"Sen ne seversin?"
Uzun kirpikli gözlerini bana çevirdi. Duygu karmaşasının evi olan gözlerini kırpıştırdı ve dilini alt dudağında gezdirdi usulca.
Bakışları gizemliydi; hiçbir şey anlamıyordum.
Kokusu olan ciğerlerime, rahatlamak için derin bir nefes gönderdim. Bir miktar cesaret kırıntısı, vücuduma nane limon gibi gelebilirdi.
Ama o, lanet olsun, sürekli böyleydi.
Gözlerimin içine öyle bir bakardı ki, yerin altına gömülürdüm sanki. Beni ezmeyi çok iyi bilirdi.
Böyle bakmak yerine, bana atak vermesini bekliyordum.
Tek anladığım ve görebildiğim şey, göz bebeklerinin kalbi kadar kocaman olmasıydı.
Daha sonra sönmesi.
Bakmayı sürdürüyordu, fakat hiçbir tepkisi yoktu. Ara sıra dudaklarını birbirine bastırıyordu.
Kafamı eğdim.
Tek yaptığı, beni kendine aşık etmekti.
