het verschijnsel verdwijnsel ding (af)

het verschijnsel verdwijnsel ding

Daar staat Paulien dan. Voorin de klas. Ze is zenuwachtiger dan kan. O maar dat kan dus niet. ingeval is ze dus heel zenuachtig.de juf vraagt of ze wil beginnen. Nee ,fluistert ze. Schat je zult dit nog heel vaak in je leven moeten doen. Maar.... Nee je moet nu echt beginnen. nou komt er nog wat van? Schreeuwt er iemand. Stotterend leest ze het blaadje voor. Naderhand begint iedereen te klappen. Ze ziet mensen met hun ogen rollen. Niemand meent er ook maar iets van. Ze zucht. Als ze ook maar iets van haar echte ik wisten zouden ze niet altijd zo rot doen altijd. Snel gaat ze op haar plek zitten. Zenuwachtig zoals altijd, zit ze te draaien op haar stoel. Waarom gaat die facking bel niet gewoon? Lieten ze haar maar is met rust. Dan kon er ook niet zo snel iets gebeuren. Het liefst zat ze op haar kamer, daar zag niemand haat dus dan kon ze eindelijk gewoon zichzelf zijn. De leerkracht geeft het huiswerk op, en dan gaat eindelijk de bel. Zoals gewoonlijk staat Paulien weer als eerste buiten. Ze pakt haar fiets en verdwijnt naar huis. Thuis gekomen pakt ze een boek, een om zelf in te schrijven. En dat doet ze dan ook.

Lief dagboek

Er is iets wat ik je moet vertellen voordat we "vrienden" worden. Het heet verdwijnselding, en het werkt eigenlijk hetzelfde als verschijnselen in Harry potter(j. k. rolling) alleen dan beter. Ik ben voor zover ik weet de enige die het verdwijnselding kan uitvoeren. Ik kan het nu al een paar maanden en ik kan inmiddels dingen verplaatsen en dingen oproepen. Ik probeer nu de katten onder de knie te krijgen, alleen ze werken niet echt mee. Daar is Mickey (de zwart witte). Poging 2000.

Groetjes Paulien.

Als ze de volgende dag wakker word blijft ze rustig liggen. Ze doet haar verdwijnselding met haar pyjama enz. vervolgens eet ze een boterham die ze van beneden heeft laten verschijnselen. Ze is heel vroeg klaar dus ze verdwijnselding haar dagboek.

Lief dagboek

Ik vind dat verdwijnselding een veel te lang woord is voor iets wat in een milliseconde gebeurt. Dus vanaf nu heet het poefen: poef poeft poefen gepoeft.

Groetjes Paulien.

Vlak voor de bel gaat komt Paulien het lokaal binnen. Niemand kijkt er meer verbaast van op dat ze zo laat is. Want dat is ze toch altijd. Ze ploft neer en steekt haar hand in haar tas waarna ze haar boeken die ze in deze les nodig heeft in haar hand laat poefen, zo hoeft ze niet steeds met haar boeken te sjouwen zoals alle normale mensen. Met haar pen krast ze wat in haar schrift terwijl ze naar de les luistert. De aantekeningen van keesje poeft ze altijd thuis. Of soms die van Diederik. Dat zijn de twee nurdjes van de klas. Moeizaam overleeft ze de volgende uren. Tijdens de pauze probeert ze vogels in de boom te poeffen, maar tot nu toe waren hat alleen nog maar veren. Vroeger had ze het verschrikkelijk gevonden om alleen te staan, maar nu vind ze het alleen maar fijn. Hoe minder aandacht hoe beter. Dan kan er tenminste niets gebeuren. Ze is namelijk bang dat ze uit woede iemand poeft. En dat heeft ze nog niet helemaal onder controle, en, nog belangrijker is dat ze er dan achter komen wat ze kan, en als zij dat weten weet meteen iedereen het en dan kan ze niet meer normaal leven. Als laatste uur hebben ze op dinsdag Engels. Ze lezen klassikaal een boekje. Maar Paulien heeft hem al een keer uit gelezen toen ze haar schrift was vergeten (toen ze nog niet kon poefen). Dus mocht ze iets voor zichzelf doen.

Lief dagboek

Vanmiddag ga ik nog een keer proberen om een van de katten te poefen en als dat lukt ga ik vrijdag bij de paardrijles of ienegeval op de manege een paard laten verdwijnselen. En als dat allemaal lukt ga ik zelf proberen om te verdwijnselen. Zaterdag. Nog maar 4 dagen. Dat moet toch wel lukken?