U.N.I Mika Reyes + Ara Galang Fanfiction

Chapter 17 Uh-oh

Days have passed normal naman ang lahat. Walang problema either death threats. Andito kami ngayon ni ara sa roof top ng henry sy to freshen up. Hangganhg ngayon hindi parin kami nakakasigurado na safe pa ang lahat.

Ara: Alam mo hon these past few days may napapansin akong mga sumusunod sakin. Siguro mga hmmm 3-5 na lalaki. Kahit nasan ako nandun silang lima. Ang weird.

Mika: Isipin mo nalang hon pinadala sila ni PAPA God para bantayan ka.

Ara: You mean-?

Mika: Wag ka na magisip masyado hon. Ang imporatante ok ka. Ok tayong dalawa.

Ara: Yes mam

Mika: *nakaback hug kay ara* Hon tingin ka dun oh! Ang ganda noh?

Ara: Lamig dito hon noh?

Mika: Nilalamig ka hon?

Ara: Hindi na, enough na yung yakap nung taong mahal na mahal ko.

Mika: Hmm ang cheesy! Haha

Ara: Totoo naman.

Mika: I love you hon.

Ara: *tumingala patalikod para makita si mika* I love you mo-

Napatigil magsalita si ara ng may maramadaman syang sakit sa braso nya. Hindi makapag salita si ara sa sakit. Namalayan nya nalang na may dugo na sa braso nya. Para bang naka slow motion ang lahat. Galit na may halong pagalala ang nasa muka ni mika. Tinignan nya ang paligid. Walang tao. Sinugod naman agad si ara sa ospital habang si mika naghihintay sa labas ng OR kasama ang lady spikers.

Tinawagan naman ni mika ang papa nya.

"Dad?"

[Anak I heard what happened. We're on our way, kasama namin mga magulang ni ara]

"Dad...she was shot in my hands.... Nasa kamay ko sya dad....I was hugging her tightly....She was in my hands and yet nangyari toh....dad hindi ko sya naprotektahan"

Iyak ng iyak si mika habang kausap ang daddy nya

[Anak relax. Wala kang kasalanan. Until now wala pa tayong suspect but we'll solve this together ok?]

"Dad where were you men during ara was shot?"

[They were killed before ara]

Natahimik naman si mika

[Few seconds bago baralin si ara sila yung inuna, making sure flawless ang pagkakabaril kay ara.]

"Ok dad. See you."

Wala ng nasambit pa si mika. Lumabas na ang doctor sa OR at nag isplika tungkol kay ara

Doc: Sino ang kamaganak ni Ms Galang?

Coach Ramil: Ako doc ang incharge.

Doc: Sr, Ms Galang is fine now. No serious damage, no fractures, or bone problems. Very lucky Ms.Galang. We'll just be neesing few tests and may after a week makalabas na sya.

Pinalipat agad si ara sa sarili nyang room para pwede nang may makadalaw sakanya.

Dumating ang pamilya ni ara at mika ng wala na ang lahat. Si mika nalang ang nadun natutulog na nagbabantay sa tabi ni ara

Tita bhaby: Anak? Anak andito na kami.

Mika: Mommy? *niyakap si tita bhaby* Mommy si ara...

Iyak ng iyak si mika habang yakap yakap ang mommy nya.

Mika: Tita Im so sorry hinayaan ko tong mangyari kay ara I-

Mommy ni ara: Anak wag kang magsalita ng ganyan, alam kong wala kang kasalanan at wala namang may gusto nito diba? Butu nalabg at hindi ka na damay. Salamat nalang sa dyos. At wag ka magalala kay ara, alam nating lahat na malakas ang batang yan.

Daddy ni ara: Tyaka daplis lang naman yan, malayo sa bituka.

Nagtawanan naman ang lahat sa sinabi ng daddy ni ara.

Kahit papano ay nagagawa pa nalang maging masaya, tama nga naman. Malayo ito sa bituka ni ara. Si hon pa ba?