Bullsh*t Oneshots

"ONE TIME, LOVE"

Nagkakilala kame sa hindi inaasahang pagkakataon.....

Siya'y maaring namatay at akong.?...

Nalampasan na ang kamatayan. Di ko alam kung swerte ako at malas lang ba talaga sya o talagang ganto na ang nakatakda ...

Nag simula ang lahat ng ma confine ako sa Hospicio De San Jose.

Malalaki Ang sakit ko noon kaya minabuting inilagay nila ako sa isang silid.

Isang silid na may kama, katabi Ang isang bedside table at isang upuan.

Anak lumaban ka ha? Kakayanin mo to!

Ang salitang namutawi sa Tatay ko. Siya na lang Ang pamilya simulation Ang mamatay Ang aking ina at kapatid.

Papa, wag Kang mag-alala, ok lang ako.

Sagot ko sa kanya. Pero sa loob-loob ko, may taning na Ang buhay ko. Malapit na akong manaalam.
Hands akong harapin Ang kamatayan ngunit Hindi Ang ama ko.

Sa unang linggo ko sa ospital, Nakaramdam ako ng lungkot. Wala akong makausap. Wala akong makadaupang-palad.

Siguro dahil takot ako sa mga pasyente Rin Doon sa ospital.
Mga lupaypay na katawan. My mlalalkm na sakit at my may kapansanan.

Habang naglilibot ako ay nakarinig ako ng isang sipol. Hinanap ko Kung saan iyon nanggagaling at nadala ako sa isang silid sa taas ng aking palapag.

Nakita ko sya , mag isa, walang kasama. Base sa nakikita ko, Masaya siya at bakas iyon sa sipol na maririnig mo.
Lumapit ako sa kanya at nagpakilala...

Hello! Kamusta ka naman? Mukhang masya ka dito ah.

Narinig ko ang musikang lumalabas sa kanyang bibig. Nakakamangha at napaka galing...

Mukhang siya rin ay nagulat. Di nya ata ine-expect na may makakaausap siya.

Kaya nakaramdam na lamang ako nang pagkahiya "naku ! Pasensya na istorbo ata kita. Sorry....

SANDALI !!!

Ha??
Napamulagat ako nagng marinig Ang tinig Nita. Baritono ito at nagdadala ng kuryente sa aking katawan.

Nilingon ko siya. Bakit? Nagalit ba kita... pasensya na talaga.

Bigla siyang ngumiti.

Dito ka muna. Samahan mo ako. Pwede ba?

Kinilabutan ata ako. May Kung ano na namang kuryente Ang nagpaikot ikot sa buong katawan ko.

Simula noon lagi na akong dumadalaw sa kwarto niya. Akala ko noong una, Hindi nakakapagsalita ang lalaking to. Pero habang lumilipas Ang bawat araw, kinakausap Niya na rin ako. Ngayon, mas madaldal pa ata sya sa nanay ko haixst....

Dumaan ang ilang araw, kami ang palaging magkasama. Nakakalabas na cya ng kwarto nito.

Magpagaling ka ha. Tatagan mo Ang loob mo. Sabi Nita sa akin.

Ikaw Rin, tatagan mo Ang loob mo. Naging tugon ko.

Hindi ko na Rin kaya, baka mahulog na ako sa iyo.

Ha?

Mahuhulog na ako sa pagkakalugmok dito sa ospital.

Wag Kang mag-alala. Andito naman ako eh.

Napaka saya ko lalo na pag kasama ko siya. Sa tawanan sa sa mg kwento at sa mga bagay na di ko malilimutan.

Ngunit, hindi sa lahat ng pagkakataon puro masaya lang Ang pagsasamahan namin.

Isang Gabi, naisipan ko siyang dalawin sa kwarto Niya. Nagulat na lamang ako nang makitang walang taong nakahiga roon.

Hinanap ko sya sa lahat ng parte ng ospital ngunit Hindi ko parin siya nakikita.

Umiiyak akong bumalik sa kwarto ko. Naabutan ako ni papa na umiiyak.

Anak, Bakit?

Hindi ako masagot ang katanungan ni papa hanggang hindi ako nakapagsalita.

Pagkatapos ng dalawang araw na pag iyak. Nakausap na din ako.

Papa nasaan siya?

Sino bang ang hinahanap mo?

Yung lalaking kausap ko lagi sa taas. Diba kilala mo siya pa?

Hindi siya sumagot.

Sinabi ko Kay papa ang totoo kung bakit ako umiiyak. Pero tango lamang Ang tugon niya sa akin.

Subukan mong tanungin sa nurse anak. Baka may Alam siya.

Umalis na si papa saka naman pumasok Ang nurse na nagbababntay sa akin .Hindi ko siya napigilang tanungin...

Nurse.

Mam, ano po un?

Ahmmm.... itatanong ko lang if san nag punta ung lalaking nasa room 304? Ung nakakausap ko palagi?...

Ah. Mam nakilala ninyo pala cya? Naabutan mo po pla cya? Ang bait nya po 'no? Ang gwapo pa! Kaso sayang. di na talaga niya kinaya ung sakit nya.

Lahat po ng nurse dito, may gusto sa kanya kaya nga nung namatay cya halos lahat napaiyak....

NAMATAY?...........

Opo ma'am.

MISS PANONG PATAY ? Eh KAUSAP KO LANG CYA NITONG NAGDAANG ARAW .. PAANO CYA NAMATAY?..

MISS NAGKAKAMALI KA ATA, 6 months ago pa po namatay si Mr. Davidson..

Mr. Davidson? Sino siya?

Ahhhhh si Sir Desmond po. Desmond Davidson.

Desmond Davidson.
Nakakalungkot na ngayon ko lang nalaman kung anoman ang pangalan nya.

Umalis Ang nurse said room ko at iniwan akong luhaan.

Di pa din ako makapaniwala.. patay na ung kausap ko? Panong nangyari un?

Creepy but also thankful. He's one of the people who cheered me up.

Hay...patapos na tong storya ko di ninyo pa ko kilala. Ako nga pala si Mallory, Mallory Sheffield . Ako ung muntik nang mamatay pero naka survive.

Masaya ako kaso.....

Sayang. Hindi ko man lang nasabi sa kanya kahit sa maikling panahon na nakilala at nakasama ko siya . Minahal ko pala siya.....

Paalam Desmond....Mahal na pala kita....

Hanggang sa muli nating pagkikita.

Mahal din kita,Mallory.
Isang baritonong boses Ang narinig ko. Lumingon ako at na Kita Ang lalaking Mahal ko.

D-d-desmond?