Ara's POV
MIka: Daks!!!!
Daks...
Daks...
Daks...
Tama ba narinig ko? Or am I hallucinating???
Ang higpit ng pagka hug sa akin ni Mika ngayon. Yung tipong ayaw akong pakawalan. Miss na miss ko ang higpit ng yakap niya. At kahit ibang tao na siya ngayon, I can still feel the warmth of her embrace. The assurance that i get and the love that I feel every single time that she does this. Pero tama nga ba? Tinawag niya akong "DAKS". Ibig sabihin, may naalala siya?
"Daks... Ti.. tinawag mo akong.. Da..."
LS: Awwwwww.. group hug na yan!!!!!!!!!!!!!!!!!
Sabay sabay silang ng hug sa amin. Napapaligiran kami ngayon ng buong LS. D ko alam kung narinig ako ni Mika nung tinanong ko siya kung tama nga ba narinig ko na tinawag akong Daks. But then again, hindi yun importante sa ngayon, ang importante is kung paano namin napa feel kay Mika ang Family niya with the rest of the LS.
Ate Aby: Ok babies, awat na. Baka hindi na makahinga si Mika.
Mowky: Hahaha.. Oo nga eh. Tama na muna to at kumain muna tayo.. Hihihi
Cyd: Hay ate.. umandar na naman yang mga alaga mo sa tyan mo.
LS: Ahahahaha...
Mowky: Tseh!!!! Akala niyo lng ba alaga ko lang nagrereklamo???
Sabay turo kay Mika.
Mowky: Tanungin niyo nga yan kung d pa nag aabolroto mga alaga niyan!!!
LS: Ahahaha.. Bully ka! hahahaha
Mika: Huh?? Ah.. eh...
Ang cute parin ni Mika. Wala talagang pinagbago. Ng bublush parin everytime napapahiya. haaayyy....
Kim: Huy Ara... ng sspace out ka jan. Baka mahalata ka. Kanina ka pa tinitingnan ng Monster-in-Law mo!
Si ate Kim talaga, nagawa pang mag joke. Hay... kasi naman, this girl. This girl right here. She never fail to amaze me. Kahit anong gawin niya, namamangha parin ako.
"Mahal na mahal ko talaga si Mika ate Kim. Mahal na mahal.." Sabay tulo ng luha ko. Ewan ko ba, simula nung nawala si Mika 5 years ago, napaka babaw na ng luha ko. Konting emotion lang eh nadadala na ako.
Kim: Tama na Par. Wag kang magkalat dito. Kakayanin mo ito ok? Tiwala lang. Andito naman kami eh. Kapit lang Par.
MIka: Wuy!!!!!!
Sabay hampas xa balikat ko.
MIka: Wuy Ara! Grabe ka naman makapag drama jan, MAs affected ka pa yata sa akin eh!
Sabay tawa. Ayan na naman. Yang mga ngiting yan Mika. Nanlalambot ako everytime i see it. At eto na naman. May lahing waterfalls yata tong tearducts ko at kusang bumabaha ng luha. Ayaw pa pigil.
MIka: Wuy!!!! Ok ka lang??? Halika ka nga dito.. Hug kita...
Mahigpit ang pagkayakap sa akin ni Mika. Ano ba yan, instead na ako magre-reassure sa kanya na magiging ok lang ang lahat parang siya pa tong nag cocomfort sa akin. Bat bigla yatang ng shift ang spotlight at napunta sa akin??
Tita Baby: Anak, naghihintay na ang mga kaibigan mo. Kain na kayo.
Mariing sabi ni Tita. Ramdam na ramdam ko ang coldness sa boses niya. Alam ko naman eh. Alam ko naman na galit si Tita sa akin, At d naman naalis sa isip ko ang pinag usapan namain. Tinatry ko naman kung saan ako lulugar eh. Pinipilit ko talaga. Kung alam lang ni Tita kung gaano kasakit ang nararamdaman ko ngayon. Kung anong pilit ko sa sarili ko na pigilan ang pananabik ko kay Mika. Kung alam lang ni Tita kung bakit ako umiiyak ng ganito.
