MAGICAL; A Charm's Tale

CHAPTER 3: Past

[Liam Grae Bourge]

Kanina pa lang ay iba na ang pakiramdam ko. Alam kong may mali. Kaninang umaga, hindi ko nasundo si Ayesha because of dad's urgent call. Pinatawag ako sa office niya and he told me about it. I want to stop them but they are already decided. Tsk.
"This is for your safety. For the both of you" iyan ang huling salitang binitawan niya bago siya nagpaalam.

Lalong lumakas ang pakiramdam ko na may mali nang umilaw ang bola na binigay ni Madame Serpentine kay Ayesha. I know Madame Serpentine. She happened to be our grandmother. Who have been Ayesha's guardian. And that magical ball, Leah and I also have. It's a sacred ball. Iilaw ito kapag malapit ka sa panganib. At ngayon, alam kong nasa panganib kami.
Lalo akong kinabahan nang mapansin ko ang takot sa mga mata ni Ayesha.

Nakatingin siya sa isang direksyon. Nangunot ang noo ko at sinundan ang tingin niya. Only to find out that she's staring nervously at Mr. Sachiko. Sa pagsunod ko ng tingin sa tinitignan niya ay kinilabutan ko.

Sa pagtitig ko sa mga mata ni Mr. Sachiko ay masamang aura ang sumalubong saakin. That dark aura gave me an unexpected feeling. Damn it!  What is this all about?
Nakaramdam ako ng kaba nang tingnan niya ako pabalik at ngumiti saakin. Kung sa iba ay anghel kung ngumiti siya pero sa ginawa niya ay lalo lang akong kinabahan.

Hindi maganda 'to.

What's with you Mr. Sachiko?

Bago pa kami mahuli na naghihinala na kami ay hinila ko na si Ayesha paalis sa lugar na iyon. Ramdam ko ang panginginig ng kamay niya kaya't hinigpitan ko ang hawak ko sakanya. That made her looked at me. Nginitian ko siya bilamg tugon sakanya. Matipid lang siyang ngumiti saakin at nagpatuloy siya sa paglalakad.
"He's dangerous" napatingin ako sakanya nang magsalita siya. Pero diretso lang ang tingin niya sa nilalakaran namin at hindi man ako sinuklian ng tingin.

"Obviously" bigla ay sagot ko sakanya. "He's too dangerous" i added.

Tsaka ko lang naalala ang isang bagay na dapat kong gawin.

[Ayesha Krishna Miltray]

Narinig kong nagsalita si Liam pero hindi ko na ito pinansin. I continued walking while he's holding my hand. Marami ng mga estudyante ang palabas ng school. Since it's already 4:00 in the afternoon. Papunta kami ngayon sa room para icheck kung nandoon pa ang mga kaibigan namin pero wala na kaming nadatnan doon.
Kaya ang ending ay kami na lang dalawa ni Liam ang nandito sa room.

"Umalis na kayo dyan. If you can leave Mr. Sachiko, leave him now!" galit na sigaw ni Liam sa kausap niya kaya naman napalingon na ako sakanya.

"WHAT!? You're being too stupid! Damn it!" pagkatapos n'on ay binagsak niya sa kung saan ang cellphone niya.

"Problem?" I kept myself calm and asked him. Seryoso siyang tumingin saakin at napapailing na umiwas ng tingin pagkatapos.

--------

"Grabe! Di ako makarecover doon sa Magic! Hihihihi!" napalingon ako sa nasa likod ko. Hindi ko namalayang kasama na namin si Gela.

Dahil sa na-pre occupied ang utak ko ay hindi ko na napansin ang mga nangyayari sa paligid ko. Kasama ko siya, kasama namin siya ngayom but he's too pre occupied. I don't know why. Dalawang araw na mula nang mangyari ang Parade na iyon at ang naganap sa loob ng classroom na kaming dalawa lang ang tao. I want to just dissapear para naman maalis lahat ng problema. But i just can't.

"Krish my labs? What's the problem o what's the problem? Nung isang araw ka pa tahimik e" napatingin ako sakanya nang akbayan niya ako. I remembered something.... no, someone.. I remembered someone.