Somewhere over the rainbow skies are blue
And the dreams that you dare to dream really do come true
และเพลงสำหรับเช้าวันนี้ก็คือ 'Somewhere over the rainbow' มีเครื่องเสียงตั้งอยู่ที่ห้องครัว และตั้งแต่ที่ย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกัน และนับแต่นั้นเป็นต้นมาที่บ้านก็ไม่เคยเงียบจากเสียงเพลงเลย
มันกลายเป็นธรรมเนียมไปแล้วที่ต่างคนต่างจะแชร์ช่วงเวลาดีๆ ให้กันผ่านบทเพลงที่ชอบ และผมก็เคยชอบเพลย์ลิสต์ของจองกุกมาตลอด เขามีศิลปะในการฟังเพลง เป็นรสนิยมที่ยอดเยี่ยมสำหรับชีวิตคู่ มันดีตราบใดที่เขาไม่ได้เปิดเพลงของ Taylor Swift ในเช้าที่อากาศสดใสของเดือนพฤศจิกายนแบบนี้
มีท่อนหนึ่งในเพลงบอกว่า 'บางแห่งบนสายรุ้ง ท้องฟ้าเป็นสีคราม และความฝันที่เธอกล้าที่จะฝัน มันได้กลายเป็นความจริง...' ผมมักจะเผลอร้องท่อนนี้ทุกที และจองกุกจะมองด้วยสายตาขบขัน เพราะเขารู้ว่าเพลงนี้จะเป็นเพลงโปรดของผมเสมอ ไม่ว่าจะถูกเปิดในช่วงเวลาไหนก็ตาม
"มีความฝันของนายที่กลายเป็นความจริงบ้างไหม" เขาเอ่ยถามขณะกำลังทาแยมผิวส้มลงบนขนมปังปิ้งเป็นมื้อเช้า แต่งตัวอยู่ในสภาพที่พร้อมออกจากบ้านแล้ว เขาดูเรียบร้อยเหมือนเคยในชุดสูทที่ไม่สวมเสื้อนอก ดูหล่อเหลาแล้วก็ร้ายกาจในเวลาเดียวกัน ในขณะที่ผมยังคงสะลึมสะลือและหน้าบวมเพราะนอนมากเกินไป
"มีสิ ตอนเด็กๆ ฉันฝันว่าจะหาเงินให้ได้เยอะๆ น่ะ" เขาหัวเราะอย่างขบขัน ก่อนจะหันมามองผม "จะบอกว่าตอนนี้นายหาเงินได้เยอะแล้วงั้นสิ"
ผมส่ายหน้า "เปล่า ฉันแต่งงานกับคนที่หาเงินได้เยอะต่างหาก"
YOU ARE READING
Jimin's Diary [kookmin]
Fanfictionย้ายผลงานไปลงใน readawrite ในชื่อเรื่องเดียวกันค่ะ