Nieperfekcyjna Pani Domu

Trochę wstępu

„Kobieto, puchu marny". – O tak właśnie brzmią słowa sławnego poety, ADAMA M. Dlaczego nazwisko ocenzurowane? Dlatego bo to swojego rodzaju zbrodnia. Tak? To ciekawe kto prał jego majtki i dźwigał go, no i na dodatek był dojarką jak krowa... bo na pewno musiał żreć cyca jak był mały. O! właśnie! Słowacki kontra Mickiewicz? Wybieram Słowackiego! I koniec kropka!

Niestety, mamy XXI wiek, a i tak panowie nas traktują jakby byli niewiadomo kim. Mamy prawo do głosu, nawet możemy pracować i zajmować wysokie stanowiska, co w mężczyznach chyba budzi jakiś strach, ale dla nich i tak zostaniemy „puchem marnym."

W końcu tylko oni logicznie myślą... Kiedy leżysz nago na łóżku bez problemu w końcu Cię zauważą, ale tego, że na podłodze jest pełno piachu, a w zlewie pełno naczyń tego, już nie zauważą.

Oczywiście, są kochani, potrzebni, potrafią układać puzzle, skręcać szafy, dźwigają za nas ciężkie zakupy i zazwyczaj znają swoje miejsce w hierarchii . Są bardzo intuicyjni i potrafią przewidzieć przyszłość. Rozkładasz talerze, twój mężczyzna siada przy stole i nie przewiduje tego, że do nakrycia potrzebne są również widelce. Dzielnie go obserwujesz, ale on patrzy na Ciebie swoimi maślanymi oczami i chuj... właściwie sama rozkładasz widelce. Później męczysz się z garem, który waży połowę tego co Ty . Po nieudolnych próbach widzisz jak Twój uroczy facet próbuje nałożyć małą drewnianą łyżką solidną porcję dla siebie. Widzisz to i oddychasz głęboko uśmiechając się, a w środku się gotujesz. W końcu jako superwoman chwytasz wielki gar i zaczynasz wylewać zawartość na talerz. Szybko i sprawnie. Mężczyzna widząc, że to ma faktycznie sens wyrywa od Ciebie gar i wtóruje Twoją czynność. Nałożył. No i możesz spokojnie usiąść i zająć się jedzeniem.

Jesteś Kobietą, może singielką, może mieszkasz z chłopakiem bez ślubu (bezbożnico, co ludzie powiedzą?)? Nie ważne. Prawo do dyskusji posiada każdy człowiek. Oprócz kobiety... ale jak coś z krwiobiegiem otwartym może być nazywane człowiekiem?