de 79ste hongerspelen: fighting back

deel 14 (?)

Vandaag ga ik de nieuwe karakters nog niet toevoegen, maar ik kan wel alvast zeggen dat er zoiezo twee mensen er al zeker in komen.

@LindyMellarkX en @AmberOostra. -vraagje aan deze twee, hoe oud zijn jullie? Niet dat dat belangrijk is maar jullie zijn beide ongeveer 1.70. Ik zelf ben best wel klein, met mijn 1.59... Maar ja, haha...

Ik ben over mijn writersblock gekomen, en heb nu opeens heel veel inspiratie. Soms een vloek, soms een zegen, haha. Maar, geniet!

XXXX

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

De sneeuw blaast zachtjes in mijn gezicht. Ik knijp mijn ogen samen zodat de sneeuw niet in mijn oog komt. Hoewel de wind niet heel sterk is, voelt hij toch wel koud aan. Zachtjes zet ik mijn zwarte moonboots in de witte sneeuw. Elke keer als ik de zwarte pakken van de rebellen in de witte sneeuw zie, krijg ik een boos gevoel. Die gluiperige klootzakken. Dan krijgen die stomme capitolers zo'n mooi wit pak, met waarschijnlijk allerlei extra's, waardoor ze waarschijnlijk een voorsprong van hier tot tokio hebben, verdomme.

Ik sla mijn armen wild om me heen, waardoor Jake en Glamour, die naast me lopen, stil moeten staan. Bryan, die achter me loopt, botst hard tegen me aan, waardoor ik naar voren in de diepe sneeuw val. Het bevroren water glijdt mijn jas ik, waarna ik geërgeerd zucht. Ik draai me met mijn rug naar onder. Ik kijk naar boven in de hoge bomen. Mijn ogen worden wijd als ik het zie. Bloedzoekers. Maar vreemde. De bloedzoekers lijken in het bleekmiddel gedoopt te zijn. Ze hebben hun gebruikelijke bruinige kleur verloren en gaan nu schuil onder een - waarschijnlijk dikke - laag wit haar. 'B-b-b-bloedzoekers!' stamel ik, mijn oude gewoonte van het stotteren weer naar boven laten komend.

Glamour steekt zijn hand naar me uit om me naar boven te trekken. Langzaam sta ik op, zijn hand afslaand. Ik  klop mijn handschoenen, die nogsteeds geen vingertoppen hebben, af aan mijn jas. Ik kijk weer naar boven, en mijn zonet verdwenen wijde ogen komen weer aan het oppervlakte, niet letterlijk, natuurlijk. Want daar, bovenop het nest van de bloedzoekers, ligt een brief, met waarschijnlijk heel belangrijke info.

En nu moeten we hem maar eruit zien te halen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

kort stukje, sorry... Het spijt me... Echt waar! Kijk niet zo boos!

Volgende keer een groter stukje.

XXX