Mr. Maniac Fall In Love With Ms. Popular

Chapter #09

Paakyat ako ngayon sa kwarto dahil susundoin ko na si Diel para mag agahan..
Kanina pa yon ahh.. Hindi parin tapos maligo.!?

Kumatok muna ako..
*knock *knock *knock
Walang nagsalita kaya pumasok na ako..
Wala siya ng pumasok ako kaya dumiretso ako sa C.R..

Kumatok ulit ako bago nagsalita..
"Diel! Hindi ka parin tapos..
Grabe! Nakapagluto na'ko lahat lahat nandiyan ka parin!?"
Sermon ko.. Na parang bata ang pinagagalitan..

Biglang bumukas ang pinto ng di ko alam.. Aatras sana ako pero huli na.. Kaya nabangga niya ako at nawalan ako ng balanse..
Imbis na ako lang ang matutumba ay pati siya,, dahil sinubukan niyang saluhin ako sa pagkakatumba..

Nasa ibabaw niya ako at saktong pagbagsak namin ay nagtama ang mga labi namin.. Buti nalang at natanggal ko agad iyon dahil kong hindi ay baka tumuloy-tuloy na yon..
Tumayo ako agad at hindi nagpahalata na naiilang..

"Bat ba kasi nandiyan ka sa tapat ng pinto.. Nakaabang.?"
Sermon niya..

"Kasi ang tagal mo e.!"
Sermon ko rin..
"Dalian mo na nga lang diyan.. Kakain na tayo.."
Umalis na ako..

Mga ilang minuto ng bumaba na siya at kumain na kami..
Bigla kong naalala ang tungkol sa camping.. Kaya kinausap ko siya..

"Oo nga pala.. May sasabihin ako sayo.."
Sabi ko..

Tumingin siya sakin ng deritso..
"What is that!"
Seryosong tanong niya..

"May camping kasi kami next week.."
Kumunot ang noo niya ng marinig yon..
"At aabutin yon ng tatlong araw kaya.. —i mean wala ka palang kasama dito kaya pwede ka naman umuwi sa parent mo, kung di ka makakapag isa dito.."

"Bat di ka muna nag inform sakin!?"
Inis na tanong niya..

"Bat naman ako mag-einform sa you.. E camping yon at kailangan yon..
And you know what! Lagi akong kasali don.."
Paliwanag ko..
Hayy! Itong lalaking to..
Di mo alam kong nasan ang utak e..

"Kahit na dapat sinabi mo parin sakin ng maaga.."
Lumalakas na ang boses niya sakin..

"E bakit ko ipapaalam nga sayo.. Kahapon lang ako nagdesisyon at may sakit ka kaya.."
Panenermon ko rin na hindi ko mapigilang mapatayo.. Kala niya magpapatalo ako.
"Naiwan mo ata yang utak mo sa C.R eh.!"
Dagdag ko pa.

Iniwan ko siya kahit di pa ako tapos kumain.. Nakaka badtrip talaga yung lalaking yon..
Nasa good mood ka. Tapos darating siya para sirain lang..

.

.

Nasa school na ako papasok ng classroom..
At nagsasalita parin.. Kahit na walang kausap..

"Oh! Bat para kang tinamaan ng bomba sa sama ng mukha mo!?"
Tanong ni Nannie..

"Nakasalubong mo ba si kadiliman sa labas!?"
Pang aasar ni May-Annie..

Binalibag ko ang bag ko sa upuan ko..at pabagsak na naupo..
"E nakaka badtrip yung lalaking yon e.!"
Madilim ang mukha na sagot ko..
"Yung Diel na yon.. Akala mo kung sino para e-inform ko sa kanya lahat ng mga ginagawa ko.. Naiinis na talaga ako sa kanya.."
Dagdag ko pa.

"Tsskkk! Sinasabi ko na nga ba e!! Yung lalaking yon papa inlove-in ka lang non.."
Si Nannie na tumayo sa upuan at humarap sa akin..
"Huuuhh!! Kaya siguro grabe kong ipagtanggol mo siya.."
Dagdag pa nito na gulat na gulat..

"Ikaw kasi e! Bat ba kasi pumayag ka na magpakasal don.. E alam mo naman na grabe yon sa babae!.."
Si May-Annie naman na di mapakali sa upuan niya..

