Telefonum art arda defalarca çalması üzerine , güç bela istemsizce yatakta dogrulmuştum. Komidin'in üzerinki telefonu alıp ekranı açtıgımda ilk baktıgım yer saat olmuştu .Gece 23:00'dı.'Bu saat'de kim niye arardı ki? 'Son aramalara baktım arayanannemdi.'Bugün annem ile babam gece nöbetindelerdi.'Aneme geri döndüm.Bir iki kez çaldıktan sonra telefon açıldı.
DURU; Batu olgum öncelikle sakin olmanı istiyorum,çok kötü bir şey oldu .
BATU;Noldu anne söylesene?
Hızla yataktan aşagıya inip,Annemden gelecek cevabı bekliyordum endişe içinde...
Duru; Oglum Yagmur...
BATU; Anne noldu yagmur'a? Söylesene!
DURU; Araba çarpmış ,durumu oldukça kritik şu an amaliyathanede amaliyat devam ediyor .Bende giriyorum girmeden haber edeyim dedim .
BATU;Anne ölmesin ! Ona bişey olması nolur.
Telefonu dahi kapatmadan hemen üzerimi hızlıca giyinip araba'nın anahtarını ve henüz örtmemiş oldugum telefonu elime alıp hızla odamdan çıktım.Bahçede duran arabama binip hızla annemlerin çalıştıgı hastaneye dogru sürdüm hızla.Gözyaşarım arka arkaya damlıyordu ,içim yanıyordu ,kalbim acıyordu .Sevdigim kız şu an yaşam mücadelesi veriyordu.O kadar hızlı sürüyordum ki trafik lambaları dahi umrumda degildi.
BATU;Yagmur!Hayır sen ölemezsin , biz daha evlenicegiz .Neden !
Nihayet hastane'nin önüne gelmiştim .Kapıyı açıp hızla koştum.Üstelik kapıyı örmemiştim hatta kontagın üzerindeki anahtarı dahi almamıştım sadece koştum ona.Merdivenleri hızla çıktım .Amaliyathane kapısının önene gelmiştim .Kapıyı çaldım birkaç kez. İçeriden bir hemşire çıktı.
Hemşire;İçeriye girmek yasak ,amaliyat devam ediyor .Batu bey lütfen sakin olun oturun.
Batu;Durumu ne ?İyimi o ?
Hemşire;Hala durumu kritik amaliyat devam ediyor .Amaliyat bitince anneniz Duru hanım bilgi vericektir .Şimdi oturun ve sakin olun.
Batu;Sakin falan olamam içerdeki benim kız arkadaşım .Şuan da yaşam mücaledesi veriyor .Nasıl sakin oluyum!
Amaliyat hanenin kapısı açıldı .Annem ve babam çıkmıştı .Hemen yanlarına koştum endişe ve korkuyla baktım.
Batu;Yagmur iyi degil mi? Şimdi odaya alıcaksınız deyil mi?
Ancak sordugum soruya cevap vermek yerine yüzeme bakıyorlardı,acır gibi.Bu durum oldukça sinirlendirmişti beni.
Batu;Cevap versenize !,O yaşıyor deyin!,Ölmedi deyin!,İyi olcak deyin !.Bişey deyin !
Aziz;Maalesef Yagmur'u kaybettik olgum .Başımız sagolsun.
Babam'ın söyledigi kelimelerden duydugum ve defalarca yankılanan kelime şu olmuştu. ''Yagmur'u kaybettik''.''Yagmur'u kaybettik''.Sonra amaliyat kapısı açıldı bir kez daha açıldı bu kez o çıkmıştı.Beyaz çarşafla tüm her yeri kapalıydı .Durdurdum ve çarşafın baş tarafını yavaşça açtım.Dudakları mosmordu ,Gözleri kapalıydı,Kafasından çenesine dogru kan akmış ve çenesindedonmuş.Dokundum yüzüne ,Buz gibiydi sonra sedye önümden hızla sürüklendi.Tekerlerin çıkarttıgı gıcırtıyı duyabiliyordum.Arkasından boguk birsesle bagırdım beklide son seslenişimdi ona.
BATU;Hani birbirimizi hiç bırakmıyacaktık ? Niye bıraktın beni Yagmur!
Hastane'nin koridorlarnda yankılanmıştı ona son sözlerim .Amaliyatkapısının önüne diz çöküp çocuk gibi hıçkırıklara boguldum.Kalktım duvarları yumrukladım .Tek bir kelime çıkıyordu agzımdan''Neden!''.
DURU;Hemşire hanım sakinleştirici igne getirin .Oglum sakin ol yapma yeter ,vurma ellerin kıpkırmızı olmuş ,yapma nolur .
AZİZ;Oglum gel buraya.
Babam yanıma gelip sarıldı .Birkaç dakika sonra elinde igneyle hemşire geldi.
BATU;İstemiyorum!
Hızlıca uzaklaştım onun benden gittigi,amaliyat kapısı'nın önünden...Arabaya binip uzaklaştım oradan tek istegim'de buydu olabildigince uzaklaşmak daha on beşdakika önce hızla koştugum hastane'den şimdi hızla uzaklaşmak istiyordum.Gözlerim yaşlıydı ,içimdeki acı canımı yakıyordu.Nereye gittigimi bilmiyordum .Arabayı okadar çok hızlı kullanıyordum ki .Tek gördügüm birkaç kişinin elerliyle birşeyler anlatmak istedikleri oldu.Benim görmemi istercesine .Umrumda degildi hızımı hiç kesmemiştim sonra tek duyabildigim son anda sıktıgım fren sesim vebüyük gürültü sesi oldu ,megersem çıkmaz sokaga girmişim Elleriyle anlatmaya çalışıyorlarmış .Sensizligin acısıyla meşguldüm ,fark etmedim sonra karardı heryer...
BATU; Yagmur senmisin ?yaşıyorsun tut elimden hadi.
YAGMUR;Sen yaşamalısın git hadi.
Batu;Hayır seni almadan gitmem.O zaman birlikte gidelim tut elimden.
Ben adım attıkça uzakalşıyordu benden sonra bir anda yok oldu.Seslendim,bagırdım ,çagırdım ,yalvardım ama gelmedi.Aradım heryeri yoktu bulamadım sonra gözüme bir ışık çarptı.Gözlerimi araladım başucumda Annem,Babam,Volkan,Edis vardı.Kalkmaya çalıştım ama kalkamadım .Etrfa bakındımgözlerim onu aradı ama yoktu .Sonra dudaklarımdan güç bela çıkardıgım kelimeçıktı.
BATU;O nerde?burası neresi?
VOLKAN;Kanka hastanedesin .
EDİS;iyimisin kardeşim.
DURU;İyimisin oglum ?korkuttun bizleri.
Aziz;Duru gel canım dinlensiz olgumuz biz çıkalım.
Duru;Peki hayatım çıkalım.
Annem ve babam odadan çıktılar ,Edis bana bakarak endişeyle bakıp aynı sorusunu yönelti .
EDİS;iyimisin kardeşim?
Batu;İyiyim heralde.
Birkaç dakika sessizlik hakim oldu odada sonra yorgun ve boguk bir sestonuyla konuşmaya başladım.
Batu;Gel dedim ,gidelim dedim.''Gelemem'' dedi.Sonra yok oldu ,beni bıraktı ve gitti.Sence iyimiyim ?Birlikte kurdugumuz hayallerimiz vardı bzizim.Evlenecektik,Birlikte aynı hastanede doktur olucaktık beraber çalışacaktık.Can vericektik ,yaşam vericektik şimdi canım çok yanıyor .Çocukluktan beri bir tek ona attı kalbim şimdi yirmi yaşındayız.Ben isterdim ki bir ömür sadec ona atsın ,şimdi kalbime güç veren o güç yok.Tekrar bana bakıp gülümserkenki o dudagınn dag köşesindeki bakmaya doyamadıgım o gamzeyi göremiyecegim.Ya da her gün sabah saat 08:00'da telefonum çalmayacaktı.Üzüldügümde elimi tutup ,''Ben yanındayım'Diyemiyecekti.Evet gitmişti üstelik bidaha gelmemek üzere .Şimdi nolcaktı?Bu sorunun cevabını bilmiyordum tek bildigim tekrar eskisi gibi olamayacak olmamdı.
1.Bölümün sonu...
