İnsanları siyaha iten neydi veya insanlara siyahı yaşatan neydi diğer insanlar değil miydi? insan insanı siyahlatır mıydı? evet siyahlatırdı insan yaşadıklarıyla siyahlaşmazmıydı? evet siyahlaşırdı hepimiz annemizin karnından siyah mı doğduk? Hayır hepimiz bir melek olarak doğmadık mı peki şimdi hepimiz neden şeytanız neden ruhumuz şeytana ait neden sürekli siyah umutlar düşünüyoruz neden karanlıktan çıkamıyoruz hiçbir siyahın aydınlığı yok mu? belki de vardır durun düşünün belki karşınıza siyahınızı aydınlatacak birileri çıkacaktı belki ruhunuzu sattığınız şeytanı yok edecekti biz siyahların bir sahibi vardı ve sahibimiz şeytandı ve ben bekliyorum sadece bekliyorum karşıma çıkacak benim siyahımın aydınlığı olacak birilerini bekliyordum....
Dün gece sabahladığımdan dolayı göz kapaklarım iyice ağırlık etmeye başlamıştı yavaş yavaş yatağım da sızılıyordum artık uyumam gerektiğini çünkü şurda bir kaç saat sonra okula gideceğim aklıma yerleşti telefonumu komidinin üzerine koyduktan sonra gözlerim yavaşça kapandı......
••••••••••••••••••••••••
"Hadi kalk artık geç kalacaksın" saçmalama tabiki de böyle bir ses duyarak uyanmadım çünkü beni böyle uyandıracak ne bir annem ne bir babam ne de bir kardeşim vardı alarmın sesini duyunca resmen göz kapaklarımla savaş ettim açmaya zorladığım göz kapaklarım açılmamak da kararlıydı kendi göz kapağımın bu halinden faydalanarak okula gitme kararını astım sabah sabah kalkıp göreceğim o insanları görmek istemiyordum hiçbirini gerekli bulmuyorum dur bir saniye ama bugün kaldığım dersin hocasıyla görüşmem gerekiyordu göz kapaklarım kapalı bir şekilde yatağımdan fırlayarak gardırobumun önüne geçtim klasik bir şekilde siyahlara bürünüp odamdan çıktım kahvaltı bile yapmadan zaten genellikle sabahları kahvaltı yapmayı bırak yüzümü bile yıkmaya üşenirdim sahiden bir saniye yüzümü bile yıkamamıştım.Allah kahretsin! yolda giderken yüzümü eğerek gidiyordum telefonumu çıkararak ekrana baktım o kadar da pis değildim Allahtan. Durağa vardığımda ilk otobüsü kaçırdığımı fark edip telaşlı bir şekilde saate bakıp otobüsü bekliyordum geldiğini fark ettiğim otobüsün içinin sabah sabah normalinden neden bu kadar daha dolu olduğu düşüncelerine kapılmadan otobüse bindim neden sabah sabah bu kadar insanı görmek zorunda kalıyordum ki bugün kaldığım dersin hocasıyla konuşup bir kaç gün okula gitmemeyi planlıyordum çünkü okuldakiler de dahil insanların yüzünü görmek istemiyordum artık yüz yüze geldiğim erkekler bile ilgimi çekmiyorlardı otobüsün yaklaştığını fark edip çantamı koluma taktım ve tutunarak ayağa kalktım sağa çekilmesini bekledikten sonra otobüsten indim yine içime sınıktılar doğuyordu şu okulu gördükçe kalbim sıkışıyor ve içim nefretle doluyordu kimse tarafından sevilmemekten mi kaynaklanıyordu ya da okulda dalga konusu olacak konularımdan mı yavaş adımlarla okula girdim birsürü bağırtı sesleri her zaman ki köşede toplanan erkekli kızlı grubu bu sefer görmezden gelerek binaya girdim ve ikinci kata çıkıp sınıfın önün de zilin çalmasını bekledim bir kaç dakika sonra zilin sesi kulağımın içini doldurduğunda beynimin için de hazırladığım konuşmayı hocaya yapmak için hazırlandım sınıfın kapısından çıkan Kutay hocanın her zaman ki siyah mükemmel saçlarını inceledikten sonra elimle selamladım aslında hiç iyi anlaşamıyorduk ne o beni ne de ben onu seviyordum aramız da altı yaş olmasından dolayı ona pek saygı göstermiyorduk okulda ki ilk yakışıklı ve genç hocaydı "Birşey mi diyeceksin Mira" kafamı sallayıp boğazımı temizledim ve konuşmaya başladım "bir konu hakkında konuşacaktım" kafasını dinlediğini belli edercesine salladı "sizin dersinizden kaldığımdan dolayı tekrardan sınava girmek istiyorum" alaycı bir şekilde gülümsedi ve benim kaşlarımı çatmama sebep oldu
"sen ne yüzle not isteyeceksin kaldığın dersin sınavına girsen ne olacak geçebilecek misin"
Gerizekalı adam seneye üniversite sınavım olmasa gelip senden asla not istemem yüzsüz bir şekilde "evet" diye mırıldandım çalışmayacaktım bunu ben de biliyordum ama yine de evet demiştim
"Öyleyse bir kaç gün müddet veriyorum git çalış ve sınava gir" birbirimizden ne kadar nefret etsekde hep yüzyüzeydik kafamı sallayıp okuldan çıkmak için kapının çıkışına doğru ilerledim
Her salı yeni bölüm:) keyifle okuyun
