SONUNDA ÇIKTIK

9 0 0
                                    

Uyandığımızda hemen buradan çıkma yollarını aramaya başlamıştık. Çıktığımız merdivenden inmeye başladık ama merdivenlerden gıcır gıcır sesler geliyordu hepimiz çok korktuk AAAAAAAA....

....Ayıldığımda çok değişik bir manzarayla karşılaştım. Bomboş ve benden başka hiçbir kişinin veya hiçbir şeyin olmadığı çook büyük bir çöldeydim. Bizimkileri aramaya başladım.

-Huu hu Mervee, Sineem, Beriil sesimi duyuyor musunuz?

Etrafta kimsecikler yoktu. Derken tam karşımda bana doğru yaklaşan acayip bir yaratık gördüm. Rüzgar çölün kumlarını savurarak yaratığın önünü kapattığı için onun ne olduğunu göremiyordum. Ama yinede kaçmaya başladım. Çok hızlı koşuyordum. Aslında o kadar hızlı koşabileceğimi bende bilmiyordum. Bir an kendimi olimpiyat yarışçısı gibi hissettim. Ama cidden belki büyüyünce olimpiyatlara katılırım. Neyse şimdi konumuz o değil ben hızımı arttırmaya çalışmalıyım. AAAAA yaratık ağzını açtı demekki beni yemeyi düşünüyor. Ahh noluyor birden koşmama rağmen yerimde saymaya başladım ve yaratıkta hızlanmaya başladı ben daha ne olduğunu anlayamadan yaratık beni yakaladı. AAAAAAAAA....

Uyandığımda yanımda Merve'yi, Sinem'i ve Beril'i görünce hiçbirşeyin gerçek olmadığını anladım ve hemen onlara sarıldım.

Beril
-Merdivenler çürükmüş. E tabi bizide taşımadı, çöktü.

Ondan sonra gelirken Merve ile benim düştüğümüz çukurlara düşmemeye dikkat ederek kulübeden çıktık.

GİZEMLİ KULÜBEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin