Onlar dopdolu ve eğlenceli bir hayat yaşıyorlardı. Taki Violetta kanser olana kadar. Onun tedavisi için Arjantin den ABD'ye gittiler. Doktorların Violetta için hiçbir umudu yoktu. Ama Violetta kanseri yendi ve herkesi şaşırttı. O olaydan sonra 4 de...
Violetta'dan Sabah son 1-2 gündür olduğu gibi çok halsiz kalktım. Bu arada ben Violetta Castillo.Erken kalkmıştım. Çünkü bugün doktora gidecektik kızlarla ama okul vardı. Bu yüzden sabah erkenden randevu almıştık. Hızlıca üstüme birşeyler giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kızlarda hazırlanmışlardı. Normalde doktora giderken kıyafetimizi çok önemsemeyiz ama doktordan direk okula gideceğimiz için kıyafetimizi önemsemiştik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonrada doktora gittik...
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
Doktor beni bir güzel muamele etmiş ve gün içinde beni arayıp sonuçları söyleyeceğini söyledi. Bizde direk okula gittik. Sınıfa girince ben sevgilim Diego'nun yanına oturdum...
Şu an öğle yemeği yiyorduk. Birden bana bir telefon geldi. Baktığımda doktorum arıyordu.
"Merhaba Violetta Hanım. Size bir iyi bir de kötü haberim. Kötü haber kansersiniz... Ama iyi haber ABD (Amerika)'de bunun bir tedavisi var."
O an sanki bütün dünya yok olmuştu. Sanki zaman kavramı durmuştu ve yavaş yavaş kayboluyordu. Doktorumun bana seslenmelerini duyuyordum. Kızlarında. Hatta müdürün bile. Ama hiç bir tepki veremiyordum. Ludmila birden telefonu kulağımdan çekti ve doktorumla konuştu. Sonra ise ağlamaya başladı. Herkes ona soran gözler ile bakarken o konuşmaya başladı.
"Vi-Violetta k-kansermiş."
O an kızlar dışındaki herkes benden uzaklaştı. Tabi birde müdür dışında. Müdür hemen annem ile babamı aramaya giderken ben sadece ağlıyordum. Ama sessiz sessiz. O sırada Diego konuşmaya başladı.
"Kesin sen daha öncede kanserdin ve bizde belki kanser oluruz diye yanımızda durdun ve bizi kanser etmeye çalıştın değil mi!? Ama canım yok öyle bir dünya!"
Dedi ve beni dövmeye başladı. Evet bildiğiniz dövmeye başladı. Şu an canım o kadar yanıyor ki anlatamam. Sonra birden babamın ve Diego'nun babasının gür sesi okulu doldurdu.
"Diego! Hemen Violetta'yı bırak! Yoksa sonu çok kötü olur."
Diego en sonunda beni bıraktı. Ama canım hala çok kötü acıyordu. Yerde tir tir titriyordum. Sonra burnumda bir sıcaklık hissettim. Gerisini ise hatırlamıyorum...
