#22 Blijf bij me, Harry!

1.2K 39 9
                                    


Harry Pov.

Na een tijdje kletsen en huiswerk gemaakt te hebben, is het al bijna 6 uur.

'Sorry Lou, maar ik moet nu echt gaan.' Zeg ik zachtjes.

Louis kijkt naar de klok.
'Blijf je niet eten?'

Ik kijk naar mijn benen en antwoord niet.
'Ohjah.. stom, sorry. Je vader natuurlijk.' Zegt Louis. Ik knik.

We lopen samen naar beneden.
Louis moeder zit eten te maken.
'Blijf je niet eten, jongen?' Vraagt Johannah. Ik kijk Louis aan.

'Nee, zijn oma komt op bezoek.'
Antwoord Louis voor mij.

'Oh, okay. Jammer..' zegt Johannah.

'Thanks, Lou.' Fluister ik zachtjes in Louis oor. Hij glimlacht naar me.

We lopen samen naar de gang.
Ik doe mijn schoenen en jas aan.
Ik kijk Louis aan die me de hele tijd aan zit te kijken.
'Is er iets?' Vraag ik hem.
Louis komt uit zijn gedachtes.
'Nee, nee. Er is niks.' Antwoord Lou.

Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel.

'Oh wacht!' Ik pak mijn telefoon uit mijn zak. Ik geef hem aan Louis en hij kijkt mij vragend aan.
'Mag ik je nummer?' Vraag ik.
Hij lacht.
'Ja, tuurlijk!' Antwoord hij.
Hij pakt snel zijn eigen telefoon en geeft hij aan mij. We zetten onze telefoon nummers in elkaars telefoon.
Als we klaar zijn geven we elkaars telefoon weer terug.
Ik geef hem weer een knuffel.

'Zie ik je morgen?' Vraagt hij mij.
'Ja tuurlijk!' Antwoord ik terug.

Hij doet voor mij de voordeur open.
Ik hoor Louis moeder nog roepen:
'Doei, Harry!' We beginnen te lachen.
Ik zeg Louis en Johannah gedag en loop naar huis.
-----------------------------------------------------------
Ik doe de voordeur van mijn huis open. Het is zoals altijd akelig stil.
Ik doe mijn jas en schoenen uit.
Nog voordat ik de voordeur kon sluiten voel ik me meegetrokken worden naar de woonkamer.

'Meneer Styles dacht van me af te komen, hè?' Schreeuwt mijn vader in mijn gezicht. Hij geeft me een harde klap in mijn gezicht.

'Waarom was je vannacht niet thuis?'
Schreeuwt hij. Ik adem zo hefig dat ik niet kan antwoorden.
Hij geeft me nog een harde klap tegen mijn neus. Ik voel dat mijn neus begint te bloeden.
'En nu ook nog niet antwoorden, heh?' Schreeuwt hij nogsteeds.
Ik doe mijn mond open, maar er komen geen woorden uit.
Mijn vader pakt me bij mn keel vast.
'Je bent een mislukkeling..' sist hij.
Hij laat me los. Ik val op de grond met mijn hoofd op de harde vloer.
'Ik haat je..' zegt hij.
Hij schopt me een paar keer keihard tegen mijn hoofd of in mijn buik.
Pap loopt uiteindelijk weg naar boven.
-----------------------------------------------------------
Louis Pov.

Ik loop naar de keuken waar mijn moeder nogsteeds aan de keukentafel zit.
'Harry is zijn schooltas vergeten.'
Zegt ze tegen mij.

'Ik kan hem beter nu brengen, want anders heeft hij geen schooltas voor morgen.' Antwoord ik.

'Precies. Weet je waar hij woont?'
Vraagt mijn moeder.

'Ja, hij heeft het me ooit verteld.'
Antwoord ik.

'Doe het nu maar meteen voordat hij gaat slapen.' Zegt mijn moeder.
Ik knik en pak zijn tas.
Ik loop het huis uit richting het huis van Harry.

Als ik aan kom, zie ik de voordeur op een kiertje staan. Waarom staat die deur nog open?

Ik doe langzaam de deur open.
Ik hoor vanuit de woonkamer iemand hard kuchen. Ik doe de deur van de woonkamer open.

'Hey Haz, je tas-'
Ik zie hem op de grond liggen.
Er ligt een plas bloed onder hem en ik zie waar het kuchen vandaan komt.
Hij heeft bloed gekucht.

Ik loop naar hem doe en leg zijn hoofd in mijn handen. Zijn ogen zijn gesloten, maar ik zie hem nog wel ademen.

'Fuck, baby.' Zeg ik zachtjes.
Ik leg Harry voorzichtig op mijn schoot. Zijn hoofd ligt nogsteeds in mijn handen. Ik leg 1 hand op zijn borst. Hij ademt heel snel.
Ik leg zijn hoofd in mijn nek en fluister zachtjes dingen in zijn oor.
'Blijf bij me, Hazz. Alsjeblieft.'
'Shhh.. Blijf rustig ademen.'
'Het is okay..'
Ik probeer hem veilig te laten voelen.
Ik aai voorzichtig met mijn hand door zijn haar. Zijn ogen zijn nogsteeds gesloten. Naar een tijdje voel ik zijn hand mijn wang aanraken.
Als ik hem aankijk, kijkt hij naar me.
Zijn prachtige groene ogen.

'Adem mijn tempo, okay?'
Ik leg zijn hand op mijn borst.
Ik hou stevig zijn hand vast.
Na een tijdje ademt hij weer rustig.
Ik laat zijn hand los en hij kruipt dicht tegen me aan. Hij legt zijn hand weer op mijn wang en wrijft er zachtjes overheen.
'Bedankt, Lou.' Fluistert hij zacht.
'Shh.. Baby, het is goed.' Fluister ik terug. Hij glimlacht.
Na een tijdje til ik hem voorzichtig op.
We lopen naar mijn huis. Harry ligt nogsteeds in mijn handen.
Het waait best hard en het wordt al kouder. Harry begint te trillen en legt zijn hoofd in mijn nek. Ik doe mijn jas voorzichtig uit en leg mijn jas over hem heen. Hij kruipt dichter tegen me aan. Hij sluit zijn ogen. Ik geef zachtjes een kus op zijn voorhoofd.
Hij glimlacht.

Hij is zo schattig, maar ook zo kwetsbaar op dit moment..
Ik wil hem zoenen, hem knuffelen, hem gewoon veilig laten voelen.
Ik wil hem mijn gevoelens voor hem laten weten, maar ik ben bang dat ik onze sterke band dan kapot maak.
Hij betekent veel voor me in zo'n korte tijd. Hij is mijn soulmate.
Ik wil hem meer als mijn soulmate..
Ik wil hem als mijn vriendje.
Ik wil hem kussen om hem goed te laten voelen. Ik wil zijn reden zijn dat hij glimlacht. Hij verdient dit niet..
Die kut vader..

Harry heeft me ook zo gezien.
Met erge wonden op mijn lichaam.
Bloed stroomde door mijn neus.
En nu..? Nu gebeurt het bij hem.

Natuurlijk is het ook stom dat ik word gepest, maar dat komt door Zayn, Liam en Niall. Ik hoef 1 dag niet naar school en ik ben al een dagje klaar met de wonden. Ik kan zelf een soort pauze inschakelen. Maar Harry?
Het is zijn vader..
Zijn vader is in zijn huis..
Harry leeft met zijn vader.
Hij kan niet voor eeuwig weg blijven.
Hij krijgt dan nog meer problemen.

Ik geef hem nog een klein kusje op zijn neus en loop door. Hij slaapt in mijn armen. Als een baby die moe is van een dagje pretpark.

Ik ben bijna thuis.

Heee,
En? Vonden jullie het zielig?
Of misschien wel spannend?
Of kan het misschien beter?
Laat het weten!
X A

It's Complicated. Larry Stylinson❤Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu