AYIN KARANLIK TARAFI

Bölüm 2

LÜTFEN OKUMADAN GEÇME...
Ben geldim... şu anda Afrin operasyonunun da 16  günü arkada bıraktık. Kilis'e roket düştü ve yaralılar var. Allah onlara ve ailelerine yardım etsin. Biz Mehmetçiklerimizin yanındayız.  Bu bölümü de nasıl yazdım bilmiyorum çünkü şehitlerimiz var ve benim abimde asker bu yüzden moralim bozuk.. Özür dilerim Rabbim yakınlarına yardım etsin sabır versin inşallah. İçimiz yanıyor. Benim de abime Afrin gitmiş. Hemde bir çok kez daha gidip dönmüş. Onu ne kadar özlediğimi bilemezsiniz. Lütfen askerlerimizi unutmayalım onlara dualarımızla destek olalım. Belki şuan kızıyorsunuz özür dilerim  ama bunları söylemeden geçmek istemiyorum. 😓😓😓Bölümü de umarım beğenirsiniz. 
İyi okumalar

Thomas Victoria ile sevgili olduğundan beri onun için hayat çok güzeldi. Sadece birşey hariç; creepy olması onu Victoria'dan
Uzaklaşmasından korkuyordu. Creepyler; uzun zaman öncesine kadar dayanan yaratıklardır. Zamanından vampirlerle dost olsalar bile yaşanan bazı savaşlar ve olaylar
Onları düşman kılmıştır. O zamandan bu zamana kadar
Creepyler'in en önemli görevleri vampirlerin soyunu tüketmektir. Bir sorun var ki; Thomas kimseyi öldürmek istemiyor. Bundan dolayı etrafından çok tepki çekmesine neden olmuştur. Thomas bu yaşananları Victoria'a anlatıp anlatmamak arasında çok kararsız kalmış olsa da anlatmamaya karar verdi.

Thomas evde otururken aniden çalan kapıyla bir andan irkildi.
Hızla kapıya doğru ilerlerken aklından bir sürü şey geçiyordu. Belki babası ona öldürmesi için bir vampir bulmuştu ve onu öldürmesini isteyecekti. Belki de bir vampir onu öldürmeye gelmişti. Kapı deliğinden bakınca biran kendisini aptal hissetti. Çünkü kapıdaki ne babasıydı ne de vampir. Kapıdaki sadece Derek'ti. Derek aniden kapı açılınca müsaade istemeden içeri daldı. Thomas Derek'in bu huyunu bildiği için gülümsedi. Ardından kapıyı kapatıp içeri geçti. Salona geçtiğinde Derek önceden geçip oturmuştu bile. Derek daha Thomas sormadan anlatmaya başladı. O kadar heyecanlı anlatıyordu ki Thomas sonunda merak edip dinlemeye karar verdi.

"Thomas ne oldu biliyor musun?"
"Anlatırsan öğreneceğim Derek. Merkalandırma ne oldu?"
Derek o kadar heyecanlıydı ki hiç nefes almadan anlatmaya başladı.

"Şu geçen gün parkta kavga ettiğim çocuk var ya..."
Derek daha önce de anlatmıştı. Çocuk parkta  topu Derek'e fırlatmış Derek sakin bir şekilde topu çocuğa vereceksen çocuk buna durduk yete kafa atmış-tabi Derek'in dediğine göre- Derek da sinirlenip yumruk atmış ve kavga büyümüş. Çevrede insanlar zorla ayırmış bunları.

"İşte o vampir miş." Thomas şimdi anlamıştı neden kavga ettiğini Derek'i öldürmek için ama etraf kalabalık olduğu için öldürememiştir .

"Bugün yine çıktı karşıma. Azıtmıştı galiba bana doğru kötü bir şekilde geliyordu." Demek ki çocuk aklına sokmuş Derek'i öldürmeyi.

"Bende ne olduğunu anlamadan üzerime atladı. İyi ki yanımda silah vardı da kafasına sıktım. Oracıkta yere düştü."
Thomas rahatsız olmuştu. Çünkü onun için atan kalp vampire de ait olsa İnsan da at olsa o kalp atıyordu ve atmaya devam etmeliydi.
Derek çok iyi bir creepydi. Ailesi daha o küçükken öğretmişti ona yapması gerekenleri. Bu yüzden çocukluktan bu yana bir çok vampir öldürmüştü. Bu sayede çok ödül ve para kazanmış, zengin olmuştu.

"İyi de adamın cesedi orada mı kaldı?  polisler görürse hapis gidersin oğlum. Hiç mi korkmuyorsun? " Thomas korkuyordu. Sonuçta en yakın arkadaşı  gelmiş ona işlediği cinayeti anlatıyordu ve kendisi hiç bir vampir öldürememişti. Kendini kötü hissetmişti. Büyük bir ihtimalle bu akşam annesi ona yine Derek'i övüp   Thomas'a  bir vampir öldürmesi gerektiğini söyleyecekti.

" Mal mısın? Herhalde cesedi kaldırdım. Eve götürdüm annem bir anda korktu. Soru falan sordu sonra babam geldi vampir olduğu söyleyince alnımdan öptü . Tebrik etti."  Derek o kadar mutluydu ki gözleri parlıyordu. Ama Thomas o kadar da mutlu sayılmazdı. Çünkü o birinin öldürülmesinden mutlu olamazdı. O öyle biri değildi. Ama şuan birinin öldürülmesinden mutlu olması gerekiyordu. En önemlisi onun da öldürmesi gerekiyordu. Thomas bunları düşünürken konuşan Derek ile dikkati bozuldu. Derek hala kendini övmekle meşguldü. Thomas her ne kadar bundan rahatsız olsa bile Derek'in  kırılmasından korktuğu için birşey demedi. Ama rahatsız olduğunu bakışlarıyla anlatmaya çalıştı. Fakat Derek birşey anlamadan  hala kendini övüyordu. Thomas sohbettten sıkılıp rastgele bİr kanal açtı. Karşısına çıkan filmle kendini dünyanın en şanslı kişisi hissetti. Fanı olduğu Unforgettable dizisi oynuyordu.
Gözlerini televizyondan ayırmayınca Derek susması gerektiğini anladı.

"Sıktım mı? Özür dilerim bir an kendimi kaybettim."
"Sorun değil."  Thomas Derek'i kırdığını düşünüp biraz üzüldü. Çünkü Derek onun tek dostuydu. Ve her bireyin kötü huyları vardır. Bu yüzden onu üzüp kırmak istemiyordu.

"Thomas benim bilmediğim bir şey mi var? Pek iyi görünmüyorsun da."
"Yok yok bir şeyim."Derek birşey in olduğuna emindi. Çünkü Derek birşeyi asla iki defa red etmezdi. Bir kelimeyi iki defa tekrar etmezdi.

" Thomas sen benim kaç yıllık dostumsun ben senin adımını bilirim oğlum. Belli birşey olduğu  ne oldu?"
" Oğlum yok bir şeyim dedim ya ne sıkboğaz ediyorsun. Bir defa da farklı davranamaz mıyım lan?"  Thomas sinirlenmişti. Evet Derek haklıydı o bir kelimeyi iki defa söylemezdi. Karıştırsa bile devam eder siz anlayın derdi. Bi olay yaşanmamıştı ama  bilmediği bir şekilde canı sıkkındı. Nedenini o da bilmiyordu. Konuşmayı sonlandırıp filmi izlemeye devam etti.

* * *
Victoria eve geldiğinde annesi ona meraklı gözlerle bakıyordu. Victoria annesine açıklama yapmadan odasına geçti. Bir süre okul kıyafetleriyle yatakta uzandı. Kapısı çalınma yatakta düzeltip oturdu.

"Victoria ne oldu?"
"Bir şey olmadı anne."  Victoria annesinin neden böyle birşey sorduğunu anlamamıştı. Evet kafası biraz bulanıklık ama bunun nedeninin dersler ve okul olduğunu düşünüyordu.

"Kafan  biraz bulanık galiba. Ne oldu kızım? Bana anlatabilirsin ben senin annenin ve seni dinlemek benim görevim."  Annesi kızıyla ilgilenmediğini düşünüp kendine kızıyordu. Çünkü bu aralar yaşanan değişimlere dolayı Victoria ondan biraz uzaklaşmıştı. Ve bun onu korkutuyordu. Tam o sırada annesine gelen mesajla bütün ilgi  telefona yöneldi.

Gönderen: Eşimm💓💓

Victoria iyi değil dedin   nasıl? Akşam  bir yere çıkmayın yemeğe çıkalım. Ailece dışarıda yemek yemeyeli baya olmuş.

Victoria mesajı merak edip  telefona eğilse de annesi telefonu hemen kapatıp. Ona döndü.

"Hadi kalk üstünü falan değiş. Akşam yemeğini dışarıda yiyeceğiz."
"Neden? Ne oldu? Kimdi sana mesaj atan? Ne dedi?"
"Of ne soru sordun ya babandır akşam yemeğe çıkalım dedi."
Victoria şüpelenmişti. Çünkü beraber akşam yemeğe çıkmayalı çok olmuştu. Ve şimdi durduk yere dışarıda yemek istemişlerdi.
"Durduk yere?"
"Evet. Olamaz mı hanım efendi?"
"Olabilir tabii ki de ne bileyim ya öyle uzun süredir dışarıda yemeyip aniden yiyelim deyince."
Victoria ve annesi sıradan bir akşam yemeği olacağını düşünse de o yemek alınan bazı kararlar pek te sıradan olamayacak. Victoria'nın hayatını değiştirebilecekti.

Bitti. Bir bölümün daha sonuna geldik. Özür dilerim biraz geç oldu ama bu yarıyıl tatilinde gelişmeler yaşandığı için yazamadım. 😓 😓
Umarım beğenirsiniz
Sizi seviyorum 😘😘😘