saten, kraliçe boyu yatağında, kim taehyung'un, uzanıyor min yoongi sessiz sedasız. beyaz teni bulutları kıskandırıyor, şimşekler çakıyor onun için göklerde, taehyung onlara tıpkı toprak gibi serpiliyor.
tam karnında oturuyor taehyung büyüğünün. kuş kadar hafif, en ufak rahatsızlık duymuyor yoongi esmerden.
taehyung en ince fırçasını seçiyor ahşap kutusundan, odayı tıkırtı sesleri dolduruyor. sol elindeki sarı boyayla süslenmiş paletine batırıyor fırçasını. yoongi onun, o güzel, kadınsı parmaklarını dikkatle izliyor.
taehyung fırçasını yoongi'nin göğsüne indiriyor ve minik ayçiçekleri çiziyor düz göğüs kafesinin üzerine. yoongi her fırça hareketinde gülümsüyor üzerinde yükselmiş adama. taehyung, tıpkı bir tanrıçaya benziyor bu güzelim suratla.
'aşk sarı olmalı, bay agustus' diyor taehyung bir şarkı mırıldanır gibi.
'ayçiçeği gibi pür, portakal nergisi gibi şefkatli, düğün çiçeği gibi zehir dolu.'
yoongi'nin gözlerine bakmaktan kaçınıyor, gözleri sarılara tezat kıpkırmızı. yoongi elini uzatmak istiyor, dokunmak istiyor esmere
ーyapamıyor, gücü yetmiyor.
yoongi kıvranırken iç dünyasının derin kuyularında, taehyung yoongi'nin göğsündeki çiçeklerini suluyor gözyaşlarıyla.
