||လွမ်းရစ်တော့လေ ချစ်ဦးသက်ငယ်||

အချစ်ဦး

တစ္ခါတစ္ရံမွာ ထိုေသာၾကာသားဟာ သိပ္ေတာ္တာပဲလို႔ ထင္မိသည္။ သူေမးခ်င္တဲ့ ေမးခြန္းအတြက္ သူလိုခ်င္တဲ့ အေျဖက အဆင္သင့္ ေတြးထားၿပီးသား ျဖစ္သလို ၊ အေျခအေနကို ေသခ်ာလဲ တြက္ထားၿပီးမွသာ ေမးခြန္းကို ေမးတတ္ေလသည္။

""အခ်ိန္က စကားေျပာသြားမွာေပါ့ ၊ အကယ္၍ ေမာင္ အရြယ္ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳး မွာ ဒီေမးခြန္းက ကိုယ္ေမးရမယ့္ ေမးခြန္း မျဖစ္သြားရင္ ေကာင္းလိမ့္မယ္ ...ကဲ အခုေတာ့ အိမ္ထဲ ဝင္ေတာ့ မနက္က် သႀကၤန္ေရမကစားဘူးလား ""

""ရွင္းကေရာ ...""

""အင္း..ရွင္း...ေနာက္ အဲ့နာမည္ပဲ ေခၚပါ အကိုေလး ကိုေလးေတြ မေခၚစမ္းနဲ႔ ကိုယ္ မႀကိဳက္ဘူး ၊ ေနာက္ ဒီလိုေတြ ထပ္ေခၚရင္ ေမာင္ ဆိုတဲ့ နာမည္လဲ ကိုယ္ေခၚမယ္လို႔ မထင္နဲ႔ေတာ့ ""

သူ႔မ်က္ရည္ေတြ ျမင္တာေပါ့..ေလာကႀကီးမွာ ကိုယ္ျမတ္ႏိုးရသူက မ်က္ရည္ဝိုင္းဖို႔ မေျပာနဲ႔ သူ႔ႏွလံုးအိမ္ကေန ဆစ္ခနဲ နာက်င္မႈကိုေတာင္ ေပးခံစားခ်င္တဲ့သူ မရွိဘူး။ ဒါမယ့္ အေျခအေနနဲ႔အခ်ိန္အခါေတြက ထင္သလို မျဖစ္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ႀကိဳးစင္ ၾကည့္ကရင္း ဖံုးကြယ္ၾကရတာပါပဲ..အင္း ဟုတ္သည္ ၊ အဲ့သည္လိုပဲ အဲ့သည္ အတိုင္းပဲ သူ႔အေပၚ ခံစားခ်က္ေတြကို ကိုယ္တိုင္ အတိအက် သိတဲ့အခါက်ရင္ ျမတ္ႏိုးရသူကို ဘယ္ေတာ့မွ အေဝးမွာ မထားေတာ့ဘူး ။ ခုထက္ထိ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ ႏွလံုးသားခံစားခ်က္ေတြကို နားလည္ဖို႔ ထိ အသက္အရြယ္ငယ္ေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က် မေျပာင္းလဲႏိုင္ပဲ ေမာင့္ကို ခ်စ္ႏိုင္တာ ေသခ်ာသည္အထိ ကၽြန္ေတာ္ အခ်ိန္ေစာင့္ၾကည့္ခ်င္သည္။ ေမာင့္ကို ဒဏ္ရာမရေစလိုပါ။

""ရွင္း ျပန္ေတာ့ေလ ..ေနာက္က်ေနၿပီ..အခန္းထဲ လိုက္အံုးမလို႔လား ..??""

""ေမာင္က စာအုပ္လိုက္ဖတ္ျပေပးေစခ်င္ရင္ ကိုယ္လိုက္ခဲ့မယ္ ""

""အင္း..အင္းလိုက္ခဲ့ေပး ..""

ေမာင္ ကၽြန္ေတာ့္လက္ေကာက္ဝတ္ကို ဆုပ္ကိုင္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္ ေမာင့္ရဲ႕ လက္ဖဝါးကို ဆုပ္ကိုင္ထားခ်င္မိသည္။ ေမာင္ရဲ႕ လက္ေတြဟာ အန္တီျမလိုပဲ သြယ္ၿပီး လွလြန္းေနသည္။ ေဖေဖေရာ ကၽြန္ေတာ္ေရာ ဘာေၾကာင့္မ်ား သူတို႔သားအမိကို သံေယာဇဥ္တြယ္မိတာလဲ ဘာေၾကာင့္မ်ား ေမေမရဲ႕ ရန္သူအမ်ိဳးသမီး ၏ သားျဖစ္သူကိုမွ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ခ်င္ရတာပါလိမ့္...