-ปัจจุบัน-กลับมาที่ปัจจุบัน ตอนนี้ผมอายุ19แล้ว รูปร่างก็จัดว่าโอเค ไม่อ้วนไม่ผอมกำลังพอดีส่วนสูงก็170กว่าๆ หน้าตาก็ดูดีจิ้มลิ้มน่ารัก
ป่าวชมตัวเองนะ ฟังเขาพูดมาจริงๆ
ผมกลับมาอยู่เกาแล้ว คิดถึงบ้านจัง
"ฮ้าวว~"
"นอนทั้งวันละ ยังง่วงอีก"พี่จินยองแซว"โห~นอนแค่แปปเดียวเอง หิวอะหาไรกินกัน"ผมชวน
"ไม่อะ ขี้เกียจจะไปก็ไป"พูดก่อนจะไล่ให้ไปพ้นๆ
"นิสัย เออไปคนเดียวก็ได้ชิๆๆ"ว่าพรางเบะปากใส่
สุดท้ายผมก็ออกมาคนเดี๋ยว ผมสมัครเรียนที่ต่อแล้ว จะว่าไปก็คิดถึงเพื่อนๆนะเนี้ย ถึงจะโดนแกล้งมากแค่ไหน แต่ก็เพื่อนอะนะ
ผมเดินมาหาอะไรง่ายๆกิน ขี้เกียจอะเข้าใจมั้ย?
"รับอะไรดีครับ"
"เอาคาปูชิโน่กับชิสเค้กครับ"ตอบพรางยิ้มให้ ก่อนจะหันมามองนอกกระจก
เฮ้ย~เบื่อชะมัด ไม่มีไรทำเลย
เมื่อมองออกไปนอกร้านเรื่อยๆจนเหมอลอยไปไกล จนกระทั้งมาคนมาสกิด
"คุณครับ"
!!ร่างบางสะดุ้งเฮือก ก่อนจะหันไปมองคู่สนทนา
"?ครับ""มีคนนั่งมั้ยครับ พอดีร้านเต็ม"ว่าพรางชี้ให้ดู
เออจริง แปปเดียวเองนะเมื่อกี้ยังมีที่ว่างเยอะอยู่เลย
"ไม่มีครับ"เมื่อได้คำตอบ อีกฝ่ายก็นั่งลงฝั่งตรงกันข้ามเป็นเวลาเดียวกันกับกาแฟและขนมมาเสริฟ
"คนเยอะนะพี่"อีกฝ่ายทัก
"ก็ปกติดี"คงสนิทกันสินะ แต่ไม่ใช่เรื่องของเรารีบๆกินแล้วกลับบ้านดีกว่าคนเยอะไม่ชอบเลย
"แล้วนัมไปไหนอะ"
"หลังครัว แล้วนี้ว่างเหรองานอะงาน"
"โห~นานๆทีอะพี่ให้ไอ้นัมไปอยู่หลังครัวมีหวังครัวระเบิดแน่"