Prologue :)

10 0 0
                                    

Nagbago na siya.. Hindi na siya ang taong minahal ko noon.. TT____TT

.

..

AY TEKA! Hindi pala talaga siya iyon! Hindi pala siya iyon :(

_________________________________________________________

Three years ago, tumigil na ako na maniwala sa kasabihang “First love never dies.”

Bakit?

Kasi naman, ikaw kaya mamatayan ng first love, LITERALLY?!

Ang sakit kaya, yung tipong naglalakad ka na papuntang altar tapos malalaman mong namatay ang fiancé mo?? Ang problema pa, kailangang makasal ka sa pamilya niya kung ayaw mong tumira sa kalye at maging pulubi. Kaya sa sobrang desperado ng pamilya mo, pinalit nila sa fiancé mo ang KAKAMBAL nito.

Butiki naman oh! Ikaw naman ‘tong so Miss Obedient, sumakay lang sa trip nila. Siyempre, alangan naming magwala ka sa harap ng Sambayanang Pilipino! DUH!

At dahil diyan, eto ako ngayon, nagmumukmok. For the past three years, pinag-aralan kong ituon sa napangasawa ko ang gintong pagmamahal na minsan kong ipinadama sa yumao kong kasintahan. [nakanang! Ang deep ng tagalong ko..XD]

 

Ngunit sa kasamaang palad, ang asawa ko’y isang dakilang MANHID! As in MANHID! Lumaklak ata ng drum ng anesthesia eh. He’s the total opposite of his twin. He’s ARROGANT, SNOB, and HEARTLESS prince. Physical features lang ata ang pareho sa kanilang dalawa eh.

Will he be worthy to be MY SECOND FIRST LOVE?

 

<A/N: First Story ko po ito :) Sana magustuhan niyo :)>

My Second First LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon