^^ Epiloque

35 0 0
                                    

papa let's play"

"later baby,I have something to finish first.Okay?"

"It's Important?"

"Yes,kaya wag kang malikot para matapos ko na agad ito upang makapaglaro na tayo okay?"

"yada (japanese word means no way),Is that important than me?"

"Brille,of course not.You're very important to me.Wala nang mas importante pa sayo.Listen to me,para matapos na ito agad.Okay?'

"hai hai" (hai-japanese word means yes)

umupo na siya sa sofa habang nakabusangot.Hayyy !! I love this child very much.Simula nang magkaroon ako ng career di ko na nagagawa ang mga ginagawa ko na dati.Masyado na akong busy,na sa subrang pagkabusy hindi ko na napagtutuunan ng pansin ang ibang bagay.Maging ang batang ito.

Six years ago,nakatagpo si Lucia ng taong nagmahal sa kanya ng tudo.Japanese nationalist siya.Hindi matanggap ng mga magulang ni Lucia ang lalaki kaya itinakwil ito.Meron kasing tradition yung family nila na bawal makipag relasyon sa iba ang lahi.Nagulat nga ako dahil kinaya nila itong itakwil.

Nabuntis siya,at namatay sa panganganak at ang ama naman ng bata namatay din sa car accident nang kaparehong oras.

Hind alam ng pamilya ng lalaki ang tungklo dito.Subra akong nalungkot sa nangyri.Hindi pa nga ako nakarecover may sumunod na naman.Dahil ako lang ang tanging nakakaalam ako na ang nagasikaso sa lahat.Sinabi ko narin iyon sa pamilya ni Lucia pero wala na talaga silang pakialam.

Kinupkop ko ang bata.May umalis man,may dumating naman na nagbigay lakas ulit sa akin upang mabuhay.Ako na ang tumayong papa ng batang ito.

Pagkatapos kong mag-aral,nakahanap agad ako ng career.Naging isang song writer ako.Sa bawat kanta na aking sinusulat ay iniaalay ko sa kanya.Hindi nagtagal at napansin ako ng media.Nagkaroon ako ng panibagong sariling career,isang singer.

Siya ang dahilan kong ano man ang meron ako ngayon.Sa nakalipas na anim na taon,masayang masaya ako dahil nalagpasan ko yun.Anim taon na wala siya sa tabi ko,anim na taon na hindi ko siya nakakasama.Pero sa anim na taong iyon,mayroon namang Brille na nagpasayasa akin.

Tinatapos ko lang yung kanta na ginagawa ko para kay Jen.Napatingin ako kay Brille na ngayon ay mahimbing na sa kanyang pagtulog.Binuhat ko siya at dinala sa kwarto niya.Nakatulog na siya sa kahihintay sa akin.I promise bukas na bukas ipapasyal kita,babawi ako sayo.Hinalikan ko lang siya sa noo bago lumabas ng kwarto niya.Ibinilin ko lang siya sa yaya niya at umalis na ako ng bahay habang dala dala ang gitara.

Nag disguise ako upang di makilala ng mga tao.Dumiretso ako sa Memorial park kung saan nakaburol si Jen.

Umupo ako sa damuhan at inilapag ang bulaklak na dala ko.

"Wifey,sorry kung ngayon lang ako nakadalaw ha?Miss na kita.Subra,subrang miss na kita"

pinunasan ko ang luha ko.Today is her 6th Death Anniversary.Napapaluha parin ako sa tuwing maalala ang nakaraan.Kung gaano siya naghirap.Inihanda ko na ang gitara ko tsaka tumogtog

(Because I miss you)

Always the same sky, the same day

There’s nothing different except you’re not here

I just want to smile, I’ve forgotten everything else

Probably not, I just want to live while smiling

Because I miss you Because I miss you

Because I miss you

Every day I’m alone calling your name

I miss you, because I miss you

Because I miss you

Now I’m calling your name just like a habit

Even today

I thought I was over you, everything

No, no, I still cant get over you

Because I miss you Because I miss you

Because I miss you

Every day I’m alone calling your name

I miss you, because I miss you

Because I miss you

Now I’m calling your name just like a habit

Even today

Everyday I feel like I’m dying

What should I do?

I love you I love you

I love you

I couldn’t say it, so you left me

I’m sorry I’m sorry

Can you hear me?

Will you be able to hear my late confession?

I love you

"maganda ba?Ang kanta na yan ay para sayo"

Kay bilis lang ng mga pangyayari,kelan lang noong nagkakilala kami.

Kelan lang nong nagmahalan kami.Nakipaglaban sa kamatayan kasama siya.Ganon man,masaya ako na nakilala ko siya.Isa man siya sa mga dahilan kung bakit ako nalungkot.Siya naman ang naging dahilan para magpursigi ako sa buhay.Ang huling habilin niya ang nagbigay lakas sa akin.Ngayon,naiintindihan ko na siya.

Nagpapasalamat ako sa diyos dahil nakilala ko siya at nabuo ang love story namin..

And this is The Story of us. . .

A/N :Comment naman po kayo kung nagustuhan niyo ang epilogue.

Thank you po talaga sa suporta na binigay niyo.Kayo po ang naging inspirasyon ko sa bawat chapter na akin sinusulat.Sa wakas natapos din :-) Godbless Everyone I love you all

Sorry for the typos and Grammatic error ^-^V

Characters :

Christian Cabalar as Lee jong hyun of cnblue

Jenny Ramirez as Juniel

Lucia as Park shin hye

sorry coching ^^V

The Story Of UsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon