Mavi Kelebek

1. BÖLÜM

  Sende kendini bir sokakta yürürken sanki bir filmin içindeymiş gibi hissediyor musun?
  Niye ben diye kendine isyan ediyor musun?
  Aynada kendine bakınca çirkin olduğunu düşünüyor musun?
  Sanki kimse seni sevmiyecek gibi geliyor mu?
  İmkansızlıklar başının etini yiyor mu?
  Milyonlarca damlaların altında rimelin akana kadar,hasta olup sesin kısılana kadar çığlık atmak istiyor musun?
Sende mi?
Bende.
  Sanki senaryosu olmayan bir filmdeyim ve doğaçlama oynuyorum.
  Hergün niye ben deyip, her seferinde çirkin olduğum düşüncesini dile getiriyorum.
  Sanki beni sevmiyecekler ve bana bakmıyacaklar gibi geliyor.
  Evet, imkansızlıklar beni delirtiyor.
  Milyonlarca damlaların altında rimelim akana kadar, hasta olup sesim kısılana kadar çığlık atmak istiyorum.
  Ama şunu söyleyeyim her adımımda kendimi farklı hissediyorum.
  Evet, ben ve bizim hikayemiz bu. Ama lakin elinize bir fırça geçtiğinde hayatınızı siyah beyaz da boyayabilirsiniz, gökkuşaģınada döndürebilirsiniz.
  Hayallerinizi söylediğinizde buna gülüp geçebilirler, ama bunları gerçekleştirdiğinizde sizi alkışlayadabilirler.
  Sizi istemiyor olabilirler, bakın görün sizi nasıl isteyecekler.
  Ben her yılımda, her ayımda, her günümde, her saatimde, her dakikamda, her saniyemde ve her salisemde gerçeklerle üzülmek istiyorum, yalanlar mutlu olmak değil.
  Şuan kelimler birbirini doğururken cümle oluyor iken kalbim beynime bir sinyal gönderdi.
  HADİ YAPALIM ŞU İŞİ!
Bu kıza niye o olduğunu öğretelim.
Aynaya baktığında harika göründüğünü düşündürelim.
Bin kişi peşinden koşsada onun sadece bir kişiyi seçebileceğini anlatalım.
İmkansızlıklar onu zirveye taşıyan bir merdiven niyetiyle imkansız olduğunu bildirelim.
Yağmurun altında sebepsizce kahkalar atıp ıslanmayı ona sevdirelim.
HADİ YAPALIM ŞU İŞİ! EVET, ŞİMDİ.