5 BÖLÜM ilk iş günüm

561 61 7
                                    


Odunu sobaya koyup,
yakmaya bıraktığımda
Kömür haline
gelince o külleri şuanda elime
almış gibi hissediyorum.
Avuç içim şuan hem yanıyor,
hem de terliyordu.

Elimi ayağımı nereye koyacağımı bilmiyor duruma gelmiş vaziyetteyim.
Avuç içlerimi pantolonuma sürtüm. Heyecanımı bir nebze azaltmak adına, Heyecandanmı yoksa sitrestenmi bilmiyorum ama şuan için çok titriyordum.
Kaç dakikadır aynı pozisyonda
duruyorum hiç bilmiyorum.
Eyer yanlış duymadıysam
gerçekten işe alındım.
Adam yani patron sandığım
kişi dosyama göz atmadan
beni işe aldı gerçi bana söylemedi ama benim patronum
karşımdaki adam mı, yoksa
yanımda duran genç mi .
Bunlar neden bana bu kadar çok
bakıyorlardı. Beni birine mi
benzetiyorlar yoksa ben
çok kötümü gözüküyorum.
üstüme baktığımda
bu benim her zaman ki
halimdi . Sabah saçlarımı
taramadan evden çıktığımdan  olabilirmiydi. aklım o kadar çok karışmış ki aklıma başka bir şey gelmiyor ne yapıp ne yapmayacağımı bilmiyor durumdayım .
Kapının üstünde ki isme bakılırsa, şuan koltukta oturan kişi Kemal olmalı yanlış anlamadıysam bu diyeride
onun oğlu. Kapı tıklandı
bakışımı kapıya çevirip
baktığımda az önce konuştuğum
sekreter kızdı.Onu ayakta
görmediğim için altta ne giyindiğini görmemiştim .

Kalçasına saracak kadar bir kumaş
sarmıştı böyle giyinmediğim
içinmi bana bu kadar tuhaf
bakıyorlardı. Allahtan
abim zamanında böyle
giyinmeme izin vermedi de,
yoksa şimdi bende onun
gibi giyinecektim. Pantolonla
gömleğin nesi var Allah aşkına.
kız Kemal beye bakarak.

"Kemal bey toplantı için
misafirleriniz gelmiş
sizi toplantı odasıda bekliyorlar?" dedi .
Kemal bey onu onaylayıp
"Birşeyler ikram edin
birazdan gelirim" diye yanıtladı.
Kızda Kemal beyi onaylayarak
henüz adını bilmediğim
gence döndü ve sırıtarak.

"Rüzgar bey bir şey istermisiniz?"
Genç onun tarafına bile
bakmadı, kızın yüzündeki
sahte gülümseme bir anda soldu .
Bu sayede gencin isminin
Rüzgar olduğunuda öğrenmiş oldum.
Kemal bey oğlunun bu
tavrını ve kızın yüz ifadesini
görünce .

"Gençlere iki kahve
kızım "deyip kızda "Tamam
efendim "dedikten sonra çıktı Kemal bey bana dönerek.

"Otur kızım ayakta durma rahatına bak "deyip.
kalktı masanın etrafında dolanarak.

"Siz tanışın. Benim bu
toplantıya katılmam gerekiyor
bir saat sonra tekrar
gelip konuşuruz siz o zamana
kadar konuşun "dedi

Ben rahatsız bir şekilde deri koltuğa oturdum Kemal bey
odadan çıkar çıkmaz
Rüzgar da karşımdaki
tekli koltuğa bedenini devirerek  oturdu. Bir anda Sehpaya öyle
bir yumruk vurunca. Bakışım Rüzgar'da olmadığı için ani bir korkuyla sıçrayarak sırtım koltuğa
yapışmış vaziyette geldi .
gözlerim kocaman olup Rüzgar'a baktığımda.

"Sen kimin adamısın "diye sordu
Onun bu sorusuna Şaşırarak.
Nefessiz kaldığım için.

"Be.. be... ben kimsenin adamı
değilim "diye kekeledim

Sırtını koltuğa yaslayıp
ayaklarını sehpanın üzerine uzatarak rahat bir pozisyon aldıktan sonra gözlerini hiçbir şekilde benden çekmeden .

"Sen dışarda işini halletmedinde
şirkete mi sızmaya çalışıyorsun.
Bu saf ayaklarıyla ancak babamı kandıra bilirsin ama beni asla 
kandıramazsın "dedi

Ne saçmalıyordu bu böyle
"Ben gerçekten sizin ne ima
ettinizi bilmiyorum.
Ben sadece sizin iş ilanınız için
gelmiştim "dediğimde

Her şeyinle ilkimsin Tamamlandı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin