Hoofdstuk 25

359 10 0
                                    

'Kijk, gister avond, was ik even buiten gaan liggen. Toen zag ik 2 paar zwart met grijze ogen gloeien. En dat was dus het persoon dat ons aanviel, maar hij kan echt super snel rennen.' Begon ik te vertellen. 'Maar hoe weet je dat het een jongen is?' Vraagt Ariël. 'Geen idee, hij zag er echt uit als een jongen tenminste. Maar ik vertel even verder. Dus ik dacht, als we nou meer informatie gaan zoeken over hem, kunnen we hem misschien beter maken ofzo. Ik zag dat hij zwarte magie bezat. En dat krijg je alleen als je door een meester bent vergiftigt. Wat weer betekent dat het een slechterik is en niet 1 van de goeie mensen uit het dorp bijvoorbeeld. Jaja logica van mij.' Eindig ik mijn verhaal. 'Hoe wou je in muisnaam informatie gaan zoeken over die gozer?' Vraagt Storm. 'Eigenlijk geen idee, ik wou gewoon naaar zn slaapplek gaan en dan wat dingen zoeken denk ik.' Antwoord ik weer. 'Sorry Tammie, maar dat klinkt echt als een roekeloos plan.' 'Ja dat weet ik Ariël, maar anders weten we nooit wat over hem.' 'Ja dat is waar.' Eindigt Ariël het gesprek.
We lopen zo nog een tijdje in stilte door. Soms wat blaadjes laten ritselen en een beetje spelen met onze krachten.
Als ik uiteindelijk iets opmerk steek ik mijn hand op. 'Wees stil, ik ga op onderzoeken uit. Ik denk dat ik zijn spoor zie.' De andere verstoppen zich in de bosjes op gepaste afstand. Zodat ze nog kunnen ingrijpen als er iets fout gaat. Langzaam til ik mijn mantel over mijn hoofd zodat mijn gezicht verborgen is in de schaduwen. Zachtjes sluip ik aan de zijkant van het pad en bekijk ik de struik. Er is een takje gebroken. Dat betekent dat er een groot dier of een klein persoon hier langs is gelopen. Ik duw zachtjes de struiken opzij zodat niemand het hoort. Door mijn zachte schoenen hoor je nauwelijks mijn voetstappen. Als de begroeiing minder word kijk ik door de takken. Ik zie een een klein en gedoofd kampvuurtje, ik zie ook onze voedselvoorraden liggen. Ik heb dus gelijk, hij heeft het inderdaad gestolen. Plots zie ik beweging bij de rotsen. Ik blijf stok stil staan. Een trucje die ik geleerd heb, als je dan gaat bewegen dan ziet het persoon je sneller dan als dat je stil blijft staan. Natuurlijk helpt mijn mantel ook dat ik wat meer op de achtergrond lijk in plaats van dat je een fel geel vest aan hebt bijvoorbeeld. Oh wouw, hij ligt een beetje geschuild onder een rots. Wel slim tho, de mensen kijken dan naar het kamp en denken dat er niemand is en dan hoort hij ze. Wacht over horen gesproken... heeft hij niet een valstrik ofzo gezet om zijn kamp heen? Ik check de omgeving en zie inderdaad een draadje gespannen. Ah slim, ik stap erover heen en doorzoek zijn spullen. Ik vind een boekje met aantekeningen. Maar dan hoor ik hem draaien, echt vaak draaien. Krep hij word wakker. Ik neem het notitie boekje mee uit haast om weg te komen. Ik draai me nog 1 keer om om te kijken en hij beweegt nog steeds zo veel. Haastig maak ik me uit de voeten en ren snel maar zacht terug naar mn friends en zorgend dat ik geen sporen achter laat.
Zodra ik bij de meiden ben aangekomen wenk ik ze mee en we lopen een eindje buiten gehoor afstand. 'Wat heb je gevonden?' Vraagt Ariël. Ik laat ze het notitie boekje zien. 'Waarom heb je dat meegenomen?!' Roept Storm verbaasd uit. 'Sssst. Hij werd wakker, dus ik heb hem uit haast meegenomen, maar hier staat alles in over wat hij heeft geleerd. Maar we moeten nu verder reizen en zorgen dat we Marijn weer inhalen.' Eindig ik. 'Grrrr.' Ik verstijf en draai me langzaam om. Daar staat hij... euh het is een zij. Ik bekijk haar aandachtig. Ze iet er gewoon uit als een normaal mens maar dan heeft ze een zwarte huid met hier en daar schubben. En of course heeft ze de licht grijze met zwarte ogen. Snel stop ik het notitie boekje in mijn binnenjaszak. Ze gaat langzaam rondjes draaien. 'Oh gaan we vechten? Kom maar op.' Antwoord ik een beetje boos. Achter me zetten Ariël en Storm zich ook schrap. Wij 3e en het monster draaien rondjes om elkaar heen wachtend totdat de ander uithaalt. Ik zet de eerste stap en laat boomwortels groeien. Ik stuur ze om haar heen zodat ze gevangen zit in de wortels.
Maar plots.....

Sorry ff een clifhangertje :)
We moeten het nog wel spannend houden he 😂😂

Xxx

Half Angel, Half Demon. ☑️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu