Cecilia (Ang unang Yugto)

CECILIA 14

CECILIA #14

nagpalakas ako upang sa aking kasal na ngayon ay nakatakda , kinakabahan ako ng sobra di ko maipaliwanag

naluluha ako na napapangiti kase ito na ehh ito na ang pinakahihintay ko at ang aking pinapangarap
nasa simbahan na sila Crisanta dahil sila ang nag aayos ng mga palamuti sa aming kasal ni Cesar at si Alfredo naman ang nagluluto dahil hilig niya iyon

at ito na nga si Mang Ernesto ang susundo sakin papunta sa Simbahan

habang sakay sakay ako sa kalesa kung anong lapit na ako sa simbahan saka naman pabilis ng pabilis ang tibok ng puso ko nakakaramdam nanaman ako ng hilo , nako po diyos ko wag naman sana sa araw ng aking kasal

inalalayan ako bumaba ni Mang Ernesto at ngumiti sa akin "nakapa ganda ko naman talaga anak ", wika ni Mang Ernesto

"salamat po Mang Ernesto ", wika ko sa kanya para narin siyang tatay ko dahil tinuturing niya akong anak dahil wala silang anak ni Aling Ising

~Sa pagpatak ng bawat oras ay ikaw
Ang iniisip-isip ko
Hindi ko mahinto pintig ng puso
Ikaw ang pinangarap-ngarap ko
Simula nung matanto
Na balang araw iibig ang puso🎼🎼

pagbukas ng pinto saka naman ng paglakad ko papasok
kitang kita sa muka ni Cesar ang Saya kung kayat naluluha luha siya habang nakangiti

~Ikaw ang pagibig na hinintay
Puso ay nalumbay ng kay tagal
Ngunit ngayo'y nandito na ikaw
Ikaw ang pagibig na binigay
Sa akin ng may kapal
Biyaya ka sa buhay ko
Ligaya't pagibig ko'y ikaw🎼🎼

habang papalapit ako sa kanya ay pakiramdam ko ay napakasaya di ko inaakala talaga na mangyayari ito sa kabila ng aming nararamdaman

~Humihinto sa bawat oras ng tagpo
Ang pagikot ng mundo
Ngumingiti ng kusa aking puso
Pagkat nasagot na ang tanong
Nagaalala noon kung may magmamahal
sa 'kin ng tunay🎼🎼

~Ikaw ang pagibig na hinintay
Puso ay nalumbay ng kay tagal
Ngunit ngayo'y nandito na ikaw
Ikaw ang pagibig na binigay
Sa akin ng may kapal
Biyaya ka sa buhay ko
Ligaya't pagibig ko'y ikaw🎼🎼

nang makalapit na kaming dalawa ay tumingin muna ako kay Crisanta at tumango ako sa kanya sabay ngiti
ganun din naman kay Alfredo kung hindi dahil sa kanya ay di mangyayari ito sa amin ni Cesar

~At hindi pa 'ko umibig
Ng ganto at nasa isip
Makasama ka habang buhay🎼🎼

~Ikaw ang pagibig na hinintay
Puso ay nalumbay ng kay tagal
Ngunit ngayo'y nandito na ikaw
Ikaw ang pagibig na binigay
Sa akin ng may kapal
Biyaya ka sa buhay ko
Ligaya't pagibig ko'y ikaw🎼🎼

~Puso ay nalumbay ng kay tagal
Ngunit ngayo'y nandito na ikaw
Ikaw ang pagibig na binigay
Sa akin ng may kapal
Biyaya ka sa buhay ko
Ligaya't pagibig ko'y ikaw🎼🎼

~Pagibig ko'y ikaw🎼🎼

uupo palamang kami sa upuan ng may marinig kaming putok ng baril napatayo ako at napatingin sa pinto ng simbahan "si Mang Ernesto !!," wika ko

nako diyos ko kinakabahan ako natahimik muli at wala ng nag paputok ng baril kayat hinila ko na si Cesar upang makaalis buti na lamang ay hinayaan nya na lang ako at hindi p nagtanong pa
dali dali kaming umakyat sa taas ng puno ng mangga at natanaw mula namin doon ang paglabas ni Santiago
sa kalesa

"sinasabi ko na nga ba !!," wika ko sabay nag aalala dahil nandon pa naman sa loob sila Crisanta at Alfredo ngunit alam kong hindi sila kilala ni Santiago ngunit si Alfredo ay baka makilala niya

"sila Crisanta !!", wika ko kay Cesar habang kinakabahan

"alam na nila ang maari nilang gawin Cecilia ," pag papaliwanag ni Cesar sa akin

nararamsaman ko nanaman ang aking hilo kayat kumapit ako kay Cesar ng mahigpit

naramdaman ko naman na niyakap niya ako buti na lamang ay simple lang ang suot ko at di masyadong kahabaan kayat di kita sa taas ng puno

tinakpan ni Cesar ang bibig ko ng makita naming papadaan si Santiago sa puno at tumigil pa ito sa Harap
"impusibleng sila Trinidad ang ikakasal doon , isa lang ang ibig sabihin niyon nagsisinungaling ka sakin Pablo !!," wika ni Santiago na galit
sinapak pa niya si Pablo dahil akala niya ay nagsisinungaling ito sa kanya

hindi naman kami gumagalaw sa aming kinalalagyan bakat makahalata sila

nakahinga ako ng maluwag ng sumakay muli sila sa Kalesa at umalis na kitang kita mo sa muka ni Santiago ang galit at poot

nagulat ako ng may magsalita sa baba ng puno "ano hong ginagawa nyo riyan !!", wika ng isang batang babae

"Crispin !," wika ni Cesar sa bata

pagkatapos niyon ay dahan dahan kaming bumaba mula sa puno
ngunit nang makababa na ako ay bigla akong nanghina at nanlambot ang aking tuhod at pagkatapos ay nanlabo na ang aking paningin

nagising na lamang ako ng  nasa isang kubo kami at tanging lampara lang ang nagsisilbing ilaw nito

"adsum !, kuya Cesar !!", wika ni Crispin at may dala dala siyang mga prutas

"pasok , crispin !", wika ni Cesar sabay bukas ng pinto ni Cesar

may kinuha namang takba si Cesar at mula roon ay may kinuha siya
"nandito papala ang mga sulat at larawan ni Ina ," masayang banggit ni Cesar

"nasaan na ba ang iyong Ina mahal ko ," tanong ko sa kay Cesar

bigla namang lumungkot ang muka ni Cesar "kinulata si ina ng isang kawal ," wika ni Cesar

napayakap ko naman siya alam kong masakit para sa isang anak na mawalay sa isang ina

natahimik naman ng saglit "sila Crisanta ??," tanong ko kay Cesar

"nandoon sila sa kabilang kubo ," wika ni Cesar

bigla naman akong naging matamlay dahil naalala ko ang nangyari kanina hindi tuloy natuloy ang kasal namin ni Cesar

lumabas na si Crispin at nag paalam na si Crispin "lilisan na muna ako kuya Cesar , hinahanap na ako ni ina ," wika niya tumango naman si Cesar

pagkatapos naming kumain ay dumiretso agad kami sa papag dahil kubo lang ito walang higaan na sapat
niyakap ako ni Cesar at hinalikan sa labi "mahal kita Cecilia ", wika ni Cesar
sigurado ay namumula nanaman ako

"mahal na mahal din kita Cesar .," wika ko sa kanya

at naging mapusok ang sumunod pang nangyari ngunit isa lang ang alam naming dalawa ang mahal naming dalawa ang isat isa