9.Bölüm/ SAÇMALAMA

7.1K 470 28
                                    

KİMDEN ;BELA

saçmalama!

Henüz buna hazır değiliz.

Kime ;Bela

Nedenmiş acaba? Ben hazırım!

Telefonu komidinin üzerine bıraktıktan sonra ayaklanıp duvara yaslı duran boy aynasından kendimle karşılaştığımda nefesimi tutmam gerekmişti. Zira öne doğru yayvan bir çıkıntı oluşturan göbeğim, bir ineğin bacağıyla yarışabilecek kadar olan baldırım ve yağlanmış saçlarımla tam bir fiyaskoydum. Üstelik utanmadan bir de mafya babası sapığıma buluşma teklif etmiştim. Derin bir iç çekip telefonu geri elime aldım ve buluşmadan vazgeçtiğimi belirten uzunca bir mesaj atıp mutfağa doğru ilerledim. Aynayla daha fazla göz göze kalıp psikolojimi bozamayacaktım.

"Ayşegül! Kapıyı aç! "

Dış kapı bir anda hunharca dövülmeye başladığında pek sevgili arkadaşımın sesi de onunla eş zamanlı olarak kulaklarımı dövmeye başlamıştı. Gözlerimi devirip mutfağa özür dileyen bakışlar attım.

Özür dilerim kaloriler.

" Ne var ulan!? " diye bir hiddet açtığım kapıdan içeriye doğru düşen arkadaşım, onun arkasından salak salak bakan yeni komşum ve bir halt anlamamanın verdiği boşlukla dehşete düşen benle ortam tam bir saçmalıktı. Üstelik ayaklarıma kapanmış olan pek sevgili best friends foreverım nefes almıyordu. Sağ ayağımı burnuna doğru götürüp bir kere daha yokladığımda ılık ılık esen hafif rüzgar beni rahatlatmıştı. Eğilip kızı kolundan yakaladığım gibi içeriye çektim.

"Sen hayırdır yeni komşum Cesur Bey? "

Adam yerde yatan arkadaşıma kısa bir göz atıp bana döndü.

" Biz seni ziyarete gelmiştik ama... "

" İyi o zaman geç içeriye. "

Yutkundu. Bunu aşağı yukarı oynayan adem elmasından kolayca anlayabilmiştim.

" Yok yaa, " derken merdivenlere doğru dönmüştü." Ben gideyim. Çocuklar evde aç. "

Ona boş boş baktım. Bu çocuk ne kadar da maldı Allah aşkına!

" İyi bari. Enişteye selamlar. "

Kapıyı arkasından kapatıp mutfağa doğru ilerleyecekken ayağıma dolanan ellerle kala kaldım. Derya ölümle yüzleşmiş gibi duran dolu dolu gözlerle bana doğru bakarken telefonumun bildirim sesi yankılandı. Onu es geçip telefonuma uzandım. Mesaj gelmişti.

KİMDEN ;BELA

VAZGEÇTİM. BULUŞUYORUZ.

"Kanka Ayşegül. Duydun mu dedikoduyu. Mafya babası olan bir adam bizim mahalledeymiş. Lakabı da Selaymış. "

Gözlerim irileşti. Burnum sızladı, nefesim kesildi.

" Kanka ne Selası. Bela bela! "

Çattık Belaya | Texting |TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin