! Yapma böyle.
Biliyordu Didem.Korkak'ın onu sevmeyeceğini hiç bir zaman birlikte olmayacaklarını biliyordu ama yapıyordu işte gün geçtikçe ona daha çok bağlanıyordu.Onun yanında gördüğü her kızı dövmek istiyordu engel olamıyordu kendine.Fazlasıyla seviyordu..
-Beni ne zamandır sev..
Sözünü kesti didem.
-Okulun başından beri..
-İnan bana iki yıllık bir aşk kadar olamaz bu.
-Zaman ve takvim (kahkaha atarak) bunlara inandığını söyleme bana Korkak sakın söyleme.
-Evet zaman olmadan nasıl yaşarız ki ?
-Peki öyle olsun..
Son sözü söyleyip kalktı masadan Didem.Ağlayarak eve gitti.Eve geldiğinde üzerindekileri çıkarıp kardeli pijamasını ve ayıcıklı ponpon terliklerini giydi yüzündeki makyajı çıkarttı ve yatağına uzandı.Yine güzel başlayan ve sonu kötü biten bir gün daha geçirmişti.Annesine "Ben uyuyorum anahtarı kapıdan çektim geldiğinde bir şeyler ye beni uyandırma.." diye bir mesaj attıktan sonra
ağlayarak uykuya daldı...
