"HOPELESS"
Written by: MissAdorableGirl
PROLOGUE:
Gusto ko nang mamatay wala nang pagasa para mabuhay pa sa mundong ito mamamatay din naman ako,mas mabuting unahan ko na ang kamatayan ko .Bakit patuloy nya parin akong binubuhay, kaylangan bang hintayin ko pa ang 5 buwan para mabuhay sa mundong to.Ayoko na sawang-sawa na ko hirap na hirap na ko sa sakit kong to . Ano pa bang silbi ng may sakit wala akong silbi.
Tanging pamilya ko na lang ang dahilan para mabuhay pa ko . Pero kung ako masusunod . Sasabihin ko na itigil na nila ang kahibangan nila na gagaling pa ko . Lalo lang sumasakit ang ulo ko . Gusto nilang labanan ko ang sakit ko.
Para san pa talo na ko sa sakit kong to wala nang paraan para maligtas ako at hindi din ako umaasang gagaling pa ko . Hindi lang ako ang nahihirapan sa sitwasyon ko , pati din sila pinahihirapan din nila ang sarili nila para sakin.
Patuloy parin nila akong ginagamot . hindi ba nila alam sayang lang ang pera nila pampachemo sakin , wala din naman patutunguhan.
Sa huli Mamamatay din ako. At handa naka handa nanaman ako
WALA NA KONG PAG ASA PA!
I'M HOPELESS....