Regrets. Yes, my heart is full of regrets. Guilt. Guilt because things wouldn't turn out this way if only i lowered my pride in the first place. Grief. Because even if Mika is alive, I still can't have her. Love, coz until now, my heart shouts out her name. Mika parin. Siya parin hanggang ngayon.
Mika: Ay opo Ma. Ara, Halika ka na. kain muna tayo. Tas usap ulit mamaya oki?
Sabay ngiti na parang ngbibigay assurance. Same old Mika.
Pinunasan ko nalang ulit luha ko at inayos ko muna sarili ko. HIngang malalim lang Ara. Kaya mo to.
"Sige Mika mauna ka na. babalik ko lang tong bola sa kotse." Kailangan ko munang umiwas kay Mika, Kahit ilang minuto lang. Mabawasan man lang tong bigat na nararamdaman ko ngayon.
Mika; Oh sige pero balik ka agad ha pra makakain ka narin.
Sumenyas lang ako at umalis. Papunta na ako sa sasakyan ko nang biglang may tumawag ulit sa akin.
Tita Baby: Ara.
"uh... Tita... Uh... d ko po sinasadya ang nangyari kanina..."
D ko alam kung paano ko i-eexplain kay tita ang emotional rush na nangyari kanina. Kasi naman tung puso ko, ayaw paawat. D nagpapapigil.
"I'm sorry po tita"
Tita Baby: Gusto ko lng malaman mo na hindi ko gusto ang nangyari kanina sa inyo ng anak ko. Klaro naman siguro ang pag uusap natin di ba? Ayaw ko na may aalala si Mika tungkol sa pagmamahalan niyo. Kung alam ko lang ara. Kung alam ko lang na pwedeng mangyari ito, I should have stopped my daughter from the very start. I had my instincts back then but since I trust you that much ngbulag bulagan ako. Minsan sinisisi ko din sarili ko. Kasi I tolerated you. I tolerated your relationship with my daughter. Pinagsisihan ko na tinanggap ka namin, PInagsisihan ko na minahal ka ng pamilya namin Ara. Kaya kung anong guilt ang nararamdaman mo ngayon Ara, Multiply it a hundred times, kasi ganyan ang nararamdaman ko ngayon. Limang taon Ara. 5 Years ang pinagkait sa amin ng pangyayari ang panahon na makasama namin si Mika. 5 years of grieving and gusto ko malaman mo na gagawin namin lahat to cover up the loss that we had for 5 years. And may i just remind you, you're not in the picture anymore Ara.
Ang sakit. Ang sakit sakit lang. Alam kong galit sa akin si Tita pero ang marinig galing sa kanya ang mga katagang ito, ang parang pasan ko na ang mundo ko. Eto na namn at umandar na namn ang waterfalls sa mata ko. Involuntary reflex lang ang luha ko. Kung may bayad ang pag aaksaya ng luha, quotang quota na talaga ako.
"I'm sorry... Im sorry po"
D ko narin kasi alam kung ano pa pwede kong sabihin kay tita. Alam ko naman na kahit anong convince ko sa kanila na mahal na mahal ko ang anak nila eh d naman na uubra yan ngayon.
"Im sorry tita. Kung pwede lang na ako ung nawala 5 years ago at hindi si Mika, gagawin ko tita."
Tita Baby: Kaya nga "kung pwede" lang di ba? Pero hindi eh. Anak ko ang nawala at hindi ikaw.
"Im sorry.. Im very very sorry tita.."
Tita Baby: Wala nang magagwa ang sorry mo ngayon Ara. Tapos na eh. I just wish my daighter never met you.
Mika: Mama.....
Author's note:
Sorry peeps for the suuper late UD. Been very busy kasi eh. I hope you'll like this update, bibitinin ko muna kayo. Kapit lang!! Kapit KARA Shippers!!! :)
