Vraagtekens (flikken maastricht)

Hoofdstuk 156

Een gewone dag net als alle andere. 'Doe mij ook koffie' seinde ik naar mijn partner.
'Dat vraag je toch niet zo' schudde Eva afkeurend haar hoofd. Ze had op mijn aandringen haar opleiding opgepakt. Ze had hem immers bijna afgerond toen ze zes jaar geleden plotseling verdween. En nu liep ze haar eindstage bij ons op het bureau. Kon ik lekker nog vaker naar haar kijken.
'Ik wel' haalde ik mijn schouders op. Leon was het inmiddels wel gewend van me.
'Mooi niet dat ik het dan voor je zou pakken' schudde ze wederom haar hoofd.
'Maar aan jou zou ik dat ook heel anders vragen' overtuigde ik haar ervan.
'Hoe dan' vond Leon dat wel grappig.
'Nou meer iets van of ik ook een kopje zou mogen, en dat ze er dan iets voor terug krijgt' grijnsde ik in de wetenschap dat dit het nodige commentaar zou opleveren.
'Je mag dat ook best zo aan mij vragen, en dan hoef ik er nog niet eens wat voor terug' grapte Leon.
'Dat had je niet gekregen ook' schudde ik lachend mijn hoofd. 'He liefje' sloeg ik slijmend mijn armen om haar heen terwijl ze hard aan het werk was.
'Je lijd haar af' schudde Leon zijn hoofd.
'Ik mag dat' kon het me niet schelen. 'Zolang tante Marion het maar niet ziet' keek ik met een schuin oog naar onze rood harige collega, die Eva tijdens haar stage begeleidde.
'Nou die ziet alles hoor' leverde ze zoals verwacht dan ook commentaar. 'Dus als jij mijn stagiair nu niet haar werk laat doen, moet jij het doen' draaide ze zich lachend naar me om.
'Nou nee bedankt' liet ik Eva maar gauw los. Ze wist hoe een hekel ik had aan dit soort werk.
'Wat ben jij gemeen zeg' draaide Eva zich nu ook om. 'Je kan ook gewoon zeggen, tuurlijk dan help ik je even' keek ze me gemaakt boos aan.
'Dat mag niet' schudde ik mijn hoofd. 'Ik zou zo alles voor je willen doen, maar daar haal jij je diploma niet mee schatje' tikte ik haar op haar neus.
'Maar dit is stom' had ze er al een mening over.
'Vertel mij wat. Maar als je door werkt, ben je er zo vanaf en dan heb ik vanavond een verrassing voor je' stelde ik haar iets in het verschiet.
'Ja jou zeker' grapte Leon al.
'Dat is toch een prima verrassing' vond ik zelf van wel.
'Ik kan me wel wat beters voorstellen hoor' schudde hij zijn hoofd.
'Maar Eva niet' was ik ervan overtuigd.
'Nou Flo' schudde ook Eva haar hoofd.
'Zeg, vertel nou eens, hoevaak in de week doen jullie het, jullie zien elkaar de hele dag hier, dan heb je thuis toch geen behoefte meer aan elkaar' wilde Leon het wel weten.
'Als ik je dat vertel, dan niet zo vaak meer hoor. Waarschijnlijk haal ik eens per maand dan niet meer' schudde ik mijn hoofd dat ik hem dat niet ging vertellen.
''Wil je mijn stagiair niet zo in verlegenheid brengen Leon' nam Marion het voor Eva op.
'Dat bedoel ik dus he, als Lieneke hier zou werken, dan komt er van werken niks meer terecht hoor, maar zodra we dan thuis komen' liet hij zich de mond niet snoeren.
'Dan ben je erop uitgekeken' lachte ik om hem. 'Nou geloof me, ik ben nooit uitgekeken op Eva hoor. Ze word met de dag mooier, en aantrekkelijker dan ze al was' snoerde ik hem de mond.
'Wat ben jij een slijmbal zeg' antwoordde Eva zelf al voordat iemand anders het had kunnen doen.
'Het is gewoon zo, ik hou alleen van jou' drukte ik gauw een kusje op haar wang waarna ik zelf ook maar weer aan het werk ging. Anders werd het helemaal niks meer vandaag.