Multimedya : Zara Diren *************************************
"Zara , acaba daha güzel bir ev mi tutsaydık ? Burada örümcek , fare falan vardır , baksana her yer toz , duvarlarda küfler falan var , korktum ben , bence başka bir yere gidelim. " diyen Araz' a en sert bakışlarımı attım .
"Bundan daha uygun kira fiyatı olan bir ev bulursan gidelim Araz. Ya da şu yeni aldığın motoru geri satabilirsin ha , ne dersin ? " Yeni bir motor almıştı,daha da ötesi o kadar parayı nereden bulduğuydu , güya 4 yıldır para biriktiriyormuşmuş , falanmış filanmış . Hiç inandırıcı değildi ama kurcalamak istemedim .
"Ölsem o motoru , satmam küçüklükten beri tek hayalim o motor kızım . Hem ben 4 yıldır para biriktirdim de aldım o motoru ." dediğinde gözlerini kaçırmıştı . Yalan söylüyordu , eminim. 18 yıllık kardeşimdi o benim , anlamayacağımı mı sanıyordu ?
"AĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞĞ. Zara örümcek var valla bak örümcek var orada dedim ben sana taşınmayalım buraya diye . Al gördün mü örümcek istilasına uğradık . Aferin sana " dedi ve alkışlamaya başladı , göz devirdim .
"Hani nerede örümcek ? Ben niye göremiyorum ." ortalıkta ne örümcek vardı ne de örümceğe dair bir şey. Parmağıyla bir yeri gösterdi .
"Aha orada işte valla örümcek istilasına uğradık ya. Hepsi senin yüzünden " Parmağıyla gösterdiği yere giderken hala arkamda bana kızıyordu ikizim olupta bana hiç benzemeyen Araz. Örümceği gördüğümde gözlerim yuvalarından çıkacak gibi büyüdü . Örümcek dediği canlı , tırnağım kadar , küçücük bir böcekti . Böceği parmağımın üzerine alıp, camdan aşağıya bıraktım. Ve sinirle Araz'a döndüm bir de erkek olacaktı. "Korktuğun şey ne kadar küçüktü farkındasın değil mi Araz ?!" dediğimde dil çıkarıp yerleştirilmesi gereken kutuları taşımaya devam etti. Allah'ım sabır bir de dil çıkarıyor ya. Kendi eşyalarımın bulunduğu kutuyu alıp yeni odama ilerlemeye başladım. İlk defa bana ait bir evim olması durumundan nefret etmiştim. Yemekleri, temizliği her şeyi ben mi yapacaktım cidden ?Düşüncesi bile yorucuydu . Kutuyu boşaltmaya başladığımda 10 yaşında anneme yazdığım günlüğü gördüm. Ben , ben bunu atmamış mıydım ? Günlüğü elime almamla içime öküz oturmuş gibi olmuştu , yine... Eskiden, ne kadar umutluydum annem gelecek babam gelecek ve Saklambaç oynadıklarını ama bizim onları bulamadığımızı , oyunun bitmesi gereketiğini söyleyeceklerdi ve onlara kavuşacaktık. Ama olmamıştı. Gözlerimin dolduğunu anladığımda eski halime dönmeye başladığımı farkettim. Yine onları özlemeye başlamıştım. Tam 4 yıldır bambaşka bir kız gibi davranıyordum. Sevgi , umut , iyimserlik bunlara dair hiç bir şey hissetmiyordum. Ama yurttan ayrıldığımızdan beri sanki onların hala geleceğine dair bir umut besliyordum . Ben artık o aciz kız değildim . Ağlamamalıydım. Güçlüydüm . Gülümsedim ve sayfaları çevirmeyi bıraktım o anda yere bir fotoğraf düştü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Küçüklük fotoğrafım. Masmavi gözlerim.. Annem hakkında tek bildiğim şey İngiliz buyruklu olduğuydu. Gözlerimi ve saçlarımı ondan almış olmalıydım. Artık eski sarışınlığım olmasada kumraldım. Belki de bir kaç kez saçımı boyattığım için eskisi gibi sarışın değildim ? Anneme benziyordum. Annem . Annem .
"Sana sesleniyorum kızım duymuyor musun ?"diyen Araz'ın gözleri usulca günlüğe kaydı . Sonra kutuya baktı . Bende kutuya baktığımda kutunun Araz'ın kutusu olduğunu sonunda anlamıştım. Ben hatırlıyordum . Emindim tam 14 yaşımda bu günlüğü çöpe atmıştım . Araz. almış ve saklamış mıydı ?
"Hey.. O benim kutum. Şeyy. O günlüğü de alabilir miyim acaba?" diye sordu çekinerek .
"Neden sakladın günlüğü o gün çöpe atmıştım.!?"dediğimde gözlerini kaçırdı yalan söyleyecekti. Her yalan söylediğinde gözlerini kaçırırdı . Yalan söyleme gereği duyduğuna göre söylemek istemiyordu. Zorlamadım . Umursamıyordum. Ya da umursamamaya çalışıyordum .
"Neyse neden sakladığının bir önemi yok. Günlüğü alabilirsin ama bir şartım var ; göz önüne koyma , görmek istemiyorum."dediğimde şaşırmışcasına bana baktı . Ne!! Olgunlaşmaya başlamış olamaz mıyım ? Eski ben olsaydı ortalığı yıkardım. Ama 18 yaşına gelmiştim . Çalan telefonuma bakışlarımı kaydırdım.
'Nisa Abla arıyor' yazısını gördüğümde neşelenmiştim . Nisa abla ve Emir abi ... İkisi de 2 yıl önce yurttan çıkan iki sevgiliydiler . Yurtta tanışmıştık. İkisi de iyi insanlardı .
"Alo. Zaraa. Taşındınız mı canım . Yardıma ihtiyaç var mı ? Emir'i gönderiyim mi yardım etsin size . Zayıflar hem , göbek yaptı bu aralar çocukta baklava falan kalmadı. Çocuk öküz gibi yiyor ya . Hayır bir de her saniye acıkıyor . Sonra 'Aşkım ben kilo mu aldım , doğru söyle ' diyip başımı şişiriyor. Neyse neyse . Yardıma ihtiyaç var mı onu söyle sen.!" resmen nefes almıyordu yahu !
"Yok Nisa abla , teşekkürler . Yerleştik sayılır . Hem 1. dönem de bitti . Ben bu 15 günde her şeyi bir düzene oturturum hem konuşuruz daha , senin aklın kalmasın , iyiyiz biz. " dedim iç çekerek .
"Tamam canım haberdar et beni . Öptümm" dediğinde yüzümü ekşittim . Öptüm ne ya! Hızlıca telefonu kapatıp kendi kutumu almaya salona gittim.
******
Sonunda yerleşmiştik . Araz odasına çekilmişti ve yarım saattir salak salak etrafa bakınıyordum . Araz, acı çekiyordu bunu görebiliyordum . O acısını içinde yaşıyordu , herkese iyi davranıyor , saf ayağına yatıyor , espriler yapıp , acısını kahkahasının arkasına saklıyordu . Ah be ikizim. O benim gibi değildi ben acımı başkalarının da canını yakarak yaşıyordum o ise sadece kendini kırıyordu . Usulca Araz'ın odasına doğru yürüdüm kapısına iki kez tıkladığımda içeriden hiç ses gelmedi . Uyumuştu herhalde. Kapıyı açtım ve yavaşça Araz'ın yanına uzandım . Uyuyordu. Ama tam gözünün altında bir damla yaş hala duruyordu. Sildim . Ağlamıştı . Ve 4 yılın acısını çıkarırcasına gözyaşlarım gözlerimden mahkum misali firar etti. Ben onun ağlamasına dayanamazdım ki. O asla benim yanımda ağlamamıştı . Biliyordu ben de ağlardım . Buz kalpli Zara ağlardı , bir tek Araz benim kalbimdeki buzları eritirdi . Ve gözyaşlarım Araz'ın göğsünü ıslatırken bir kez daha şükür ettim , iyi ki uykusu ağırdı, yoksa çoktan şimdiye uyanmıştı ve bu halimi görsün istemiyordum. Yavaş yavaş kendimi uykuya teslim ettim.
**************************
Merhabalar . Eğer okuyorsanız oy vermenizi rica ediyorum . İlk hikayem değil ama ilk defa bir hikayeyi yazarken bu kadar heyecanlanıyorum.O yüzden bir hata görürseniz o heyecanıma vermenizi istiyorum.