Pinaglipat-lipat ko ang tingin sa dalawa..
"Tss! Grabe! Wala na ba sa ulo niyo yang mga utak niyo.. Napunta na ba sa paa.!?"
Nakatitig lang ako ng masama..
"Naiinis lang ako sa kanya.. Diko sinabing inlove ako..
Tsaka excuse me! Ako! maiinlove sa Manyak.. No way,, mainlove na ako sa lahat wag lang don no..!"
Palusot ko.. At hindi ko pinahalat na affected sa mga sinabi..

"Okay!! Sabi mo e! By the way tapos kana ba sa assignment mo!?"
Tanong ni Nannie..

"Oo bakit!?"
Diretso akong tumingin sa kanya..

"Hehe!! Pwede pakopya!?"
Nakangiti siya at parang nagmamakaawa ang mukha..

"Hehe!! Pagkatapos niyo kong sabihan ng kung ano ano sa tingin mo papahiramin kita..! Gumawa ka ng sayo.. Hindi yung puro ka kain dika naman lumalaki.."
Sermon ko.. Na may halong pang-aasar..

Sinimangutan niya lang ako at bumalik na sa upuan niya ng dumating ang first subject class namin..
Na si Mrs. Lagdan! Our Filipino teacher and adviser..

"Good morning class!?"
Bati ni Mrs. Lagdan at agad din naman kaming bumati..
"Nakapag prepare na ba kayo sa camping natin next week.!?"
Masiglang tanong ni Ma'am.

Ang mga sasama kasi sa camping ay mga estudyanteng may mabababa ang score sa buong second year college..
Mataas ang score ko.. Pero kailangan parin ako para tumulong at mag guide sa camping..
At yong dalawang walang kwenta ko naman na kaibigan ay kasama dahil may pagkamabagal ang utak..
Matatalino naman ang mga yon e! Kaso sinasadya lang niya dahil gusto nila laging nakadikit sakin kong san man ako magpunta..
Ewan ko ba sa dalawang yan di mo talaga alam kong nasaan ang utak e..

"How about you Roxanne!..
You know na hindi ka pwedeng mawala don!?"
Paalala ni Mrs. Lagdan..
Nakailang paalala na kaya siya sakin!?

"Yes! Ma'am! Hindi ako mawawala.."
Alanganin naman akong ngumiti. Basta sasama ako..

Lahat kasi na ginaganap na mga okasiyon, camping, prom, party, at kahit ano! Hindi pwedeng hindi ako involve.. Diyan kasi nakasalalay ang scholarship ko..

.

.

.

***Fast Forward***

.

              *Camping time*

*kringg *kringg *kringg
Narinig kong nag ring ang phone ko.. Kaya agad ko naman itong kinuha..

Nakita ang ko ang caller..
Si May-Annie..
"Hello!!"
Sagot ko..

"Hoyy! Girl! Nasan kana ba!? Kanina pa kami dito naghihintay sayo 6:00 AM.. E ni anino mo wala kamin makita.."
Si May-Annie..
Napaka excited naman ng dalawang to.. Makalakwatsa lang.. Kulang nalang at wag nang matulog sa subrang excited..

"E bat ba kasi ang aga-aga niyo.. Samantalang ang usapan ay 8:30 .."
Hayy! Puputok ang ulo ko sa dalawang to.. Dalawang oras mahigit naghintay..

"Sorry naman Madam!? Excited lang e.!"
Si May-Annie..
Hindi ba sila sinumpa ng mga magulang nilang mayayaman at ganito kahina ang andar ng ulo.. Hayys.!!

Bumuntong-hininga muna ako bago nagsalita ulit sa kabilang linya..
"Huhh!! Hindi ko alam kong bakit ko kayo naging mga kaibigan e.. Grabe! Parang ako yong walang utak.."

Papunta palang kasi ako ng school.. Nagluto muna ako sa bahay ng agahan para naman walng masabi ang lalaking yon.
Pag-alis ko kasi dipa gising.. Di narin ako nagpaalam.
Baka igapos ako non sa pader dahil lang ayaw niya akong paalisin.

"Grabe! Ka naman!?"
Sabi ni May-Annie na parang nasaktan sa sinabi ko..
"Basta! Dalian mo baka maiwan ka.! Tsaka girl ang daming pogi ngayon.. Kaya dalian mona..!?"
Napangiwi nalang ako..

At binaba na ang cellphone..
Tss! Bat ba ako nagtataka pa sa dalawang yon.. Kahit nong unang makilala ko yon ganon na naman yon e..!?