Nazlı'dan
Bir insan ne diye arkadaşının projesini üstlenir ki? İşim gücüm yokmuş gibi projeyi üstlendim. Üstlendim üstlenmesine de, nerede bu hoca ya? Sanırsın yer yarıldı içine girdi. Ben daha sınavlarına hazırlanamayan kızdım yahu! Ben böyle düşüncelerimde boğulurken, karşıma sarışın bir çocuk çıktı.
“Selam, 12–C sınıfı nerede biliyor musun?” diye sordu. İyide, o şubede okuyordum ben yav.
“Evet, ilerideki koridordan sağa dön. Az ilerisinde, sol tarafta.” dedim.
Gülümsedi. “Teşekkür ederim.” dediğinde zil çaldı. Ben de gülümsedim.
“Rica ederim, görüşürüz.” diyerek yanından ayrılıp sınıfa doğru ilerlemeye başladım. Sanırım sınıfa yeni gelen öğrenciydi.
Ateş'ten
Sınıfa girdiğimde, az önce karşılaştığımız kızı gördüm, sırasında oturuyordu. Gidip yanına oturdum.
“Yalnız oraya gelecek var.” dedi.
“Olabilir, ama şuan boş ve ben oturdum. Çok istiyorsa başka sıraya geçebilir.” dedim.
“Pardon? Yeni gelen sensin farkındaysan. Ayrıca gelecek olan kişi de kuzenim. Yani ilk günün sonuçta, tatsızlık çıksın istemem.”
“Kuzenin olduğu için korkacağımı falan mı sandın?” dedim gülerek.
Sinirlenmişti anlaşılan. “Korkutacağımı söylemedim.” dedi. Tam o sırada yanımıza esmer bir çocuk geldi. Bu bizim barış değil miydi lan?
“Oo kimleri görüyorum?” dedi. Ayağa kalktım ve tokalaştık.
“Naber kardeşim?” diye sordum.
“Siz tanışıyor musunuz?” diye sordu adını hala bilmediğim kız.
“Evet, eski okulumdan arkadaşım. Siz tanışmadınız mı nazlı?” demek adı nazlıydı.
“Hayır tanışmadık.” dedi nazlı.
“Siz kuzenmisiniz?” diye sordum barışa.
“Ne yazık ki öyleyiz.” dediği an nazlı sinirle kalemliğini fırlattı.
“Seni hayvan!” Barış gülmeye başladı.
“Ben Ateş.” Diyerek elimi uzattım nazlıya. Elini uzatmadan:
“Memnun oldum.” dedi. Sert birine benziyordu. Oysaki ilk başta böyle davranmamıştı.
“Herhalde artık yanına oturmamda sıkıntı yok?” diye sordum.
“İlla buraya oturacaksın yani?”
“Yani.”
***
Nazlı’dan
“Sonunda Nehir. Neredesin kızım sen ya? Ağaç oldum burada.” diye söylendim yanıma gelen nehire.
“Geldim be, ne abarttın ya.” dedi.
“Gel oturalım şu banka.” dedim bankı işaret ederek. Birlikte oturduk.
“Şu yeni gelen çocuk, adı ateşti sanırım.” dedi imalı imalı.
“Ee, ne olmuş ateşe?”
“Bir şey olduğundan değil kanka, yani sence de yakışıklı çocuk değil mi?” gözlerimi devirdim.
“Kanka bundan bizene?”
“Sana da bir şey söylenilmiyor be.” deyip somurttu. O sırada yanımıza Ateş ve Barış geldi.
“Nazlı, nehiri iki dakika alıyorum. Dedikodu yapıyorsanız da, sonra devam edersiniz artık.” dedi barış.
“Sebep?” diye sordu nehir.
“Bir şey soracaktım da.”
“Tamam.” dedi ve kalkıp gittiler. Onlar gittikten sonra da yanıma ateş oturdu.
“Ya ben senin hakkında hiç normal şeyler duymadım.” dedi sırıtarak.
“Ne gibi mesela?” diye sordum.
“Hiç sevgilin olmamış, sevgili olmak isteyen erkekleri de genelde dövüyormuşsun.”
“Nehir mi öttü sana bunları?”
“Hayır, birkaç kıza sormuştum.” Şaşırmıştım. Ne diye başka kızlara beni soruyordu ki?
“Sen kızlara beni mi sordun?”
“Meraktan hepsi. Anlaşılan ilk deneyimin olacak.” Ne dediğini anlamamıştım, anlamak ister gibi suratına baktım.
“Yani diyorum ki, bana bu zamana kadar hiçbir kız ‘hayır’ diyemedi.”
“Sen kendini ne sanıyorsun be?!” diye cırladım. “Benim ukala tiplere alerjim var, uzak dur.”
“Bu tavırlarını anlıyorum ama, zamanla sende bana çekileceksin nazlı.” dedi gülerek.
“Komik hikayeymiş.” dedim ve kalkıp gittim. Bu ne kendini beğenmişliktir yahu! Tabii kime bulaştığının farkında değildi daha. Canı oyun istiyor anlaşılan, ama ben bu oyunu bozarım. Ben Nazlı Kaçmaz'ım!
Hellüü🎈İlk bölüm olmasına rağmen biraz kısa oldu fark ettim, sorry. Umarım beğenirsiniz. Beğenip, bölüm hakkındaki fikirlerinizi de yazarsanız çok güzel olur hani🍭 Öpüldünüz 💋
