Eve gelmiştim. Ortalık sessizdi. Bunu normal bulamadım. Neden bilmiyorum. Yorgundum. Yatağa doğru giderken içimde hala şüphe vardı. Acaba olay mı vardı? Yatağıma girerken bile içimdeki şüphe bitmedi. Tam uyuyacakken sokaktan çok fazla ambulans geçmeye başladı. Merak ettim. Dışarı çıktı. Ambulansa kaldırılırken birisinde ısırık izi gördüm. Şok oldum. Genellikle burda olay olmazdı. Şimdi ne oldu ki ? Anlamıyorum. Derken bayıldım. Uyandığımda sokak kül kokusundan geçilmiyordu. İlerde birkaç tane polis arabası vardı. Burda ne olduğunu sormak için giderken bir adam belirdi. Tuhaf sesler çıkarıyordu. Bana doğru yaklaştı. Sarhoş sandım. Bana saldırdı. Kaçmaya başladım. Yere düştüm. Düştüğüm anda çığlık attım. Bu bir ceset ! Tabancası yere düşmüştü. Onda da birkaç ısırık izi vardı. Neler oluyor burda diye düşündüm. Birden ayağa kalktı. O da tuhaf sesler çıkardı. Beyefendi bile diyemeden bana saldırdı. Beni ısırdı. O acıyla yerdeki tabancayı aldım ve ona birkaç el ateş ettim. Vay be, silah kullanabiliyor muşum dedim. O an şaşırmıştım. Birden yere yığıldım. Uyandığımda biri beni tahtanın üzerine koymuş, kolumu sarıyordu. Ben sorular soruyordum;
Burası da neresi ?
Neler oluyor burada ?
Sen de kimsin ?
Ne zamandır uyuyorum ?
Param nerede ?
Adam sus işareti yaptı. Sustum. Benim elime bir tane tabanca verdi. Ardından benimle gel dedi. Onu takip ederken bir kuleye çıktık. N'oluyor burada dedim yine. Adam zombiler dedi fısıladayarak. Ne dedin sen ?
Zombiler.
Onlarda ne ?
Yaşayan ölüler. Onlardan kaçmalısın, amaçları bizi de kendilerinden yapmak. Onları öldürmelisin. İyi de-
Sus artık! Onları buraya çekiyorsun. Onlar sese duyarlıdırlar. Nerede ses varsa hepsi oraya yönelir. Gerizekalılar.
BÖLÜM SONU
-------------------
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kıyamet Zamanı
Science FictionZombilerle savaşan bir takım, yaşamak için çabalıyor. Ancak olaylar ters gidiyor. İçindeki kişiler ise birbirlerine zincir gibi bağlı... Çünkü zorundalar. Bu ekibin heyecanlı yaşantısını görmek istiyorsan hemen okumaya başla !
