Half A Heart

Letter Eightteen

Hey Ni, ik wil even zeggen dat je heel veel voor me betekent en ik van je hou.

Luke is er achter gekomen dat ik je nog steeds brieven schrijf. Ik heb besloten om geen 25 brieven meer te schrijven dus je ziet wel hoeveel brieven je krijgt. Luke was niet echt de vrolijkste al zeg ik het zelf. Hij werd boos, hij sloeg me en schelde me uit voor hoer.

Ik kan er tegen als hij boos is. Maar je slaat geen meisje. Je noemt een meisje geen hoer. Nee. Dat doe je niet als jongen. Ik werd dus boos op hem maar toch brandde er tranen in mijn ogen. Ik bleef sterk omdat ik wou bewijzen dat ik heus wel tegen een klap kon. Ik begon zelfs terug te schreeuwen: ''Jij bent echt, echt een heel zielig persoon Luke. Heel zielig. Ik ben niet de hoer die jij zo graag wilt zien. Sorry hoor dat ik geen fucking seks met je wil hebben. Ik ben er niet klaar voor en dat jij dat wel bent, oke fijn voor je. Maar als jij echt zoveel van me houd: Dan wacht je op me, totdat ik er ook klaar voor ben en hou Niall er buiten er is een verschil tussen een vriendje en een beste vriend.''

Hij begon te lachen. Ik haat het als hij sarcastisch lacht. ''Ik weet dat jullie elkaar willen. Ik weet het Lucy.'' Siste hij. Ik begon ook sarcastisch te lachen, puur omdat ik weet dat ik Luke er mee irriteer. ''Dat denk je dan verkeerd, Luke. Ik neem niet met jou als ik hem wil. Ik wil jou. Begrijp je dat niet?'' Schreeuwde ik. Niet gelovend wat ik zei. Ik wou Luke helemaal niet meer. Maar toch, hij voelt vertrouwd.

Ik wil niet alleen zijn, zonder Luke heb ik niemand meer. Ja oke, Luke zit niet bij mij in het internaat maar alsnog: Ik kan tenminste tegen iemand praten. Ik heb dat ook nodig, snap je dat Ni? Ja, ik kan ook tegen jou praten maar dat is anders. Hier krijg ik geen antwoord op. Ook al lees je dit wel. Bij Luke krijg ik wel een reactie terug en ik weet niet wat voor iemand ik wel niet ben zonder hem.

Vervolgens begon Luke alweer te lachen. Was ik dan ook zo grappig om te zeggen dat ik van hem hield?

Sorry, ik stop hier wel over. Omdat Luke je waarschijnlijk voor geen ene flikker boeit en omdat ik hier me alleen kutter laat voelen om er over te 'praten'. Oke, ja het lucht ook op zoals je vaak hoort maar ja.. Ik denk er aan terug en ik wil er niet aan terug denken. Misschien omdat ik dan weer begin te huilen. Ik wil gewoon dat iemand me troost. Nu. Dat diegene zegt: ''Ik ben er voor je Lucy, nu en voor altijd.'' Dat hij/zij een arm om me heen slaat en ik uit kan huilen.

Ik wil gewoon iemand die me verteld dat ik ook deel uit maak aan deze wereld. Dat ik me niet aanstel met het snijden van mezelf. Van het uithongeren van mezelf. Ik wil het verdomme ook niet. Ik wil ook normaal zijn zoals jij Niall. Al hoe wel je niet echt normaal bent met je fans.

Ik vind het zo knap van je dat je zoveel mensen hebt gered terwijl je elke dag die haat moet aanzien. Ik zou het echt niet kunnen, het zou me kwetsen. Misschien dat dit ook een reden is dat we elkaar niet meer zien. Want zelfs in de supermarkt, waar wij elkaar tegen kwamen; werden er foto's gemaakt.

En nu, nog steeds zie je die foto's op internet. En is nogsteeds de vraag: Wie is dat meisje? Ik heb geluk dat mijn hoofd er niet op staat. Ik weet zeker dat mensen me gaan verlinken omdat ze willen zien hoe ik kapot ga van de haat. Het enige wat ik dan kan doen is toekijken.

Als ik de haat beantwoord, krijg ik nog meer haat. Maar als ik er naar kijk: Dan ga ik zelf kapot. Ergens is het dus ook goed dat we geen contact meer hebben. Ik zou het echt niet aankunnen als mensen mij op straat herkennen en me dingen vragen. Als mensen me gebruiken om dichterbij jullie te komen. Ik zou ze allemaal gaan afstoten.

Ik wil gewoon even zeggen dat ik je heel erg mis en ik moet accepteren dat het zo is gelopen. Ook al doet het me pijn, elke keer weer als ik denk aan onze laatste ruzie. Onze laatste woorden. Onze laatste knuffel. I need you so fucking much Niall. Het kan me niet schelen dat Luke boos is geworden om deze onzin brieven. Ik wil ze schrijven en daar gaat het om. Ik wil je gewoon alles vertellen zoals eerst.

I love you, really.

Kisses, Lucy Johnson.