UZAYDAKÌ DENÎZ GÔZLÜ

1.BÖLÜM

Okulun bahçesinde arkadaşımla birlikte dolaşıyordum.Okulun bahçesinde dolaşırken bir grup erkek karşılıklı filede voleybol oynuyorlardı .Arkadaşım ;
-Kantine gidelimmi ? Acıktım dedi .
-Peki gidelim dedim ..
Kantine doğru  yürüdük .Arkadaşım;
-Bak şu sarışın  çocuk filede  , oynayan çok yakışıklı  degilmi  dedi ? dedi.
-HI HI ! öyle dedim Umursamaz bir şekilde  .
Ben genelde erkeklerle konuşmayı  sevmeyen  , yanında  oturmayan birnevi erkek gibiydim .Görünüşte  kız ruhen erkek huylu  bir kızdım  .
Arkadaşlarım  ;
- Bu ne ya !  Sende  her kız  gibi hayatına  birini  almalısın  .Neden erkeklerden nefret ediyorsun ? Diyorlardı  .Liseli oldun ama huyun hala degişmedi diye kızarlardı . Oysa ben umursamazdım ,güler geçerdim söylediklerine . Kısa bir anım vardı aklıma gelen ;
- 2017 yılında bir takım  sorunlardan  dolayı okulumu değiştirmek  zorunda kaldım .Okulun ilk günü sınıfa girdim ve sadece bir kızı tanıyordum . Yalnızlığımdan  dolayı  onun yanında  kalırdım  ama hislerimi anlatacak kadar samimi degildik. Tanımadığım  kızlar ,erkekler  sürekli  beni seyrediyor gibiydiler.Çok sıkıyordu beni bu his . Aradan 2 3 hafta geçti erkekler yanıma  gelip  tanışmak için  çabalarlardı .Ama ben hep uzak kalırdım  , terslerdim .Gıcık olduğum  bir çocuk  vardı  sinifta !Adı sinandı .
Sürekli  sataşıp dururdu.
-Birdaha saçma sapan konuşursan fena olur!! Dedim
-Ne yapabilirsinki diyip duruyordu. Gittikçe beni daha da sinir ediyor ve gülüyordu. Elimde su şişesi vardi ağzına kadar doluydu. Ani bir refleksle kapağı açıp suyu Sinana  doğru yürüdüm ve suyu başından aşağı döktüm. Sinan öğretmenler masasının yanındaydı masaya bakarak;
-Ne yaptın sen böyle !!! Dedi
O sırada gözüm masaya çarptı masanın üstündeki sınıf defteri sırılsıklam olmuştu.
-Ne haliniz varsa görün diyip yerime geçtim. Biraz bile olsa korkmuştum ama hiç belli etmedim korktuğumu oturdum ve onlari izledim. Sınıftan Tuğçe ;
-Ne yaptın sen böyle dedi ve haydi kızlar müdürün yanına gidelim dedi. O sırada bir grup erkek sınıf arkadaşlarımdan içeriye girdiler
-Ne oluyor burda !!? Dedi ve masaya doğru yaklaştı. Tuğçe hemen ordan araya girdi ve herşeyi anlattı. Erkekler arasından Emre ;
-Hiçkimseye birşey anlatmak yok ve konuyu burda kapatın kuruturuz olur biter. Tuğçe cok sinirlenmisti Emre'den hoşlandığı için bana karsi tepkileri sert oluyordu. Emre sınıf defterini eline alarak pencereye çıktı ve sınıf defterini açıp güneşe doğru uzattı bi zil boyunca kurumasını bekledi ve bu hareketi Tuğçe'nin çok ağrına gitmişti. Sınıf arkadaşlarım beni sevmelerine rağmen ben onları  hic sevmezdim. İşte böyle bi insandım kimseyi sevmez hep uzak dururdum ve bu hareketlerimden dolayı arkadaşlarım tarafından çok azarlanırdım. Arkadaşlarım;
-Neden! ya neden!  insanlardan bu kadar  uzaksin neden sevmek istemiyorsun?Sinirle  konusmaya başladım beni  anlamamaları deli ediyordu  beni
Neden mi?Hayatta yürekten  sevecek  insan  kalmamiş.Uzuldugunde,mutlu  oldugunda,yanında  olacağım  diyen insan kalmamış.Seni kendisinden de  cok sevecek,düşünecek  kimse kalmamış.Verdigi sözün arkasinda duracak,senin  için  herşeyi  göze  alacak  kimse  kalmamış.Gozunu kapadığında  güvenebileceğin,üzüldüğünde konuşabileceğin,dertlendiginde derdini  anlatabileceğin kimse  kalmamış.Senin için  nefes alıyorum  iyi ki yanımdasın  diyen  kimse kalmamış.Hayatina giren  herkez  seni hayattan soğutuyor,asktan soğutuyor, duygularini yıpratıyor. Elimde olan mutluluğumu bile kıskanıp, çalıp gidiyor. Ona inaniyorum,güveniyorum, seviyorum dedigin kişi inanmıştım ,güvenmiştim, sevmistim onu dedirtiyor.Hayallerini eskitiyor her defasinda tövbe ettirtiyor.Şu dünyada yürekten sevecek insan kalmadigi icin.Sevmek gelmiyor icimden. Sonsuza denk elinden tutabilecegim kimse yok! İşte yok!!