2013 başlarıydı..Artık hiçbirşey düşünemez hale gelmiştim.Okula gitmediğim için babamdan her gün azar yiyordum.Günlerce yatağımdan çıkmadıgım zamanlar olmuştu.Sadece yemek ve tuvalet için çıkıyordum.Gece 2 sularındaydı.Tuvalet için yatağımdan kalktım.Geri döndüğümde kapıyı açtığımda olağanüstü ancak bi o kadar da normal karşılaşmıştım o görüntüyü.Eskiden battaniye döşek yastık üst üste koyulurdu bizim evde.Kapıyı açtığımda şirinler gibi insan süretlerine benzeyen ama insan gibi durmayan cücelerle karşılaştım.Aralarında birşeyler konuşuyolar olmalıydılar ki ben girince hepsi kaskatı yüzüme baktılar.Yatağımın üzerinde de bir sürü vardı.Hiçbirşey olmamış gibi sinirlendim ve yatağımın üzerinde duran cücelere "Orası benim yatağım" dedim.Bir tanesi arkamdan bana seslendi.Döndüm ve dediki " Seninle güzel bir yere gideceğiz.Bizimle beraber gelir misin.Cok vaktimiz kalmadı" dedi.Ben yarı uyanıklılık aynı zamanda şuursuz oldugum için şöyle dedim"Önce babamdan izin almam gerekiyor" dedim."Tamam.Alalım" dediler.Kapıyo açtım ebeveyn odasına tam girecekken biri dedi ki "Biz ancak buraya kadar gelebiliriz.Sen izin al.Burdayız" dedi.Bende kapıyı açtım.Burdan sonrasında bayılmışım babamın dediğine göre.Ben onlarla gidicem haberin olsun demişim.Ve o zamandan sonra coğu konuda bilincimi yetirmeye başlamıştım...Abartısız yaşayan bir ceset gibiydim..O günden sonra babam kararını vermişti...
