GERÇEKLER

OKYANUS

Gökyüzüne bakın.

Hava nasıl? Öğrenemeyecek olmama rağmen merak ediyorum.

 Zift gibi. Son hatırladığımda yani. Sokaklar siyah, caddeler siyah, gökyüzü siyah. Karanlık bu olsa gerek. Seyrek sokak lambalarının ışıkları bile emiliyordu sanki.

 Gecenin bir saati eve dönüyordum.

Ah, aslında yaşam her şeyin altında. Yağmur mesela, ya da kar. Yaşam hep devam eder. Hep oradadır. Bazen biz görmeyiz.

 Şu an hava soğuk mu? Soğuk yüzüme çarpıyordu. İliklerime işleyecek kadar değil, sadece ellerimi hissetmeyecek kadar.

Sokak kedilerini sevmeyi özledim.

 Yolda ellerim ceplerimde yürürken karşılaştığım dostum var bir de. Son olduğunu biliyor gibi gibi oturdu karşıma.

 Bembeyaz tüylü ve üç bacaklı. Azimli bir köpek.

Akciğerlerime dolan suda boğuluyorum şimdi. 

Küçük okyanusumda.