Olurda cesaretimi toplayabilirsem, ''Merhabaa. Yine ben!'' diyerek birden karşına çıkmak istiyorum. Bunun hayaliyle yaşıyor da olabilirim. Mesela önüne atladığımda bana ''Ne oluyoruz?'' demek yerine sıkıca kucaklarsın beni. Olur mu sahiden? Bana bir kerecik kucak dolusu sevgiyle sarılabilir misin? Biz olamadık senle ama bu olsaydı keşke. Sen ve ben bile olamadık. Bizden çoktan vazgeçtim de ''şu kız'' bile olamadım hayatında. Kalbinin herhangi bir köşesine tutunamadım. Gözlerin bile görmezden geldi beni. Ben hala kalbimin en gizli köşelerinde seviyorum seni. Olsun! Sevmek de güzel.
