Op de kroeg.. - De columns die de krant wel haalden

Lid!

Lid!

Al tijdens mijn introductie zag ik de toegevoegde waarde van het lid worden van een studentenvereniging. Volgens mijn knappe en leuke doegroepmoeder Dotte-Carlijn moest je daar namelijk zijn om het ECHTE studentenleven mee te kunnen maken.

Anders zou je stoere mannelijke dingen als brassen moeten missen. Pas als je lid was, werd je door vrouwen als een echte man gezien zeiden ze. En daarnaast liepen op de kroeg volgens hen altijd veel leuke vrouwen rond waarmee je aan kon pappen. En hoe kon ik twijfelen aan de mening van de mensen die mij zo aardig in Enschede bekend hadden gemaakt?

Dus toen mijn ouderejaars mama, met haar mooie golvende blonde haren en perfect gepositioneerde lichaam, mij tijdens een groot introductiefeest in de Antigoon, een inschrijfformulier onder de neus duwde wist ik precies wat ik moest doen. Haar bemoedigende knipoog was niet eens meer nodig.

Te enthousiast greep ik het formulier en morste er wat van mijn bier over. Trillend van de drank vulde ik de gegevens in totdat ik kwam bij de regel die bestemd was voor mijn adres. Toen wist ik het niet meer… Waar stond mijn nieuwe thuis ook alweer?

Ja, het was vlakbij een Hema dat wist ik nog wel. En hoe ik er naartoe moest fietsen wist ik ook nog wel. Maar hoe heette die straat ookal weer? De Lippekerkstraat misschien? Of toch de Haaksbergerstraat? Gelukkig wist mijn doegroepmama het nog wel, zodat ik mij een week later klaar kon gaan maken voor de ontgroening..

En na een weekend slepen met lege bierkratjes, niet douchen, afgesnauwd te worden door ouderejaars en voor gek te zijn gezet tijdens de Cantus was het dan toch zo ver.. Toen was ik lid! Nu zou ik door de vrouwen in Enschede als een echte man gezien worden!

Vol verwachting toog ik de eerstvolgende dinsdag met een aantal van mijn mede-sjaars naar de Antigoon maar helaas, daar waren naar goed Enschedees gebruik vooral veel mannen. En Dotte-Carlijn? Ja, die was er wel maar kende mij ineens niet meer….