YEŞİLLİ KADIN
Sarı saçlarım,uzun boyum, adeleli vücudum ve güzel ses tonumla karşımdaki kadınları çok kolay
etkileyebiliyordum. Düzgün fiziğimin yanı sıra laf cambazı oluşum ve alkole dayanıklılığım da beni
dayanılmaz kılıyordu. Maddi sorunum yoktu, ailem bana elinden geldiğince yardımcı oluyordu. Katalog
çekimleri ve çeşitli defilelelerde model olarak aldığım paralar beni gayet iyi geçindiriyordu. 30 yaşıma
kadar bu durum böylece akıp gitti, erkekliğimin ve de hayatımın zirvesini yaşıyordum, sayısız kız
arkadaş, bütün gece mekanlarında kazandığım saygınlık da cabası...
Memnundum, ne dünü düşünecek özlemim vardı, ne de yarın için plan
yapacak endişem.
Yine bir gece kulübünden, yeni bir kadınla, yeşil elbiseli güzel bir kadınla çıktım.
Doğal olarak, geçmişteki tecrübelerime dayanarak birlikte çıkmamız benim için şaşılası bir durum
değildi. Ama bu sefer farklı bir şeyler vardı.Daha farklı şeyler hissediyordum bu kıza karşı. Daha önce
hiç böyle bir şey yaşamamıştım. İlk kez alkol aldığım zaman aklıma geldi.
Valeyi çağırdım, taşralı bir çocuktu, şanslıydı, son model en lüks arabaların bir kere tadına bakmıştı...
Bu durumu kendi aşk hayatıma benzettim... Neyse.
Arabamı istedim. Vale, "Hemen efendim" dedi ve arkasını dönecekken çok aptalca bir şekilde ayağını burktu ve yere düştü. Bileğinden çıkan kütürtü gerçekten iç gıcıklayıcıydı. Yeşil elbiseli kadının pek içi gıcıklanmamış olacak ki, kıkır kıkır gülmeye başladı. Bir şeyin var mı dostum dedim? Ayağa kalkarken, yok efendim iyiyim dedi. Aksaya aksaya ama yine de koşar adımlarla hemen gitti benim kırmızı şeytanımı(MERCEDES SLS AMG) getirdi.
Taşralı valenin bize kaybettirdiği 30 saniye, hayatımın dönüm noktası olmuştu. Belki olasılıkları ben zorluyordum olacaklar için.
Belki ezik insanlar gibi, hayırlısı olsun ,her şeyin hayırlısı, hayırlısı neyse o olur, hayırlısı canım ya şeklinde düşünmeliydim. Ama hayırlısı bu değildi.
Biraz hızlı mı gitsek dedi yeşilli kadın, beni gaza getirmek için, normalde kadınlar tarafından pek gaza gelmeyen ben ve normalde alkolden pek etkilenmeyen ben ve yeşil en sevmediğim renk olmasına rağmen ben o gün gaza gelen, sarhoş ve yeşil seven bir bendim artık. Bir an acaba aşık mı oldum diye düşündüm, gaza yüklendikçe ivmeyi, sürücü koltuğuna baskı yapan sırtımla hissediyordum. Fakat o an başka bir şey düşünüyordum. Ben bu değildim. Yeşilli kadını yanımda olmasına rağmen düşünüyordum. Zaman yavaşlamıştı.
KADER
Kalktığımda sargılar içinde tek gözümle gördüğüm bir dünya, gözlerini açtı diyen bir ses ve annemin sesi. En son yeşilli kadında kalmıştım ben annem ne ara girdi içeri? Araba nerede? Yeşilli kadın nerede?
Anne? Baba?
Babam bana kazanın nasıl olduğunu anlattı. Halbuki benim ona anlatmam gerekiyordu. Yeşilli kadını sordum yanarak öldüğünü ve benimde yüzümün yarısının yandığını söyledi. Annem babamın bu patavatsızlığını bacağıyla onu dürterek belli etti. Şok olmamıştım ama ,çok üzülmüştüm. Keşke şok olsaydım diye geçirdim içimden.
-Kaza son sürat giderken, dörtyol ağzında bir lpg tankerinin arkasına çarpmamla olmuş. Kırmızı ışıkta geçen tankermiş.
Ben suçlu değilmişim. Sadece aşırı hızlı gittiğim için para cezası uygulanabilirmiş. Tanker patlamış ve bu patlamayla birlikte arabam yanarak defalarca kez takla atmış ,yere düştüğünde arabanın benzin deposuda patlamış. Yeşilli kız o an yanmış. Ben ise şanslı mıyım değil miyim bilemiyorum artık. Oradan geçenler tarafından kurtarılmışım. Saçlarım ve yüzümün bir kısmı o an yanmış...
