Cathy's POV
.
"Hoooy! Cathy! Kanina pa kita ginigising, gumising kana! May pasok kapa!" Sabi ni Linzy na pilit hinihila ang paa ko.
.
"Hmm. Gusto ko pa matulog. Besides, ayokong pumasok, atsaka may sakit ako eh *pekeng cough*"
.
"Dali na kasi! Alam mo bang kanina pa nagaantay sayo si pogi sa baba?" -Linzy
.
Napaupo naman ako sa kama ko. "Huh?" Confused nako. Sinong pogi kaya ang tinutukoy niya. "Sinong pogi?"
.
"Yung kaklase mo! Si ano, si.... *nagisip* ah! Si Bryan" sabi niya tapos nagcross arms sabay taas baba ng kilay niya habang nakatitig sakin.
.
Natameme naman ako sa sinagot niya. "W-wh-what!??" Gulat kong tanong. Shit! Kawawa yung bestfriend ko, kanina pa pala dun.
.
"Ay binge? Uulitin ko pa? Si Bryan~" -Linzy
.
"*insert tili* mayghad!" Kumaripas ako ng takbo at naligo. Halos 3 minutes nalang ako naligo, grabe. Di na nga ata natanggal mga dead cells sa body ko eh.
.
"Linzy! Yung damit ko? Dali!" -ako, syempre point of view koto eh. Pfft, ahaha.
.
"Ah. Eto na oh. Yan kasi, Di natulog ng maaga dahil sa K-Drama." Sabay abot sakin ng uniform ko.
.
Pagkatapos ko magbihis. Bumaba agad ako. Geez. Naka 30 minutes ako, new to my record to. My normal one was 1 hour and 30 minutes.
.
"Ayan ka na pala! Kanina pa kita inaantay." Tapos tumayo siya habang nakatingin sakin. Yiee! Gwapo ng best friend ko, Ewan ko ba, lahat ng best friend ko magaganda at gwapo. Pfft, maganda ata kasi ako.
.
"So ano bes. Am I good looking today?" Sabay flip ko ng hair.
.
"Your always pretty, you don't need to say that" sabi niya nang nakasmirk. Abugh! Dapat yan lang talaga ang sagot niya, kundi uupakan ko yan.
.
"So Bryan, how's your weekend? Did you enjoy?" -Ako
"Oo. Sobra~ teka, just eat first okay?. Baka mamaya, himatayin ka dun sa school sa gutom." -Bryan
.
"Woah, concern. Thanks bespren!" -ako
.
Nagmurmur siya pero Di ko narinig yung sinabi. "What did you say?" Tanong ko. "Huh? I didn't say something. Its just your guni guni".
.
" huh? Strange, kala ko you said something kanina. By the way, magbabaon nalang ako." Kumuha ako ng dalawang sandwich. " let's go! I'm just gonna eat this sa car. Para Di na tayo ma-late" sabi ko.
.
"Hmm. Were actually late. Mga 30 minutes late na." Sabi niya.
.
"What?! Let's go! Late na pala talaga tayo."
.
"Easy, late na nga tayo, no need to panic. Were late. Panicking won't make us unlate." -Bryan
YOU ARE READING
Having Forever with my Stalker
FanfictionGuyseu! please read this story and I will make this story as good as I can. I'm a Boy reader and hope you like it.