Love: Make or break?

Tula # 8

Araw na isinulat: Oktubre 14, 2016

Sa huling pagkakataon

Tayo'y laging magkasama
Madalas na nakikitang nag- aasaran
Nagkukulitan at nagtatawanan
Kaya kung minsan, ang mga ngiti
Sa aking mga labi ay nabibigyan na
Ng ibang kahulugan

Ako ang iyong laging takbuhan
Sa tuwing ikaw ay may pinagdadaanan
Ako ang una mong sinasandalan
Sa tuwing ika'y may kailangan
Pero, kailan kaya dadating ang tamang panahon
Na hindi na lang kaibigan ang turingan?

Akin pang naaalala nung ika'y umamin sa akin
Ng iyong mga nararamdaman para sa akin
Ngunit, hindi kita napagbigyan
Hindi kita pinaniwalaan
Dahil lang sa ayaw kong masaktan

Kung kaya't, ang pagsuyong di napagbigyan
Ay nauwi sa pagkakalabuan
Mas masakit pa rin talaga yung hindi mo sinubukang mahalin yung taong
Gusto mong mahalin ka pabalik

Ika'y nagbitaw ng isang pangako
"Hinding- hindi kita sasaktan"
Pangakong napako
Dahil ito'y binitiwan mo nung huling araw mo sa lugar na kung saan ang ating mga alaala ay nabuo
Sa tingin mo ba, hindi ako nasaktan nung ako'y iwan mo?
Iwan mo ng hindi nagpapaalam?!

Ako'y nagngangalit
Bakit hindi ko man lang namalayan na ang lahat pala ng ginawa natin ng magkasama nung araw na yun ay HULI na pala
Huling away
Huling batian
Huling tabi sa upuan ko
Huling usapan
At higit sa lahat, ang huling himig ng iyong gitara
Sa huling pagkakataon

Nang ika'y lumisan
Pakiramdam ko'y may kulang
Pakiramdam ko'y di na katulad ng dati
Ngunit, kailangan
Kailangan kong sanayin ang aking sarili na hindi ka na kapiling pa

Sa sarili'y sinabi
Na walang gaya mo
Ang dumating sa buhay ko
Para hindi na lamang mangulilala sayo

Ako'y nagalak
Ng pagbigyan ng Diyos ang aking hiling na makita ka muli
Kahit ilang segundo lang
Dahil para sa akin sa loob ng isa o dalawang segundong yun, sapat na

Ngunit ng masilayan kang muli sa mga oras na yun
Para bang ayaw lumakad ng aking mga paa papunta sayo
Ako'y hindi handa sa mga oras na yun
Hindi ko akalain na nandun ka lang pala, naghihintay