Songül korkarak da olsa kırılan camdan dışarı baktı. Siyah giyinmiş bir adam koşarak uzaklaşıyordu.
Songül ne yapacağını bilemez halde dışarı bakarken Hayal'in bacağına dokunmasıyla sıçradı.
Hayal uykulu uykulu gözlerini ovarak ona bakıyordu.
Hayal:
"Anne.. ne oldu?"
Songül:
"Bir şey yok anneciğim hadi uyu sen."
Songül Hayal'le birlikte odaya gitmişti. Hayal annesine sımsıkı sarılmış gözlerini kapatırken Songül'ü bir tedirginlik sarmıştı.
Hayal uyumuştu ki kapı açıldı. Kızlar gelmişti. Songül Hayal'in üstünü örtüp içeri girdi.
Eylül:
"Songül... sıkılmadın değil mi?"
Songül:
"Y.. yok sıkılmadım."
Kader yerdeki cam kırıklarını görmüştü.
Kader:
"Ayy ne olmuş burda!"
Songül:
"Birisi camı kırıp kaçtı..."
Cemre:
"Allah Allah... kim niye kırsın ki camı?"
Songül'ün gözleri dolmuştu.
"Eski eşim olabilir. Ama nerden buldu ki burayı?"
Eylül Songül'e sarıldı.
"Tamam canım sakin ol. O değildir belki."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Meral:
"Kızlar hadi şurayı temizleyin de batmasın ayağımıza."
Kader:
"Sen temizlesen bir kere de."
Meral:
"Canısı ben Songül'ü teselli ederken siz temizleyeceksiniz işte."
