[One-Shot] รวมเรื่องสั้น Thriller/Horror Gradence

Let It Snow!

หิมะสีขาวโพลน ตัดกับเลือดสีแดงฉาน บางส่วนของโลหิตเหนียวข้นที่ไม่ถูกซึมซับไหลออกกระจายเป็นทาง เหมือนการสะบัดแปรงพู่กันให้สีหยดลงไปบนผืนผ้าใบ เป็นความงดงามที่แสนทารุณหากใครได้พบเห็น

อีกไม่นานอากาศที่หนาวจัดจะทำให้เลือดที่กำลังไหลนองกลายเป็นเกร็ดทับทิมวาวระยับ รวมถึงหัวใจของครีเดนซ์ผู้น่าสงสารกำลังจะหยุดสูบฉีดเลือดไปไหลเวียนกาย

อ่อนล้า ไร้เรี่ยวแรงจะขยับ หรือร้องขอความช่วยเหลือ

ครีเดนซ์รู้ดีว่าช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตของตนใกล้มาเยือนเต็มที

ภาพความทรงจำทำหลายทั้งมวลในอดีตฉายขึ้นมาให้เห็นหลังเปลือกตาที่ปิดอยู่เพียงครึ่ง ราวแผ่นฟิล์มที่ถูกเครื่องฉายกรอหมุนเร็วๆ 

มันไม่ประติประต่อกัน แถมคุณภาพทั้งภาพและเสียงก็เข้าขั้นแย่ 

แต่ครีเดนซ์ก็พอรับรู้ว่าส่วนใหญ่จะเป็นช่วงเวลาที่เขาเศร้าโศกเพราะถูกผู้เป็นแม่ต่อว่าทุบตี หรือตอนที่ทั้งครอบครัวอดอยากไม่มีจะกิน และมักเป็นครีเดนซ์ที่ต้องเสียสละอดข้าวแทนพวกน้องๆ

รวมถึงความทรงจำล่าสุดเมื่อครู่เมื่อไม่ถึงชั่วโมงที่ผ่านมา...

.

.

"ครีเดนซ์ออกไปเก็บหาฟืนมาซะ"

แมรี่ แบร์โบนตวาดสั่งครีเดนซ์ลูกชายคนโตที่เธอรู้สึกไม่ถูกชะตามาตั้งแต่เด็กคนนี้ลืมตาดูโลก

"แต่แม่ครับ เราก็พอมีฟืนอยู่ แล้วตอนนี้ข้างนอกก็หิมะตกหนักมาก หลังจากนี้หน่อยได้ไหมครับ"

"นี่แกคิดจะขัดฉันเหรอ" ผู้เป็นแม่รีบเดินไปคว้าไม้เรียวที่แขวนอยู่ตรงกำแพง

"ต่อให้มีพายุ ฉันสั่งให้แกไปก็ต้องไป" เธอกรีดเสียงแล้วฟาดมันที่ลำตัวเด็กหนุ่ม

ครีเดนซ์ร้องสะอื้นเป็นที่เวทนาของน้องๆ แต่ทุกคนรู้ดีว่าไม่ควรจะไปยุ่มย่ามเดี๋ยวตัวเองจะพลอยเดือดร้อนไปด้วย น้องๆอีกสองคนจึงได้แต่เอามือปิดปากตัวเองและเฝ้าดูการลงโทษนั้นโดยไม่มีใครพูดอะไร