Yasmin... Στην Φυλακή Του Έρωτα!

~ 16. Τίποτα δεν μένει ίδιο! ~

Γιασμίν!

"Αγάπη μου με κάνεις τόσο , μα τόσο ευτυχισμένο. "Μου έλεγε εκείνος και με σήκωσε στον αέρα.

"Θα αποκτήσουμε ένα παιδί Ομέρ. " Του έλεγα όσο με κράταγε στην αγκαλιά του.

"Κατάφερες να διώξεις κάθε ίχνος πόνου που ένιωθα. Πως το κάνεις αυτό. "

"Σε αγαπώ Ομέρ. Σημαίνεις τα πάντα για μένα και έχω μετανιώσει που δεν το είδα από την αρχή αυτό. Για τις πληγές που σου άνοιξα εξαιτίας της συμπεριφοράς μου. Ότι και να γίνει , όπου και να είμαστε εσύ θα αποτελείς την μοναδική μου αγάπη. "

"Αγάπη μου. Ας μην μιλάμε τώρα για αυτά. " Μου ζήτησε και με έβαλε να καθίσω στα πόδια του. Άρχισε να χαϊδεύει την κοιλίτσα μου. "Δεν μπορώ να πιστέψω πως θα μου κάνες το πιο σπουδαίο δώρο . "

"Πίστεψέ το αγάπη μου. Είναι αλήθεια όπως και η αγάπη μου για σένα. "

"Από την στιγμή που σε είδα ήξερα πως τίποτα δεν θα μπορούσε να σταματήσει την αγάπη που σου έχω. Θα πέθαινα αν μάθαινα πως με κοροϊδεύεις και πως με απατάς. "Μου είπε εκείνος με μία σοβαρότητα και τον αγκάλιασα για να μην φανεί τίποτα στο πρόσωπό μου.

Αν μαθευόταν η αλήθεια είχα τελειώσει. "Αν με διώξεις ποτέ από κοντά σου εγώ θα πεθάνω. "Του είπα και εκείνος με χάιδεψε στα μαλλιά.

"Ποτέ. "Μου απάντησε και με φίλησε.

{...}

Την επόμενη μέρα κιόλας ο Ομέρ άρχιζε να φτιάχνει το παιδικό δωμάτιο. Αυτό το είχε γεμίσει με παιχνίδια από την χαρά του και εμένα με φιλιά για να με φροντίσει. Τα βράδια με σκέπαζε για να μην κρυώνω και με αγκάλιαζε βάζοντας το χέρι του μπροστά στην κοιλίτσα μου. Ένιωθε πως έτσι με προστατεύει.

Πέρασαν τρεις μέρες από τότε που έμαθα πως είμαι έγκυος στο σπίτι όλα είχαν αποκτήσει τις ισορροπίες τους. Όπως και η γαλήνη με την ηρεμία. Από τότε που έφυγαν ο Κιβάνς και η Ζαφειρένια , δεν δεχτήκαμε άλλη επίθεση. Όμως αυτό δεν θα κράταγε τελικά για πολύ. Σήμερα το πρωί ξύπνησα και είχα ένα τόσο κακό προαίσθημα. Κάτι θα γινόταν πολύ άσχημο. Κάθε μέρα ξύπναγα με το άγχος για την αποκάλυψη της αλήθειας, αλλά σήμερα ήταν όλα διαφορετικά.

"Έχει έρθει ένα γράμμα για τον κύριο Ομέρ. " Μας ανακοίνωσε ένας εργάτης και ο Ομέρ το πήρε για να το διαβάσει.

"Από ποιον είναι; " Τον ρώτησα εγώ από περιέργεια.

"Από τις φυλακές. Λογικά η Ζαφειρένια μου το στέλνει. "Είπε εκείνος και το άνοιξε αμέσως.

Το διάβαζε έχοντας γυρίσει την πλάτη του. Η Ρουμπίνη κα εγώ είχαμε καταλάβει πολύ καλά πως ήρθε η ώρα της αλήθειας είχε φτάσει. Με αγκάλιασε και προσπάθησε να με ηρεμήσει για να μην ταραχθώ στην κατάστασή μου. Δεν μπορούσε να τα καταφέρει και τα δάκρυά μου άχησαν να κυλάνε ασταμάτητα και βουβά. Το τέλος αυτής της αγάπης είχε φτάσει. Αποκλείετε ο Ομέρ να με πίστευε.

Ομέρ!

"Ομέρ , για να διαβάζεις αυτό το γράμμα , πάει να πει πως έφτασε επιτέλους στα χέρια σου. Ξέρω πως έκανα αλλά άσχημα εναντίων σου και σε πλήγωσα. Αλλά δεν είμαι η μόνη. Σου έκρυψα την αλήθεια γιατί δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Όμως από εδώ που είμαι δεν μπορεί κανείς να με σταματήσει από το να στην αποκαλύψω. Η γυναίκα που έχεις δίπλα σου και που λες πως σε αγαπά , δεν είναι αυτή που πιστεύεις. Ξέρω πως δεν θα πιστέψεις τα όσα θα σου πω , μα ρώτα και την ίδια να στα επιβεβαιώσει. Ο Μεχμέτ, ο σωματοφύλακάς σου , δεν ήταν παρά ο εραστής της Ο Κιβάνς. Ο άνθρωπος με τον οποίο διατηρούσε δεσμό πριν παντρευτείτε. " διάβασα χωρίς να μπορώ να συνεχίσω παρακάτω .

Κοίταξα με θυμό την Γιασμίν και εκείνη έκλαιγε και έσκυψε σαν ένοχη το κεφάλι. Αυτό μου τα επιβεβαίωσε όλα. Της πέταξα το γράμμα και έτρεξα προς το γραφείο μου. Σε μία στιγμή τα πράγματα που ήταν πάνω στο γραφείο μου βρέθηκαν κάτω. Τα έριξα όλα με μιας. Ήταν ο τρόπος μου για να ξεσπάσω. Η καρδιά μου πλημύρισε με το αίσθημα της κοροϊδίας, της προδοσίας και του ψέματος. Πίστευα τόσο καιρό σε ένα θέατρο και μία οφθαλμαπάτη. Για πρώτη φορά έκλαψα με τόσο πόνο. Ένιωθα χαζός , διαλυμένος και μόνος. Καθόμουν στο πάτωμα και έπινα ένα μπουκάλι ουίσκι. Μέχρι το βράδυ δεν βγήκα από εκεί. Αποφάσισα να την αντιμετωπίσω γιατί πνιγόμουν από την αλήθεια.

"Όλα τα σ' αγαπώ σου ήταν ψέματα. Δεν με αγάπησες ποτέ. Πούλαγες έρωτα σε εμένα για να καλύψεις τον εραστή σου σε αυτό το σπίτι. Γιατί Γιασμίν; " Της φώναξα ενώ την κράταγα από τα χέρια με δύναμη. " Αρνήσου το σε παρακαλώ. " Της ζήταγα εγώ και συνέχισα να την ταρακουνάω.

Τελικά τίποτα δεν μπορεί να μείνει κρυφό και η αλήθειαπάντα βγαίνει στο φως. Από εδώ και στο εξής τίποτα δεν θα είναι το ίδιο.