SİYAH BEYAZ AŞK BÖLÜM 5
Gözlerim açık ama bilincim yok.
Sonunda araba durdu. Bagirmaktan boğazım ağrıyordu. Kapıyı açtılar ben çok yorulmuştum. onlara sadece İmdat diyen gözlerim ve aciz bedenim görünüyordu.
Biri bana kalk ! dedi ben ise hiç birşey olmamış gibi oturmaya devam ettim öbürü kolumdan tutup indirdi.
ormanlık bir alanda kocaman bir ev vardı yani hani adam kesse kimsenin ruhu duymaz heh işte öyle bir yer.
koluma girip beni eve doğru götürürken cirpiniyordum ve imdat diyordum kimin umrunda.
evin kapısına gelince kapı açıldı ve bir kadın duruyordu hizmetçi galiba.
beni daha sıkı tutup aşağı indirdiler ve beyaz bir odanın içine atıp kapıyı üstüne kitlediler.
heryer beyaz di ve bir cam vardı ama ne cam küçücük bir cam hava zor geliyor ordan kaçsam desem parmağım sığmaz o derece.
kenara çöküp ağlamaya başladım sürekli aklıma kumarin yaptıkları geliyor ve yine yine hayal kırıklığı yaşıyordum.
sesler geliyordu birden kapı açıldı.
o adamlar gelip beni kaldırdı ben ise sarhoş gibiydim burnumu çekip ağlamaya devam ettim.
yukarı çıkıp bir kapıya geldik kırmızı kocaman bir kapı o kapıya yaklasinca kapıyı tiklattilar ve korkunç bir ses GEL dedi. ve içeri girdik.
Siyah bir masa ve bize sırtı dönük siyah bir sandalye orda oturuyordu o korkunç sesin sahibi.
içlerinden biri Efendim kızı getirdik dedi.
o korkunç ses yine kulağıma geldi.
tamam bırakın ve gidin.
ama efendi-
dedi ve aniden hiddetli bir ses geldi.
Bırak Ve git dedim sana defol.
emredersiniz dedi ve beni bıraktı.
Gel kızım. dedi uysal bir sesle.
ben ise adama kötü kötü bakıyor ve içimden ona küfür ediyordum. Salak şey.
beni niye buraya zorla getirdiniz.benim ne suçum var ?
senin suçun yok ama o annenin suçu var seni ortaya koydu.
ve kaybetti demi ? dedim.
evet dedi.
siz ne kadar şerefsiz bir adamsiniz iyi biri olsanız annem kaybetse bile beni kabul etmezdiniz. dedim.
haklısın dedi. ve işte kumar bu iyi insanlar sadece orda kötü olur yazık sana dedi. ve adamları çağırdı.
adamlar a beni işaret etti.
Adamlar kolumdan tutup Beni yine aşağı indirip aynı yere atıp kapıyı üstüme kitlediler ve ben sürune sürune yerime geçtim. ve yine ağlamaya başladım neden ben neden ben neden ben diye sayikladim. o sırada yorgunluktan uyumusum.
AYAZ KIZIL
